اعتراضات کارگران هفت‌تپه موضوعی چندساله و دارای ابعاد مختلفی است که ویژگی‌هایی هم یافته است. شرکت هفت‌تپه یکی از شرکت‌های مهم اقتصادی و کشاورزی کشور است که علاوه بر آنکه یک مجتمع تولیدی به شمار می‌رود که در تولید یک کالای استراتژیک برای کشور از اهمیت خاصی برخوردار است، به نوعی اقتصاد منطقه شمال خوزستان و بویژه شهر شوش و اطراف آن را نیز تحت تأثیر خود قرار داده است.

تعداد زیادی کارگر در این مجموعه مشغول کار هستند. به واسطه این شرکت، صنایع تبدیلی دیگری مثل کاغذ پارس و الکل‌سازی را نیز در این منطقه داریم که به نوعی اثرپذیر از شرکت نیشکر هفت‌تپه هستند.
متأسفانه به‌رغم آنکه این شرکت اقتصادی بسیار فعال و قوی بوده اما به چند دلیل راهبردی، امروز دچار وضعیت فعلی با انباشتی از مشکلات اقتصادی شده است.

این شرکت حدود ۱۰۰ هزار تن ظرفیت اسمی دارد و به گفته مسؤولان استانی، در دوران دفاع‌ مقدس تولید شکر این مجموعه از ظرفیت اسمی آن بیشتر شده و به رقم ۱۱۰ هزار تن رسیده است. به دلیل خطاهای راهبردی، اعتراضات کارگری این شرکت را شاهد هستیم، ضمن اینکه تولید این مجموعه هم به‌شدت کاهش یافته است.

نخستین خطای راهبردی، واردات شکر از سال ۷۸ و توقف خرید تضمینی آن از شرکت نیشکر  هفت‌تپه بوده است. این شرکت در گردونه واردات دچار مشکلات اساسی شده است. دومین خطا آن است که از سال ۸۶ از وزارت جهاد کشاورزی منفک و به وزارت صنعت و معدن آن زمان واگذار شده است. سومین خطا که ضربه اساسی به این شرکت به شمار می‌رود به سال ۹۴ و واگذاری آن بازمی‌گردد.

متأسفانه این شرکت در یک اقدام غیرتخصصی به فردی واگذار می‌شود که این فرد به اعتقاد کارگران و مسؤولان استانی، اهلیت لازم برای اداره امور را نداشته است. این فرد که قرار بوده هم بدهی‌های شرکت را تسویه کرده و هم توان شرکت را به عنوان یک بخش خصوصی ارتقا دهد، توجه جدی به مشکلات شرکت نداشته و با ورودهای غیرتخصصی و بی‌توجهی به کارکرد و اهمیت این شرکت، باعث‌ شده هم شاهد اعتراضات دامنه‌دار کارگری باشیم و هم تولید شرکت بشدت افول داشته باشد.

بر اساس آنچه درباره این شرکت گفته می‌شود؛ هفت‌تپه زمان واگذاری در 5 سال قبل، ۷۰ هزار تن شکر سفید تولید می‌کرده اما الان میزان تولید این شرکت به ۲۰ هزار تن، آن هم شکر زرد نه شکر سفید کاهش یافته است. یعنی خروجی این شرکت دچار افت جدی در زمینه تولید شده است. این مشکلات زمینه‌ساز اعتراضات کارگری شده که از مدت‌ها قبل آغاز شده و حقوق آنها پرداخت نشده است.

مشکل اساسی دیگر این شرکت این است که فردی که این شرکت به او واگذار شده در یک پرونده اقتصادی گرفتار است و مبلغ بالایی را که به روایتی 5/1میلیارد دلار است برای واردات گرفته اما این رقم را در محل خود هزینه نکرده است؛ از این رو در یک پرونده اقتصادی متهم و در دستگاه قضایی در حال محاکمه است.
پیچیده شدن مسأله هفت‌تپه علاوه بر سوءمدیریت‌ها، باعث شده عملا به واسطه اتهامات اقتصادی مالک، این شرکت دچار مشکلات اساسی شود.

کارگران ۴ ماه است حقوق نگرفته‌اند، وعده‌هایی که برای پرداخت حقوق به آنها داده شده عملی نشده است؛ کارگران و مسؤولان استانی بشدت نگران آینده شرکت هستند.

شرکت هفت‌تپه یک سرمایه عظیم ملی است؛ زمین‌های زیادی از اراضی این منطقه و آب فراوان از سد دز به این شرکت اختصاص یافته تا بتواند به یک مجموعه کشاورزی عظیم تبدیل شود. بی‌توجهی‌ها و ناکارآمدی‌ها باعث خواهد شد یک سرمایه ملی را از دست بدهیم؛ به همین دلیل به نظر می‌رسد تصمیم‌گیری درباره هفت‌تپه با این حجم از مشکلات نیازمند یک عزم همه‌جانبه است.

اقتصاد و معیشت مردم شوش و شمال خوزستان به هفت‌تپه وابسته است. باید دولت، قوه‌قضائیه و مجلس متحد شوند تا هر چه سریع‌تر مشکلات این مجموعه حل شود. در دیداری که با کارگران هفت‌تپه داشتیم، مطالبات آنها را شنیدیم. این کارگران که متعهد به نظام و انقلاب هستند در پی احقاق حق خود و برقراری عدالتند. معیشت آنها به این شرکت گره خورده و امید است با تأکیدات رهبر حکیم انقلاب درباره رفع مشکلات، با همکاری قوا بتوان بعد از این بازدید با اتکا به اراده موجود، مسائل را حل‌و‌فصل کرد.

آیت‌الله رئیسی از سال گذشته عنایت ویژه‌ای برای حل مشکلات این شرکت داشته و اقدامات خوبی برای گشایش مشکلات آن انجام دادند. نمایندگان بازدیدکننده از هفت‌تپه مشکلات را با رئیس مجلس در میان گذاشتند که آقای دکتر قالیباف بر تلاش برای حل این مشکلات تأکید و از آن استقبال کردند. دولت هم باید پای کار آمده تا این مشکل چندساله برطرف و مشکل بخش عظیمی از مردم خوزستان حل شود؛ ان‌شاءالله.