در کنار سواد رسانهای نیازمند تربیت رسانهای هستیم؛
متاسفانه بعضی پدر و مادرها دوست دارند که شیک باشند و افراد مدرنی به نظر بیایند به همین دلیل یک سری فضاها و آزادیهایی را بیش از اندازه برای فرزندان درنظر میگیرند؛ این فضا مخرب است و...
شهدای ایران: مهدی محمدی، رئیس فرهنگسرای رسانه در برنامه تلویزیونی «چاپ اول» گفت: آسیب اجتماعی فرار از خانه هنوز هم برای والدین ضدارزش است اما باید به آن ها بگوییم که فرزندتان در خانه به شبکههای اجتماعی فرار کرده است.
مهدی محمدی، رئیس فرهنگسرای رسانه مهمان برنامه تلویزیونی چاپ اول شبکه خبر یکشنبه ۱۲ مردادماه بود. او درخصوص شبکههای اجتماعی، مزایا و معایب آن و شبکه اجتماعی جدید لایکی صحبت کرد.
او در ابتدای صحبتهای خود با اشاره به خطراتی که شبکههای اجتماعی در کودکان و نوجوانان میتواند ایجاد کند، گفت: میخواهم صحبتهایم را با یک سوال آغاز کنم؛ سالها قبل یک آسیب اجتماعی در کشورمان وجود داشت به نام فرار از خانه. این موضوع مساله بسیار مهمی برای خانوادهها بود و گاها با چالشهای جدی در این زمینه مواجه میشدیم؛ حال امروز باید ببینیم که پاسخ پدر و مادرها در برابر این گزاره که «فرزندانتان به شبکههای اجتماعی فرار میکنند»، چیست؟
در حقیقت، در خانه هستند اما به این شبکهها فرار میکنند. در کلیپی که پخش کردید به شبکه لایکی اشاره شد؛ نمیخواهم عضویت در این شبکه را ترغیب کنم اما اگر نیمهشبی به آن مراجعه کنید کودکان کم سن و سالی را میبینید که در وضعیت نامناسبی حرفهایی میزنند و فعالیت خاصی دارند که اصلا زیبنده فرهنگ ما نیست.
وی با تاکید بر اینکه والدین نظارت کمی بر فعالیت مجازی فرزندان خود دارند گفت: در حقیقت میخواهم بگویم که موضوع فرار از خانه هنوز هم برای ما ضدارزش است اما در خانههایمان این فرار رخ میدهد. متاسفانه بعضی پدر و مادرها دوست دارند که شیک باشند و افراد مدرنی به نظر بیایند به همین دلیل یک سری فضاها و آزادیهایی را بیش از اندازه برای فرزندان درنظر میگیرند؛ این فضا مخرب است و والدین هم نظارتی ندارند بنابراین اتفاقاتی که رخ میدهد خیلی ناگوار است. واقعا دردناک است که از بچههایمان بپرسیم که میخواهید چه کاره شوید و در پاسخ بگویند میخواهیم اینفلوئنسر یا سلبریتی لایکی شویم. گزارشی را میخواندم که در آن بچهای شش ساله به دوست هفتسالهاش توصیه میکرد لایکی نصب کن.
رئیس فرهنگسرای رسانه به زنگ خطری که چند سال پیش در این حوزه به صدا درآمد اشاره کرد و گفت: خاطرم هست چند سال پیش بچههای دهه هشتادی میتینگی جلوی یکی از پاساژهای بزرگ تهران برگزار کردند. این اتفاق مانند خیلی دیگر از اتفاقات اجتماعی چند ساعتی مورد بحث و بررسی قرار گرفت اما به نظرم آن اتفاق زنگ خطری بود. نه از این جهت که بخواهیم همه چیز را با نگاه منفی نگاه کنیم از این جهت که قابلیتهای این بچهها با نسلهای ما تفاوتهای زیادی دارد و آنان همدیگر را پیدا کردند. اکنون اگر وارد لایکی شوید آدم بزرگ نمیبینید.
محمدی در پاسخ به سوالی مبنی بر این که آیا امکان نظارت والدین بر مصرف اینترنت کودکان وجود دارد یا خیر، گفت: به نظرم امکان این موضوع در کشورمان وجود دارد اما فرهنگش را نداریم. خیلی از این اپلیکیشنها نیز قابلیت کنترل دارد. حتی برای بچهای که تازه با گوگل آشنا شده است میتوانید محدودیت سنی تعریف کنید. این روزها صحبت از سواد رسانهای زیاد میشود اما به نظرم باید به تربیت رسانهای فکر کنیم. همانطور که پدر و مادرهای امروزی بر تربیت غذایی کودکانشان حساس هستند در این شئون نیز باید حساس باشند. چیزی که من در لایکی میبینیم وندالیسم یا آنارشیسم است. البته نمیخواهیم وجوه سرگرمی در خانوادهها را کتمان کنیم؛ هر خانوادهای باید شادی داشته باشد اما یک اما بزرگ وجود دارد و آن هم این است که کجا و چگونه؟