شهدای ایران؛ موج سازی از موضوعات اجتماعی – سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و حقوقی حکایت این روزهای مجازی چی ها بر علیه هر آن چیزی است که به مذاقشان خوش نیاید. امروز بر این پاشنه و روزی بر آن پاشنه می چرخند. حکایت هشتگ مصنوعی «#اعدام نکنید»، حکایت همین به مذاق آمدن – نیامدن هاست و حکایت تقلید هیجانی، شتابزده، بدون پرسش و پاسخ اقناعی در فضای مجازی.

به گزارش بولتن نیوز،هشتگ مدیریت شده «#اعدام_ نکنید»، پا را از موضوع اعدام این سه محکوم با هر جرم و اتهامی فراتر نهاد و غیظ لجاجت و بغض انتقام را گام به گام به جلو برد؛ بطوریکه پیوند دادن این موضوع به اتفاقات تاریخی در فضای ترمیدور انقلاب که به مانند هر انقلابی با تصمیمات انقلابی همراه بوده است، را پیاده کرد. نکته مهم تر اینکه برای ارائه چهره ای وجیهه المله از خودشان، به تدوین محتوای توئیترها با همتراز کردن جایگاه این محکومان در کنار شهدای دفاع مقدس، به مرزبندی و غیریت سازی گفتمانی میان خود به نمایندگی از جامعه ایران با نظام سیاسی دست زدند.

قضاوت عجولانه در کمپین هشتگی «#اعدام_نکنید» و اظهار نظر درباره موضوعی بدون در دست داشتن اطلاعات اولیه از چند و چون ماجرا، گویای این است که فضای مجازی بیش از آنکه آموزش محور و تربیت گرا باشد به محلی برای عقده گشایی های فردی در قامت نظام جمعی با نمایه های بدلی تبدیل شده است.

بحثی نیست که کاسبان این هشتگ ها و صحنه گرداندگان آنها چه کسی یا چه کسانی هستند؛ و یا اینکه طراحان این هشتگ ها با موج سواری از موضوعات با تحریک احساسات و انگیزه های جامعه دنبال چه هدفی هستند، اما اینکه چرا تعدادی از افراد جامعه علیرغم عِلم به اینکه این هشتگ ها مصنوعی و ساخته و پرداخته افرادی بیرون مرزهای جغرافیایی کشور هستند باز هم در درون میدان و زمین آنها بازی می کنند، سوال مهمی است که باید پاسخ آن را یافت و به آن جواب داد.

اگر نگاهی به پیام های توئیت شده در این هشتگ در چند روز گذشته بیندازید به راحتی خواهید دید که حتی موضوعات توئیت ها هم مهندسی شده اند. مهندسی از این نظر که بعد قضایی و حقوقی موضوع فراموش شده است و حتی این سه نفر هم که موضوع اولیه ایجاد این هشتگ ها بوده اند، فراموش شده اند. چرا که سیاسی سازی و سیاسی کاری ویژگی اصلی این گونه هشتگ های ستادی است.

باید توجه داشت که هشتگ سازی با دامنه هدف گذاری سیاسی، عمدتاً در قالب پروژه، در ذیل کار و فعالیت رسانه ای طراحی و برنامه ریزی می شوند. اگر چه تاریخ انقضا دارند اما از حیث رویکردی تداومی و سریالی هستند. بطوریکه پروژه با تعریف در جزئیات و کلیات راه اندازی می شود، اما این زمان و رویداهای در زمان است که از طریق این گونه ابزارها(هشتگ، کانال ها) در فضای مجازی بر اساس تاریخ وقوع و اولویت ها تیتر و ترند می شوند. از این رو ابزار کمکی این جریانات، سادگی مخاطب و اطلاعات ناقص آنها و ترفندهای رسانه ای عاملان و سازندگان هشتگ ها است که آمار بازدیدها و تعداد کامنت ها را بالا می برد و آب را در آسیاب آنها برای اجرای طرح های بعدی خواهد ریخت.

نکته پایانی اینکه، ناهنجاری های رسانه ای در قالب هشتگ ها و کمپین ها به دلیل آنچه با نام مجازی می شناسیم نه تنها فرصتی برای تفکر و شناخت ندارد بلکه توأم در حال شکار اذهان و شکل دادن به آن است؛ بطوریکه می توان گفت تاثیر رسانه در تقویت و یا تضعیف روحیه، ارائه راهبرد خوب یا بد و یا کنش و واکنش مثبت و منفی آنچنان زیاد است که مهترین وسیله و ابزار در خدمت اهداف فردی، گروهی و جمعی محسوب می شود. این در مورد فضای مجازی وضعیت پیچیده تری دارد، چرا که در آن و بر آن نه کنترلی وجود دارد و نه شناخت و معرفتی به سازنده خبر و مخاطبان دیگر و ....؛ پس مراقب باشیم و درست بیندیشم و عمل کنیم.