در سیستم خودمحورانهای که کادر مدیریتی اصلاحطلب دانشگاه تهران در دولت روحانی در پیش گرفته، تصمیمات به صورت مکتوب به اساتید و اعضای هیات علمی اعلام نمی شود.
شهدای ایران: معاونت دانشجویی دانشگاه تهران، در بخشنامهای شفاهی، مقررات «فاصلهگذاری اجتماعی» در برگزاری کلاسهای درس دورههای تحصیلات تکمیلی را اعلام کرد که در نوع خود جالب توجه است.
طبق این بخشنامه، کلاسهای دروس پایه گرایشهای مختلف یک رشته باید به صورت تجمیعی و توسط یک استاد برگزار شود! به بیان دیگر، فرضا برای درسی چون «روش تحقیق» در مقطع دکتری علوم سیاسی، در گرایش های مختلف این رشته، یک کلاس و با یک استاد برگزار می شود.
تا پیش از این برای درسی چون «روش تحقیق»، 4 تا 5 دانشجوی هر گرایش دوره دکتری علوم سیاسی در یک کلاس و توسط استاد مربوطه برگزار می شد. لیکن در طرح جدید که بهانه آن «فاصلهگذاری اجتماعی» است، قرار است هر 4 گروه این دانشجویان در یک کلاس جمع شوند!
این در حالی است که فرضا درس «روش تحقیق»، با وجود اشتراک اسمی، برای گرایشهای مختلف یک رشته، محتوای متفاوتی دارد و مثلا «روش تحقیق» گرایش روابط بینالملل با «روش تحقیق» گرایش جامعه شناسی سیاسی، تفاوتهای قابلملاحظهای دارند.
علاوه بر این، اگر هدف از این نحوه جدید برگزاری، «فاصلهگذاری اجتماعی» است، بدیهی و آشکار است که تجمع 20 دانشجو در یک کلاس، ریسک و احتمال ابتلاء را بالاتر می برد، تا کلاسهای فرضا 4 یا 5 نفره.
گفتنی است در سیستم بسته و خودمحورانهای که کادر مدیریتی اصلاحطلب دانشگاه تهران در دولت روحانی در پیش گرفته، نه تنها مشارکت اساتید و اعضای هیات علمی به کمترین حد رسیده و تصمیمات در جمع محدود مسوولان اصلاحطلب گرفته می شود، که حتی تصمیمات به صورت مکتوب به اساتید و اعضای هیات علمی اعلام نمی شود تا مبادا سندی برای انتقاد از تصمیمات عجیب و عمدتا غیرمنطقی وجود داشته باشد.
طبق این بخشنامه، کلاسهای دروس پایه گرایشهای مختلف یک رشته باید به صورت تجمیعی و توسط یک استاد برگزار شود! به بیان دیگر، فرضا برای درسی چون «روش تحقیق» در مقطع دکتری علوم سیاسی، در گرایش های مختلف این رشته، یک کلاس و با یک استاد برگزار می شود.
تا پیش از این برای درسی چون «روش تحقیق»، 4 تا 5 دانشجوی هر گرایش دوره دکتری علوم سیاسی در یک کلاس و توسط استاد مربوطه برگزار می شد. لیکن در طرح جدید که بهانه آن «فاصلهگذاری اجتماعی» است، قرار است هر 4 گروه این دانشجویان در یک کلاس جمع شوند!
این در حالی است که فرضا درس «روش تحقیق»، با وجود اشتراک اسمی، برای گرایشهای مختلف یک رشته، محتوای متفاوتی دارد و مثلا «روش تحقیق» گرایش روابط بینالملل با «روش تحقیق» گرایش جامعه شناسی سیاسی، تفاوتهای قابلملاحظهای دارند.
علاوه بر این، اگر هدف از این نحوه جدید برگزاری، «فاصلهگذاری اجتماعی» است، بدیهی و آشکار است که تجمع 20 دانشجو در یک کلاس، ریسک و احتمال ابتلاء را بالاتر می برد، تا کلاسهای فرضا 4 یا 5 نفره.
گفتنی است در سیستم بسته و خودمحورانهای که کادر مدیریتی اصلاحطلب دانشگاه تهران در دولت روحانی در پیش گرفته، نه تنها مشارکت اساتید و اعضای هیات علمی به کمترین حد رسیده و تصمیمات در جمع محدود مسوولان اصلاحطلب گرفته می شود، که حتی تصمیمات به صورت مکتوب به اساتید و اعضای هیات علمی اعلام نمی شود تا مبادا سندی برای انتقاد از تصمیمات عجیب و عمدتا غیرمنطقی وجود داشته باشد.