منصور انوری از ادامه «جاده جنگ» در اثری با نام موقت «گذرگاه» خبر داد و گفت: تلاش کرده است تا در این سالها رمان مخصوص به انقلاب اسلامی را بنویسد. «جاده جنگ» که برگزیده جایزه جلال است، از آن با عنوان طولانیترین رمان ایرانی یاد میکنند.
شهدای ایران: منصور انوری، از ادامه نگارش «جاده جنگ» خبر داد و گفت: این اثر در دو بخش و در دو عنوان نوشته و منتشر خواهد شد، چون به دو برهه زمانی خواهد پرداخت. «جاده جنگ» از سوم شهریور ماه 1320 آغاز میشود تا پایان روز پانزدهم خرداد ادامه دارد. مبارزه گروههای اسلامی با ساواک، تظاهرات، پیروزی انقلاب، فعالیت گروهکها، جنگ تحمیلی، رحلت امام(ره) و آغاز زعامت رهبر معظم انقلاب از جمله موضوعاتی است که در بخش دوم به آن پرداخته خواهد شد.
وی با بیان اینکه ادامه «جاده جنگ» در اثری با نام موقت «گذرگاه» منتشر خواهد شد، ادامه داد: «گذرگاه» نیز شامل 12 جلد خواهد بود که تاکنون سه جلد از این مجموعه نوشته شده است.
منصور انوری در نیشابور متولد شد و نویسندگی را از سال 1364، با داستان کوتاه «بی بی سی» آغاز کرد. پس از آن مجموعه داستان «مصافحه با ارواح» را نوشت. او تا کنون داستانها و رمانهای چندجلدی گوناگونی با موضوع دفاع مقدس، انقلاب و تاریخ ایران نوشته است. رمان 12 جلدی «جاده جنگ» انوری برنده جوایز ادبی کتاب فصل، قلم زرین، کتاب سال و جلال آل احمد شده است.
«جاده جنگ» یک رمان بلند تاریخی است که در کنار داستانی پرکشش و عاشقانه بخشی از تاریخ پرفراز و فرود کشور را از آغاز جنگ جهانی دوم تا پایان جنگ تحمیلی روایت میکند. داستان از شهریور 1320 آغاز میشود، زمانی که روسها از شمال شرقی کشور به خراسان حمله میکنند و اشغال ایران به دست متفقین آغاز میشود. کتاب دو شخصیت اصلی مرئی و نامرئی دارد. شخصیت نامرئی «مرگان» نام دارد که مانند روح در تمام حوادث رمان حاضر است و در آنها نقش دارد. شخصیت دیگر این داستان «سیدرضا شریفی» یک سرجوخه ژاندارمری است که به یک افسر زن تاجیک به نام «عالیه» علاقهمند میشود و او را فراری میدهد. او 35 سال در خارج از کشور به سر میبرد و در انتهای رمان و زمان جنگ تحمیلی بازمیگردد. تا پایان داستان، حدود صد شخصیت دیگر وارد ماجراهای این اثر میشوند.
موضوعات رمان «جاده جنگ» بر اساس واقعیات تاریخی شکل گرفتهاند و گویای نیمقرن از حوادث تاریخ ایراناند. فضای اصلی این رمان هم کل کشور، به خصوص جاده شاهرود است که نقشی کلیدی در وقایع اصلی ابتدا و انتهای رمان دارد و به نوعی سمبلی از جنگ بیپایان است.
نگاه چندبعدی انوری در رمان «جاده جنگ»، اثر او را از بسیاری رمانهای تاریخی متمایز کرده است. همه جای این اثر نوآوری و خلاقیت به چشم میخورد. خط اصلی داستان در کنار موضوعات دیگری که هریک هویتی مستقل دارند از دست نمیرود و خرده داستانها و فلاشبکها به هیچ وجه آسیبی به انسجام این داستان بلند نمیزنند.
شباهتهای ریزی میان «جاده جنگ» و رمان «برباد رفته» مارگارت میچل وجود دارد که به نظر میرسد انوری در نگارش این اثر گوشه چشمی هم به اثر ماندگار میچل داشته است. انوری سه دهه زمان برای نگارش این اثر زمان صرف کرده است. به گفته او، تمامی انقلابها رمان مخصوص به خود را داشتهاند، او نیز در این اثر تلاش کرده است تا رمان انقلاب اسلامی را بنویسد.
وی با بیان اینکه ادامه «جاده جنگ» در اثری با نام موقت «گذرگاه» منتشر خواهد شد، ادامه داد: «گذرگاه» نیز شامل 12 جلد خواهد بود که تاکنون سه جلد از این مجموعه نوشته شده است.
منصور انوری در نیشابور متولد شد و نویسندگی را از سال 1364، با داستان کوتاه «بی بی سی» آغاز کرد. پس از آن مجموعه داستان «مصافحه با ارواح» را نوشت. او تا کنون داستانها و رمانهای چندجلدی گوناگونی با موضوع دفاع مقدس، انقلاب و تاریخ ایران نوشته است. رمان 12 جلدی «جاده جنگ» انوری برنده جوایز ادبی کتاب فصل، قلم زرین، کتاب سال و جلال آل احمد شده است.
«جاده جنگ» یک رمان بلند تاریخی است که در کنار داستانی پرکشش و عاشقانه بخشی از تاریخ پرفراز و فرود کشور را از آغاز جنگ جهانی دوم تا پایان جنگ تحمیلی روایت میکند. داستان از شهریور 1320 آغاز میشود، زمانی که روسها از شمال شرقی کشور به خراسان حمله میکنند و اشغال ایران به دست متفقین آغاز میشود. کتاب دو شخصیت اصلی مرئی و نامرئی دارد. شخصیت نامرئی «مرگان» نام دارد که مانند روح در تمام حوادث رمان حاضر است و در آنها نقش دارد. شخصیت دیگر این داستان «سیدرضا شریفی» یک سرجوخه ژاندارمری است که به یک افسر زن تاجیک به نام «عالیه» علاقهمند میشود و او را فراری میدهد. او 35 سال در خارج از کشور به سر میبرد و در انتهای رمان و زمان جنگ تحمیلی بازمیگردد. تا پایان داستان، حدود صد شخصیت دیگر وارد ماجراهای این اثر میشوند.
موضوعات رمان «جاده جنگ» بر اساس واقعیات تاریخی شکل گرفتهاند و گویای نیمقرن از حوادث تاریخ ایراناند. فضای اصلی این رمان هم کل کشور، به خصوص جاده شاهرود است که نقشی کلیدی در وقایع اصلی ابتدا و انتهای رمان دارد و به نوعی سمبلی از جنگ بیپایان است.
نگاه چندبعدی انوری در رمان «جاده جنگ»، اثر او را از بسیاری رمانهای تاریخی متمایز کرده است. همه جای این اثر نوآوری و خلاقیت به چشم میخورد. خط اصلی داستان در کنار موضوعات دیگری که هریک هویتی مستقل دارند از دست نمیرود و خرده داستانها و فلاشبکها به هیچ وجه آسیبی به انسجام این داستان بلند نمیزنند.
شباهتهای ریزی میان «جاده جنگ» و رمان «برباد رفته» مارگارت میچل وجود دارد که به نظر میرسد انوری در نگارش این اثر گوشه چشمی هم به اثر ماندگار میچل داشته است. انوری سه دهه زمان برای نگارش این اثر زمان صرف کرده است. به گفته او، تمامی انقلابها رمان مخصوص به خود را داشتهاند، او نیز در این اثر تلاش کرده است تا رمان انقلاب اسلامی را بنویسد.