رسانه‌های اپوزیسیون و ضد انقلاب سرگرم منفی‌بافی و سانسور عملکرد مثبت جمهوری اسلامی ایران در زمینه مقابله با کرونا بوده‌اند.
شهدای ایران: روزنامه «کیهان» در ویژه‌های خود نوشت:
محمد برقعی ساکن نیویورک در سایت ملی-مذهبی نوشت: پیدایش کرونا در ایران و نوع برخورد اپوزیسیون سؤالات بسیاری را برانگیخت. از جمله آیا واقعا اخبار پخش شده درست است یا میدانی است برای سوءاستفاده از آن. دوعامل در شکل‌دهی این شرایط نقش اساسی داشت: یک بی‌اعتمادی به حکومت.
دوم: فعالیت گسترده رسانه‌هایی که از طریق عربستان سعودی و متحدانش اسرائیل و آمریکا تامین می‌شوند، تا هرچه می‌توانند با اخبار دروغ و مشکوک وتیترهایی که بامتن خبر نمی‌خوانند، جامعه را فریب داده، و ذهن مردم را نسبت به حکومت تیره و بدبین کنند.
نمونه‌ای چند به عنوان شاهد درذیل می‌آید.شواهدی که در اول که هر شنونده‌ای می‌شنید اقدامات دولت با این موارد را به شدت محکوم می‌کرد، و بر آن می‌شد که نه تنها حکومت کاملا نالایق است، بلکه بیشتر مردم ایران مشتی نادان و خرافاتی هستند. تنها پس از آنکه اطلاعات دیگر کشورهای پیشرفته و قدرتمند به گوش مردم ایران رسید، متوجه شدند یا کل خبر نادرست و مغرضانه است، یا به دلیل پیچیدگی و ناشناخته بودن این ویروس، حتی کشورهای پیشرفته نیز برخطا رفته‌اند. و حتی در مواردی ایران به مراتب از آنان بهتر هم عمل کرده است.
نویسنده سپس مستنداتی از همین دروغ‌بافی‌ها با عناوین زیر را برمی‌شمارد:
- پنهان‌کاری و دروغ‌گویی حکومت
- گور دسته‌جمعی
- کمبود ماسک و مواد ضد عفونی‌کننده
- حکومت فکر مردم نیست و به بازگرداندن آنها سرکار اصرار دارد.
- و...
نویسنده در ادامه با انتقاد از «چشم‌پوشی از بیان نکات مثبت» می‌نویسد: این منفی‌خوانی‌ها، که بسیاری از آنها توسط رسانه‌های مزدور تولید و با امکانات وسیع آنان پخش می‌شوند، قادر به ذهن‌شویی بخش وسیعی از جامعه می‌شوند، حتی وطن دوستانی که هیچ نیت سوئی در بیان و پخش آن دروغ‌ها در شبکه‌های مردمی و یا ارسال آنها به حلقه دوستانشان ندارند. نمونه‌ای چند از سکوت، یا سعی در انحراف کشیدن موارد مثبت را ذکر می‌کنم.
بسیج سیصد هزار گروه داوطلب جهادی و بسیجی: برای مراجعه به خانه‌ها و یافتن مبتلایان و ارسال آنها به مراکز درمانی. خدمت بزرگی که مردم محروم شهرها، و به ویژه روستائیان محروم از دسترسی به درمانگاه‌ها را نجات می‌دهد امتیازی که شاید هیچ کشوری در دنیا ندارد، و این دستاورد انقلاب است. اما از آنجا که قرار نیست هیچ نکته مثبتی گفته شود رسانه‌های مزدور شروع به سم‌پاشی کردند. لشگر متخصص نماهای بی‌اطلاع خود را بسیج کردند،که بگویند اینان حرفه‌ای نیستند، و به همین سبب بیشتر سبب پخش ویروس می‌شوند تا شناسایی مبتلایان. و ده‌ها دلیل ساده‌انگارانه‌تر دیگر. از آن بدتر اینکه اینان بسیجی هستند و عاملان سرکوب، گویی تمام بسیجیان و جهادی‌ها لباس شخصی‌هایی هستند که وظیفه‌شان سرکوب معترضان و تظاهر کنندگان می‌باشد. در حالی که هرکس با مناطق فقیر شهری و روستاهای محروم کشور سرو کار داشته باشد می‌داند اینان تا دورترین مناطق کشور را پوشش درمانی داده‌اند.
فراوانی وسایل پیشگیری و درمان: ایران از معدود کشورهایی بود که به‌زودی از کمبود ماسک و مواد ضد عفونی نجات پیدا کرد، وحتی شروع به صادرکردن آنها شد و این حاصل کار داوطلبانه مردم بود. همین بسیجی‌ها و جهادی‌ها و داوطلبان در مساجد نیز سهم بزرگی در تولید ماسک‌ها و توزیع آنها و مواد ضد عفونی داشتند.کمتر کشوری درجهان است که هر دو هفته یک بار داوطلبان ماسک و مواد ضد عفونی را به در خانه‌ها و کپرهای مردم، تا دورترین و محروم‌ترین نقاط کشور ببرند. ولی هیچ یک از این خدمات بسیار باارزش و کارساز، از سوی این رسانه‌ها اعلام نمی‌شود.
در حالی که بسیاری از کشورهای ثروتمند و پیشرفته غرب، به‌دلیل کمبود امکانات اعلام کردند به جز مریض‌های کرونایی، تنها مریض‌هایی را می‌پذیرند که جان آنان در خطر باشد. ایران نه تنها مجبور به این گزینش سخت و بی‌رحمانه نشد ،بلکه اعلام کرد که در پاره‌ای از بیمارستان‌ها تخت خالی هم دارد.
قدردانی از کادرهای درمانی: در این مورد هم با وجود آن همه فداکاری و کارآیی شگفت‌انگیز کادر درمانی ایران، تنها زمانی این رسانه‌ها صحبت از قدردانی کادرهای درمانی کردند که این کار ارزنده در غرب رسانه‌ای شد. و الا تا پیش از آن در تشویق این روحیه‌ای که در جهان کم نظیر بود سخنی نمی‌گفتند.
این به‌ظاهر رسانه‌ها چون به دستور دولت‌هایی عمل می‌کنند که بودجه آنان را تامین می‌نمایند، لذا نه تنها موفقیت‌های ایران را نمی‌گویند بلکه سعی می‌کنند تا آنجا که می‌توانند به ایران ضربه بزنند، حتی اگر این ضربه جان مردم را به خطر بیندازد. از جمله بر طبق سندی که مقامات رسمی دولت کره جنوبی انتشار دادند رسانه اینترنشنال، زمانی که متوجه می‌شود ایران مقداری وسایل پزشکی برای مقابله با کرونا به آن کشور سفارش داده و معامله تایید شده است به سراغ تولیدکنندگان آن رفته و هشدار داده که ایران زیر تحریم آمریکا است، و اگر این محصولات ارسال شود آمریکا آن شرکت‌ها را جریمه سنگین می‌کند. با آنکه آن معامله قانونی بود، و بر طبق قانون تحریم شامل کالاهای پزشکی نمی‌شد، ولی تولید کنندگان از سر محافظه‌کاری بر آن شدند کالا را نفرستند.
این رسانه به دو سؤال باید پاسخ بدهد یک: در کجای دنیا یک رسانه دست به چنین کارهایی می‌زند. دوم اگر آن گونه که مرتبا اعلام می‌کنید همه تلاش شما در راه کمک به مردم ایران است، آیا جلوگیری از رساندن کالاهای درمانی خدمت به مردم ایران است یا دشمنی آشکار با آنان.
کلام آخر:
این روزها همان رسانه‌ها مرتب می‌گویند حکومت ایران چنان با سیاست آمریکاستیزی خود منافع ایران را نادیده می‌انگارد، که حتی در بحران کرونا، به‌جای آنکه پیشنهاد انسان‌دوستانه آمریکا را فرصتی برای برقراری رابطه کند، این دست به دوستی دراز شده را با کمال لجاجت رد می‌کند.
درحالی که آقای ترامپ رسما و با تبلیغات وسیع اعلام کرده تنها کافی است ایران تقاضای کمک کند. ادعایی که چنان بی‌منطق و تبلیغاتی است که بیشتر به یک لطیفه خنده‌دار می‌ماند تا یک پیشنهاد جدی.زیرا آمریکا خود آنچنان درمانده است که همه ایالات مرتبا اعلام می‌کنند ما در همه زمینه‌ها برای پیشگیری و درمان کمبود بسیار داریم و بنده خود دو هفته‌ای است که به هر طریق ممکن به‌دنبال خرید ماسک هستم و پیدا نمی‌کنم ومن ساکن یک شهرک دور افتاده نیستم بلکه در پایتخت این کشور (نیویورک) زندگی می‌کنم از آن سوی در ایران نیروهای داوطلب هر دوهفته یک بار به خانه‌ها می‌روند تا ماسک و مواد ضد عفونی را رایگان به آنان بدهند و این شامل دورترین روستاهای کشور هم می‌شود.
محمد برقعی ساکن نیویورک در سایت ملی-مذهبی نوشت: پیدایش کرونا در ایران و نوع برخورد اپوزیسیون سؤالات بسیاری را برانگیخت. از جمله آیا واقعا اخبار پخش شده درست است یا میدانی است برای سوءاستفاده از آن. دوعامل در شکل‌دهی این شرایط نقش اساسی داشت: یک بی‌اعتمادی به حکومت.
دوم: فعالیت گسترده رسانه‌هایی که از طریق عربستان سعودی و متحدانش اسرائیل و آمریکا تامین می‌شوند، تا هرچه می‌توانند با اخبار دروغ و مشکوک وتیترهایی که بامتن خبر نمی‌خوانند، جامعه را فریب داده، و ذهن مردم را نسبت به حکومت تیره و بدبین کنند.
نمونه‌ای چند به عنوان شاهد درذیل می‌آید.شواهدی که در اول که هر شنونده‌ای می‌شنید اقدامات دولت با این موارد را به شدت محکوم می‌کرد، و بر آن می‌شد که نه تنها حکومت کاملا نالایق است، بلکه بیشتر مردم ایران مشتی نادان و خرافاتی هستند. تنها پس از آنکه اطلاعات دیگر کشورهای پیشرفته و قدرتمند به گوش مردم ایران رسید، متوجه شدند یا کل خبر نادرست و مغرضانه است، یا به دلیل پیچیدگی و ناشناخته بودن این ویروس، حتی کشورهای پیشرفته نیز برخطا رفته‌اند. و حتی در مواردی ایران به مراتب از آنان بهتر هم عمل کرده است.
نویسنده سپس مستنداتی از همین دروغ‌بافی‌ها با عناوین زیر را برمی‌شمارد:
- پنهان‌کاری و دروغ‌گویی حکومت
- گور دسته‌جمعی
- کمبود ماسک و مواد ضد عفونی‌کننده
- حکومت فکر مردم نیست و به بازگرداندن آنها سرکار اصرار دارد.
- و...
نویسنده در ادامه با انتقاد از «چشم‌پوشی از بیان نکات مثبت» می‌نویسد: این منفی‌خوانی‌ها، که بسیاری از آنها توسط رسانه‌های مزدور تولید و با امکانات وسیع آنان پخش می‌شوند، قادر به ذهن‌شویی بخش وسیعی از جامعه می‌شوند، حتی وطن دوستانی که هیچ نیت سوئی در بیان و پخش آن دروغ‌ها در شبکه‌های مردمی و یا ارسال آنها به حلقه دوستانشان ندارند. نمونه‌ای چند از سکوت، یا سعی در انحراف کشیدن موارد مثبت را ذکر می‌کنم.
بسیج سیصد هزار گروه داوطلب جهادی و بسیجی: برای مراجعه به خانه‌ها و یافتن مبتلایان و ارسال آنها به مراکز درمانی. خدمت بزرگی که مردم محروم شهرها، و به ویژه روستائیان محروم از دسترسی به درمانگاه‌ها را نجات می‌دهد امتیازی که شاید هیچ کشوری در دنیا ندارد، و این دستاورد انقلاب است. اما از آنجا که قرار نیست هیچ نکته مثبتی گفته شود رسانه‌های مزدور شروع به سم‌پاشی کردند. لشگر متخصص نماهای بی‌اطلاع خود را بسیج کردند،که بگویند اینان حرفه‌ای نیستند، و به همین سبب بیشتر سبب پخش ویروس می‌شوند تا شناسایی مبتلایان. و ده‌ها دلیل ساده‌انگارانه‌تر دیگر. از آن بدتر اینکه اینان بسیجی هستند و عاملان سرکوب، گویی تمام بسیجیان و جهادی‌ها لباس شخصی‌هایی هستند که وظیفه‌شان سرکوب معترضان و تظاهر کنندگان می‌باشد. در حالی که هرکس با مناطق فقیر شهری و روستاهای محروم کشور سرو کار داشته باشد می‌داند اینان تا دورترین مناطق کشور را پوشش درمانی داده‌اند.
فراوانی وسایل پیشگیری و درمان: ایران از معدود کشورهایی بود که به‌زودی از کمبود ماسک و مواد ضد عفونی نجات پیدا کرد، وحتی شروع به صادرکردن آنها شد و این حاصل کار داوطلبانه مردم بود. همین بسیجی‌ها و جهادی‌ها و داوطلبان در مساجد نیز سهم بزرگی در تولید ماسک‌ها و توزیع آنها و مواد ضد عفونی داشتند.کمتر کشوری درجهان است که هر دو هفته یک بار داوطلبان ماسک و مواد ضد عفونی را به در خانه‌ها و کپرهای مردم، تا دورترین و محروم‌ترین نقاط کشور ببرند. ولی هیچ یک از این خدمات بسیار باارزش و کارساز، از سوی این رسانه‌ها اعلام نمی‌شود.
در حالی که بسیاری از کشورهای ثروتمند و پیشرفته غرب، به‌دلیل کمبود امکانات اعلام کردند به جز مریض‌های کرونایی، تنها مریض‌هایی را می‌پذیرند که جان آنان در خطر باشد. ایران نه تنها مجبور به این گزینش سخت و بی‌رحمانه نشد ،بلکه اعلام کرد که در پاره‌ای از بیمارستان‌ها تخت خالی هم دارد.
قدردانی از کادرهای درمانی: در این مورد هم با وجود آن همه فداکاری و کارآیی شگفت‌انگیز کادر درمانی ایران، تنها زمانی این رسانه‌ها صحبت از قدردانی کادرهای درمانی کردند که این کار ارزنده در غرب رسانه‌ای شد. و الا تا پیش از آن در تشویق این روحیه‌ای که در جهان کم نظیر بود سخنی نمی‌گفتند.
این به‌ظاهر رسانه‌ها چون به دستور دولت‌هایی عمل می‌کنند که بودجه آنان را تامین می‌نمایند، لذا نه تنها موفقیت‌های ایران را نمی‌گویند بلکه سعی می‌کنند تا آنجا که می‌توانند به ایران ضربه بزنند، حتی اگر این ضربه جان مردم را به خطر بیندازد. از جمله بر طبق سندی که مقامات رسمی دولت کره جنوبی انتشار دادند رسانه اینترنشنال، زمانی که متوجه می‌شود ایران مقداری وسایل پزشکی برای مقابله با کرونا به آن کشور سفارش داده و معامله تایید شده است به سراغ تولیدکنندگان آن رفته و هشدار داده که ایران زیر تحریم آمریکا است، و اگر این محصولات ارسال شود آمریکا آن شرکت‌ها را جریمه سنگین می‌کند. با آنکه آن معامله قانونی بود، و بر طبق قانون تحریم شامل کالاهای پزشکی نمی‌شد، ولی تولید کنندگان از سر محافظه‌کاری بر آن شدند کالا را نفرستند.
این رسانه به دو سؤال باید پاسخ بدهد یک: در کجای دنیا یک رسانه دست به چنین کارهایی می‌زند. دوم اگر آن گونه که مرتبا اعلام می‌کنید همه تلاش شما در راه کمک به مردم ایران است، آیا جلوگیری از رساندن کالاهای درمانی خدمت به مردم ایران است یا دشمنی آشکار با آنان.
کلام آخر:
این روزها همان رسانه‌ها مرتب می‌گویند حکومت ایران چنان با سیاست آمریکاستیزی خود منافع ایران را نادیده می‌انگارد، که حتی در بحران کرونا، به‌جای آنکه پیشنهاد انسان‌دوستانه آمریکا را فرصتی برای برقراری رابطه کند، این دست به دوستی دراز شده را با کمال لجاجت رد می‌کند.
درحالی که آقای ترامپ رسما و با تبلیغات وسیع اعلام کرده تنها کافی است ایران تقاضای کمک کند. ادعایی که چنان بی‌منطق و تبلیغاتی است که بیشتر به یک لطیفه خنده‌دار می‌ماند تا یک پیشنهاد جدی.زیرا آمریکا خود آنچنان درمانده است که همه ایالات مرتبا اعلام می‌کنند ما در همه زمینه‌ها برای پیشگیری و درمان کمبود بسیار داریم و بنده خود دو هفته‌ای است که به هر طریق ممکن به‌دنبال خرید ماسک هستم و پیدا نمی‌کنم ومن ساکن یک شهرک دور افتاده نیستم بلکه در پایتخت این کشور (نیویورک) زندگی می‌کنم از آن سوی در ایران نیروهای داوطلب هر دوهفته یک بار به خانه‌ها می‌روند تا ماسک و مواد ضد عفونی را رایگان به آنان بدهند و این شامل دورترین روستاهای کشور هم می‌شود.
