یادمان نرفته است که اگر امروز آقای روحانی راهی جز تولید را سراغ نمی‌گیرند، زمانی چشمه آب خوردن ما را هم در آن سوی مرزهای ناکجاآباد می‌جستند.
شهدای ایران: آقای روحانی رئیس دولت روز پنجشنبه در آئین بهره‌برداری از طرح‌های ملی صنعت مس ایران گفت:
«اینکه مقام معظم رهبری بر مسئله تولید امسال بیش از همیشه تأکید کردند، به این دلیل است که با این شرایطی که امسال داریم، هم شرایط تحریم و هم شرایط کرونا برای اینکه کشور ما بتواند پیش برود و نیازمندی‌های مردم تأمین و به مرحله صادرات برسیم، راهی جز تولید نداریم و باید تولید را گسترش دهیم».
اینکه آقای روحانی بعد از هفت سال سکانداری و ریاست قوه اجرائیه و عدم اعتناء به سیاست‌های اقتصاد مقاومتی، اکنون برای حل مشکلات به راهی جز تولید نرسیده، مغتنم است. اما گفتنی‌هایی است که در این سال‌ها منتقدان هرچه داد زدند؛ بیداد و نامهربانی دیدند.
رهبر معظم انقلاب در جایگاه ولایت فقیه و امامت جامعه اسلامی در این سال‌ها همواره بر معیشت و اقتصاد جامعه و مردم و نقش آن در حوزه‌های مختلف، تأکید فرموده‌اند. در این راستا سال‌هاست شعارهای(بخوانیم دستورالعمل) سال را با موضوع اقتصادی انتخاب و مسئولان و مردم را به حرکت بر روی این خط سیر امر می‌فرمودند.
اقتصاد مقاومتی تعبیری بود که ایشان به‌عنوان مستجمع همه شعارها به‌کار بردند و هدف از تحقق آن را مقاومت جامعه و کشور در برابر تکانه‌های خارجی اعلام کردند.
مولفه‌های مهم و استراتژیک در این مقوله دخیل بودند که در طول این سال‌ها حضرت ایشان ابعاد و ارکان و شاخصه‌های آنها را به‌طور عالمانه، مستدل و منقح در اختیار همگان قرار دادند.
نمونه‌هایی از بیانات ایشان:
مقوله قاچاق: «یکی از چیزهایی که در باب مسئله حمایت از کالای ایرانی بنده تأکید دارم و بارها هم این را گفته‌ایم و ان‌شاءالله بایست به‌طورجدّی در دولت و اطراف قضیّه دنبال بشود مسئله جلوگیری از واردات بی‌رویّه و جلوگیری جدّی از قاچاق است که شکایت و گِله خیلی از این مسئولان و کسانی که در زمینه مسائل کالای ایرانی فعّالند [مثل] کارآفرین، سرمایه‌گذار، کارگر ماهر و دیگران این است که جنس خارجی می‌آید، غالباًًً هم با کیفیّت پایین و رقابت می‌کند- رقابت نابرابر و نامتوازن- با جنس داخلی و رواج جنس داخلی را محدود می‌کند؛ این از جمله چیزهایی است که حتماً بایستی جلویش گرفته بشود.» بیانات در دیدار کارگران[۱۰/۲/۱۳۹۷].
و بالاتر از این فرمودند: «بنده به مسئولین گفته‌ام که آقاجان! وقتی شما آن باند قاچاقچی را پیدا می‌کنید و آن جنس کلان قاچاق را که چند هزار تُن وزن آن است، وارد کشور می‌کنید، این جنس را جلوی چشم همه آتش بزنید؛ ضربه بزنید به قاچاقچی، به جنس دارای مشابه داخلی.» (بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم ۱۱/۰۵/۱۳۹۵)
اما مع‌الأسف همگان می‌دانند که واردات بی‌رویه نه تنها از کانال‌های غیررسمی(قاچاق) وارد شد، بلکه با اختصاص ارز دولتی و حمایتی به عده‌ای معلوم‌الحال به واردات سنگ پا و خوراک حیوانات خانگی مرفهین بی‌درد دست زدند. آن هم در شرایطی که مردم در تنگنای تورم و رکود کمرشکن روزگار سپری می‌کردند و می‌کنند.
این رفتارهای از سر منفعت‌طلبی شخصی و یا جناحی باعث شد کارخانه‌های با سابقه ده‌ها سال به ورطه تعطیلی و ورشکستگی کشانده و هزاران خانه و خانواده را در هاله‌ای از بدبختی و فقر گرفتار کند.
حمایت از کالای داخلی: «ما باید تولید ملی را افزایش بدهیم، تقویت کنیم؛ عادت کنیم به مصرف تولیدات داخلی؛ عادت کنیم به بالا بردن کیفیت تولیدات داخلی، که البته در این مورد مسئولین دولتی و همچنین قانونگذاران وظائف سنگینی دارند. من نسبت به مسئله مدیریت واردات به دولتی‌ها سفارش کردم؛ الان هم تأکید می‌کنم. من نمی‌گویم واردات متوقف بشود؛ چون یک جاهایی لازم است که واردات انجام بگیرد؛ اما واردات باید مدیریت بشود.
یک جایی واردات مطلقاً نباید بشود؛ یک جاهایی باید انجام بگیرد. با مدیریت، واردات انجام بگیرد. البته مسئولین محترم دولتی به من گفتند که قوانینی که مجلس تصویب کرده، به ما اجازه نمی‌دهد جلوی واردات را بگیریم؛ من خواهش می‌کنم این قضیه را حل کنند. اگر واقعاًًً قانونی وجود دارد که دولت را ممنوع می‌کند از جلوگیری از واردات، این قانون را اصلاح کنند؛ جوری باشد که مدیریت بشود. باید تولید ملی بالا برود.» (بیانات در دیدار کارگزاران نظام ۲۷/۰۵/۱۳۸۹)
ایشان فقط به سخنرانی و سفارش بسنده نکردند. جلسات مختلف با کارآفرینان، مسئولان، کارگران، تولیدکنندگان و نیز شرکت‌های دانش‌بنیان و نخبگان دانشگاهی را در این راستا برگزار و حرف‌های آنها را شنیده و دستورات لازم را صادر کردند. حال دولت و مجلس باید گزارش عملکرد خود را در این مورد به جامعه ارائه کنند. اما آنچه که ما در فضای واقعیت‌ها می‌بینیم، سهل‌انگاری و چه‌بسا حرکت برخلاف و حتی خلافکاری بوده و است.
«درون‌زایی» و «برون‌گرایی»: درون‌زایی «یعنی از دل ظرفیّت‌های خود کشور ما و خود مردم ما می‌جوشد؛ رشد این نهال و این درخت، متّکی است به امکانات کشور خودمان.»http://farsi.khamenei.ir/speech- content?id=۲۶۰۲۳
باور حضرت ایشان به توانمندی‌های داخلی و نیروی انسانی مبتکر به‌ویژه قشر جوان را همگان در عمل و نظر دیده‌اند و می‌دانند. نمونه عینی و تر و تازه آن هم طراحی و راه‌اندازی موشک‌های دوربرد و ماهواره نور است.
متأسفانه دولت و مجلس در این چند سال بدون توجه به این ظرفیت‌های داخلی، همه فرصت‌ها و انرژی‌های کشور را با هزینه‌های آنچنانی فدای مذاکرات خسارت‌بار کردند و بازارهای آماده‌ای را که در اطراف خودمان داشتیم از دست دادند.
یادمان نرفته است که اگر امروز آقای روحانی راهی جز تولید را سراغ نمی‌گیرند، زمانی چشمه آب خوردن ما را هم در آن سوی مرزهای ناکجاآباد می‌جستند.
سخن را کوتاه کنم و به تعبیر طلبگی خودمان بسنده کنم که «أدلّ دلیل علی شیٍ وقوعه» «بهترین و متقن‌ترین دلیل بر هر ادعایی وقوع خود آن است.»
آقای روحانی این تنها موردی نیست که شما و دوستانتان پس از سال‌ها به حقیقت و حقانیت مسیر ولایت رسیدید، علاوه بر برجام، نمونه‌های دیگری هم هست که کاش عبرت بگیرید و با نقشه راه آقا حرکت کنید.
کاش فرجام شما آئینه عبرت آیندگان باشد، کاش.
«اینکه مقام معظم رهبری بر مسئله تولید امسال بیش از همیشه تأکید کردند، به این دلیل است که با این شرایطی که امسال داریم، هم شرایط تحریم و هم شرایط کرونا برای اینکه کشور ما بتواند پیش برود و نیازمندی‌های مردم تأمین و به مرحله صادرات برسیم، راهی جز تولید نداریم و باید تولید را گسترش دهیم».
اینکه آقای روحانی بعد از هفت سال سکانداری و ریاست قوه اجرائیه و عدم اعتناء به سیاست‌های اقتصاد مقاومتی، اکنون برای حل مشکلات به راهی جز تولید نرسیده، مغتنم است. اما گفتنی‌هایی است که در این سال‌ها منتقدان هرچه داد زدند؛ بیداد و نامهربانی دیدند.
رهبر معظم انقلاب در جایگاه ولایت فقیه و امامت جامعه اسلامی در این سال‌ها همواره بر معیشت و اقتصاد جامعه و مردم و نقش آن در حوزه‌های مختلف، تأکید فرموده‌اند. در این راستا سال‌هاست شعارهای(بخوانیم دستورالعمل) سال را با موضوع اقتصادی انتخاب و مسئولان و مردم را به حرکت بر روی این خط سیر امر می‌فرمودند.
اقتصاد مقاومتی تعبیری بود که ایشان به‌عنوان مستجمع همه شعارها به‌کار بردند و هدف از تحقق آن را مقاومت جامعه و کشور در برابر تکانه‌های خارجی اعلام کردند.
مولفه‌های مهم و استراتژیک در این مقوله دخیل بودند که در طول این سال‌ها حضرت ایشان ابعاد و ارکان و شاخصه‌های آنها را به‌طور عالمانه، مستدل و منقح در اختیار همگان قرار دادند.
نمونه‌هایی از بیانات ایشان:
مقوله قاچاق: «یکی از چیزهایی که در باب مسئله حمایت از کالای ایرانی بنده تأکید دارم و بارها هم این را گفته‌ایم و ان‌شاءالله بایست به‌طورجدّی در دولت و اطراف قضیّه دنبال بشود مسئله جلوگیری از واردات بی‌رویّه و جلوگیری جدّی از قاچاق است که شکایت و گِله خیلی از این مسئولان و کسانی که در زمینه مسائل کالای ایرانی فعّالند [مثل] کارآفرین، سرمایه‌گذار، کارگر ماهر و دیگران این است که جنس خارجی می‌آید، غالباًًً هم با کیفیّت پایین و رقابت می‌کند- رقابت نابرابر و نامتوازن- با جنس داخلی و رواج جنس داخلی را محدود می‌کند؛ این از جمله چیزهایی است که حتماً بایستی جلویش گرفته بشود.» بیانات در دیدار کارگران[۱۰/۲/۱۳۹۷].
و بالاتر از این فرمودند: «بنده به مسئولین گفته‌ام که آقاجان! وقتی شما آن باند قاچاقچی را پیدا می‌کنید و آن جنس کلان قاچاق را که چند هزار تُن وزن آن است، وارد کشور می‌کنید، این جنس را جلوی چشم همه آتش بزنید؛ ضربه بزنید به قاچاقچی، به جنس دارای مشابه داخلی.» (بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم ۱۱/۰۵/۱۳۹۵)
اما مع‌الأسف همگان می‌دانند که واردات بی‌رویه نه تنها از کانال‌های غیررسمی(قاچاق) وارد شد، بلکه با اختصاص ارز دولتی و حمایتی به عده‌ای معلوم‌الحال به واردات سنگ پا و خوراک حیوانات خانگی مرفهین بی‌درد دست زدند. آن هم در شرایطی که مردم در تنگنای تورم و رکود کمرشکن روزگار سپری می‌کردند و می‌کنند.
این رفتارهای از سر منفعت‌طلبی شخصی و یا جناحی باعث شد کارخانه‌های با سابقه ده‌ها سال به ورطه تعطیلی و ورشکستگی کشانده و هزاران خانه و خانواده را در هاله‌ای از بدبختی و فقر گرفتار کند.
حمایت از کالای داخلی: «ما باید تولید ملی را افزایش بدهیم، تقویت کنیم؛ عادت کنیم به مصرف تولیدات داخلی؛ عادت کنیم به بالا بردن کیفیت تولیدات داخلی، که البته در این مورد مسئولین دولتی و همچنین قانونگذاران وظائف سنگینی دارند. من نسبت به مسئله مدیریت واردات به دولتی‌ها سفارش کردم؛ الان هم تأکید می‌کنم. من نمی‌گویم واردات متوقف بشود؛ چون یک جاهایی لازم است که واردات انجام بگیرد؛ اما واردات باید مدیریت بشود.
یک جایی واردات مطلقاً نباید بشود؛ یک جاهایی باید انجام بگیرد. با مدیریت، واردات انجام بگیرد. البته مسئولین محترم دولتی به من گفتند که قوانینی که مجلس تصویب کرده، به ما اجازه نمی‌دهد جلوی واردات را بگیریم؛ من خواهش می‌کنم این قضیه را حل کنند. اگر واقعاًًً قانونی وجود دارد که دولت را ممنوع می‌کند از جلوگیری از واردات، این قانون را اصلاح کنند؛ جوری باشد که مدیریت بشود. باید تولید ملی بالا برود.» (بیانات در دیدار کارگزاران نظام ۲۷/۰۵/۱۳۸۹)
ایشان فقط به سخنرانی و سفارش بسنده نکردند. جلسات مختلف با کارآفرینان، مسئولان، کارگران، تولیدکنندگان و نیز شرکت‌های دانش‌بنیان و نخبگان دانشگاهی را در این راستا برگزار و حرف‌های آنها را شنیده و دستورات لازم را صادر کردند. حال دولت و مجلس باید گزارش عملکرد خود را در این مورد به جامعه ارائه کنند. اما آنچه که ما در فضای واقعیت‌ها می‌بینیم، سهل‌انگاری و چه‌بسا حرکت برخلاف و حتی خلافکاری بوده و است.
«درون‌زایی» و «برون‌گرایی»: درون‌زایی «یعنی از دل ظرفیّت‌های خود کشور ما و خود مردم ما می‌جوشد؛ رشد این نهال و این درخت، متّکی است به امکانات کشور خودمان.»http://farsi.khamenei.ir/speech- content?id=۲۶۰۲۳
باور حضرت ایشان به توانمندی‌های داخلی و نیروی انسانی مبتکر به‌ویژه قشر جوان را همگان در عمل و نظر دیده‌اند و می‌دانند. نمونه عینی و تر و تازه آن هم طراحی و راه‌اندازی موشک‌های دوربرد و ماهواره نور است.
متأسفانه دولت و مجلس در این چند سال بدون توجه به این ظرفیت‌های داخلی، همه فرصت‌ها و انرژی‌های کشور را با هزینه‌های آنچنانی فدای مذاکرات خسارت‌بار کردند و بازارهای آماده‌ای را که در اطراف خودمان داشتیم از دست دادند.
یادمان نرفته است که اگر امروز آقای روحانی راهی جز تولید را سراغ نمی‌گیرند، زمانی چشمه آب خوردن ما را هم در آن سوی مرزهای ناکجاآباد می‌جستند.
سخن را کوتاه کنم و به تعبیر طلبگی خودمان بسنده کنم که «أدلّ دلیل علی شیٍ وقوعه» «بهترین و متقن‌ترین دلیل بر هر ادعایی وقوع خود آن است.»
آقای روحانی این تنها موردی نیست که شما و دوستانتان پس از سال‌ها به حقیقت و حقانیت مسیر ولایت رسیدید، علاوه بر برجام، نمونه‌های دیگری هم هست که کاش عبرت بگیرید و با نقشه راه آقا حرکت کنید.
کاش فرجام شما آئینه عبرت آیندگان باشد، کاش.
