شهدای ایران: نسل سوم و چهارم انقلاب اسلامی، سینه‌ای دارد پر از خاطرات ندیده و نشنیده! خاطراتی که متعلق به اوست، ریشه و تاریخش است، زندگی او را ساخته و باید آن‌ها را بداند، گاهی فیلم و مستند ببیند، گاه کتاب بخواند و گاهی هم از نسل اول انقلاب بشنود، این دانستن حق هرکسی است که باید حق خودش را بگیرد و برای رسیدن به آن تلاش کند، از طرفی، دیگران هم باید حق او را بازگردانند.

 

خاطرات انقلاب، ریشه در لحظه‌لحظه زندگی ما دارد، در آرامش و امنیت، استقلال و آزادی و دین و مذهب، دین و مذهبی که امر به تلاش برای کسب استقلال، آزادی، امنیت و آرامش می‌کند و راه رسیدن به آن‌ها را نشان داده و هموار می‌کند.

این شب‌ها هم مانند همه‌شب و روزهای تقویم انقلاب اسلامی ایران، بستر حوادثی بوده است، حوادثی که به‌ عنوان شعله‌های اولیه انقلاب محسوب می‌شود و البته، روزها و شب‌هایی که اگر چه در آن‌ها جز زیبایی ندیدیم، اما سخت و ملتهب گذشت.

با شروع نهضت اسلامی در سال ۱۳۴۲ مردم و روحانیت از هر فرصتی برای فعالیت سیاسی استفاده می‌کردند، به همین ترتیب حساسیت رژیم پهلوی بر مناسبت‌های مذهبی بیش از پیش می‌شد، ماه مبارک رمضان در سال ۱۳۴۲ در حالی برگزار می‌شد که رهبر نهضت در زندان‌های رژیم پهلوی و فضای کشور متأثر از قیام ۱۵ خرداد بود.

وحشت پهلوی از شب‌های قدر

اسناد نشان می‌دهد که ساواک مراقبت ویژه‌ای بر ماه رمضان سال ۴۲ و شب‌های قدر اعمال می‌کرد، در یکی از اسناد که حکایت از دستور آماده‌باش نهادهای امنیتی رژیم پهلوی در اصفهان دارد.

در این سند آمده است: «جناب آقای نخست‌وزیر طی بخشنامه به تاریخ 1342.11.5 به استانداری اصفهان دستور دادند که ممکن است از طرف بعضی از افراد در ایام قدر روی سم‌پاشی‌هایی که خواهند کرد ناراحتی‌هایی به وجود آید اگر احیاناً به وعاظ یا دسته‌ای از آنان سوءظن پیدا نمودید وسیله مأمورین انتظامی فوری آنان را دستگیر و روانه تهران سازید. مفاد این دستور روز جاری در کمیته امنیت استان مطرح و پیش‌بینی‌های لازم به عمل آمد و تصمیم گرفته شد چنانچه موردی پیدا نمود بدواً مراتب در کمیته امنیت مطرح سپس تصمیم لازم اتخاذ شود. به‌عوض می‌رسد تا حال از طرف روحانیون مطالب خلاف مصلحتی شنیده نشده....».