این نویسنده و مترجم می‌گوید: از نظر من، نویسنده‌ها تاریخ انقضا دارند. مساله مثل دنیای فیلم‌هاست که به این زمینه هم علاقه زیادی دارم و می‌توانم دنیای ادبیات و سینما را قیاس کنم.
شهدای ایران: محمود حسینی‌زاد، مترجم شناخته شده زبان آلمانی که در ترجمه و نشر داستان‌های روز این کشور در ایران نقش پررنگی داشته است، ۷۴ ساله شد. این مترجم با نگاه خاص و به روزی که نسبت به ادبیات داستانی دارد، توانسته نویسندگان معاصر آلمان را هم در ایران معرفی کند و البته چند سالی است خودش هم دست به قلم شده و داستان می‌نویسد.
او که اخیرا نویسندگی را هم تجربه و آثار داستانی خودش را منتشر کرده است، می‌گوید: گر چه نویسندگی را دیر شروع کردم، ولی برایم ترجیح دارد. البته همین دیر شروع کردن هم خود سبب شد سابقه چند دهه فعالیت در زمینه ترجمه را با خود داشته باشم و به آن حوزه هم علاقه دارم.
این نویسنده و مترجم در بخش دیگری از سخنانش می‌گوید: از نظر من، نویسنده‌ها تاریخ انقضا دارند. مساله مثل دنیای فیلم‌هاست که به این زمینه هم علاقه زیادی دارم و می‌توانم دنیای ادبیات و سینما را قیاس کنم. ممکن است دوره‌ای به آثار هیچکاک علاقه‌مند باشید و در دوره دیگر، کارگردان دیگری به صدر علاقه‌مندی‌هایتان برسد. داستان و ادبیات هم از این قاعده مستثنا نیست.
او ادامه می‌دهد: مثلا در مقطعی هاینریش بل را بسیار دوست داشتم، ولی حالا مدت‌هاست فکر نمی‌کنم مخاطب آثار او مانده باشم. شاید در این میان بتوان برتولت برشت را یک استثنا دانست؛ چرا که به واسطه فعالیت در جنبه‌های مختلف، به‌عنوان شاعر، نمایشنامه‌نویس، داستان‌نویس و نظریه‌پرداز، آثار او همواره تازگی دارد. در میان نویسندگان جدید هم به کارهای یودیت هرمان و اینگو شولتسه علاقه‌مند هستم. چندان اهل آثار کلاسیک نیستم و حتی از گوته، شاید تنها چند شعر را بپسندم.
حسینی‌زاد در پاسخ به این سوال که آیا دوره ترجمه و خواندن کارهای بزرگان ادبیات گذشته است یا نه می‌گوید: دوران چهره‌های برجسته نمی‌گذرد، بلکه به بخشی از تاریخ ادبیات تبدیل می‌شوند. در واقع اینها یا کسانی مثل تولستوی و داستایفسکی، جنبه‌های داستانی و قدرت روایت قوی دارند اما مساله این است فکر نمی‌کنم امروز نویسنده‌ای بخواهد از منظر سبک، مثل توماس مان بنویسد یا اگر دست به چنین کاری بزند با استقبال مواجه شود. این حالتی ارتجاعی و بازگشت به عقب دارد که بخواهیم به سبک گذشتگان بنویسیم.
او در پایان می‌گوید: به‌رغم ایراداتی که به من می‌گیرند و توصیه‌هایی که به ترجمه توماس مان و گونتر گراس و... دارم، مدت‌هاست فقط ادبیات روز را ترجمه می‌کنم. معتقدم اگر در جریان کار بمانی، در هر سنی که باشی همواره از آثار جدید استقبال می‌کنی.
