شهدای ایران: شهربانو امانی، فعال اصلاحطلب و عضو شورای شهر تهران طی یادداشتی در ویژهنامه نوروزی روزنامه سازندگی که با عنوان "سال سخت" منتشر شد، در اشاره به سال ۹۸ نوشته است:
"شلیک به اعتماد عمومی و اخلاقیات جامعه: متأسفانه در همان بهار تلخ اتفاقی افتاد که در تاریخ این کشور بیسابقه بود. حادثهای که برای دکتر نجفی رخ داد، اعتماد عمومی جامعه به مدیران عالیرتبه و پرورش یافته و ۴۰ ساله کشور را نابود کرد و آن پرونده نه شلیک به یک زن جوان، بلکه شلیک به اخلاقیات جامعه بود.
*اصلاحطلبان طی چند سال گذشته و خاصّه پس از اغتشاشات آبان و نیز کاهش حضور مردم در انتخابات مجلس یازدهم، اصرار دارند که از هر قضیهای (ولو رخ داده در گذشته و حتی بروز یافته در خانواده خود!) نتیجه شورش مردم و بیاعتمادی جامعه را اخذ کنند. (این در حالی است که هر دو رخداد مذکور به دلیل عملکرد بد خود این طیف سیاسی بروز یافته است)
این کار اولا در اخلاقیات سیاست به مثابه "خیانت" انگاشته میشود، ثانیا اصلاحطلبان هیچ سندی متقنی برای اثبات آن ندارند و مثلا نمیشود از یک پرونده قتل، نتیجه بیاعتمادی عمومی گرفت! و ثالثا نشانههایی مثل تشییع میلیونی سردار سلیمانی توسط مردم و یا افزایش پرداختیهای مردم به نهادهای خیریه حاکمیتی وجود دارد که اتفاقا نشان میدهد جامعه ایرانی در مسیر افزایش اعتماد مردم به نظام اسلامی قرار دارد.
در بحث پرونده آقای نجفی نیز باید دانست که این مسئله یک امر شخصی بود نه امر اجتماعی و آقای نجفی از جایگاه حقیقی اقدام به این کار غلط کرد نه از جایگاه حقوقی!
فلذا مشخص نیست که خانم امانی با چه منطقی از این رفتار و از این پرونده کاملا شخصی و خانوادگی، نتیجه عالمانه "نابودی اعتماد عمومی جامعه"! را گرفتهاند؟