شهدای ایران: فردی به نام ش.ع که گفته شده دستیار یک کارگردان سینماست! در نامهای سرگشاده به رئیس سازمان صداوسیما که خبرگزاری ایلنا آنرا منتشر کرد خواستار تعطیل شدن تمام پروژههای صدا و سیما شده است.
او در این نامه ادعا میکند که اگر این پروژهها تعطیل نشود حدود 5 هزار نفر در خطر ابتلا به کرونا قرار میگیرند.
فرد مذکور همچنین نوشته است: اقای علی عسگری یعنی صدا و سیما با این عظمت و با آن تعداد فیلم و جنگ که در آرشیو دارد، نمیتواند برای سرگرمی مردم از تولیدات موفق سالهای پیش استفاده کند؟
آیا نمیشود سریالهایی مثل هزار دستان، پاییز صحرا سربداران، پدر سالار، روزگار قریب، خواب و بیدار و .... یا جنگهای شاد نوروز ٧٢، پرواز ٥٧ و آثار مهران مدیری و امثال آن پخش شود؟
در نامه اشاره شده همچنین میخوانیم: تا دیر نشده و تا تعداد بیشتری از همکاران ما مبتلا نشدهاند به یاری ما بیایید و دستور توقف فیلمبرداری پروژها را تا پایان عید ١٣٩٩ صادر کنید تا بعدها عذاب وجدان و پشیمانی سراغتان نیاید![3]
*متأسفانه در روزهای شیوع ویروس کرونا در کشور، بازار سخنان منورالفکری و رویههای مدعی "به فکر مردم بودن"! در حالی داغ شد که در زیر پوست آن هیچ فرایندی غیر از "به لب رساندن جان مردم" و عصبانی کردن قشرهای جامعه دیده نمیشود.
بله! برای جلوگیری از شیوع کرونا بایستی حتما مراقبتهای شدیدی داشت، به مکانهای پر خطر نرفت و عبور و مرور غیر ضروری نداشت.
اما آیا این مراقبتها به معنی تعطیل کردن کشور است؟
پس چه کسی در صحنه بماند تا امنیت مردم تأمین شود؟ چه کسی برای شادمانی جامعه فعالیت کند؟ اقتصاد مردم از کجا تأمین شود؟ و اساساً روال زندگی مردم تا چند روز امکان تعطیلی دارد؟
به این سوالات بایستی فکر شود و در منصههای عمومی به آنها پاسخ داده شود تا مثلا ارزش کار کسانی که درست در همین روزها برای مردم برنامههای شاد تلویزیونی میسازند مشخص شود و در مقابل، کسانی که دانسته یا ندانسته قصد عاصی کردن مردم را نیز دارند متنبّه شوند.
لازم به اشاره است که در دیگر کشورهای درگیر کروناویروس از جمله در کره جنوبی و ایتالیا به هیچ وجه شاهد "قرنطینه پلیسی" و مقررات منع آمد و شد نیستیم و هتلها و رستورانها نیز باز هستند.
به گزارش خبرگزاری رویترز، پایشها نشان میدهد که در زمینه مقابله با ویروس کرونا، طرح "کره جنوبی" برای تست گرفتن از تعداد بیشتری از مردم، بیشتر از سایر طرحها (از جمله قرنطینه) موفقیتآمیز بوده است.[4]
طرحی که جمهوری اسلامی ایران نیز یکی از پیشگامان آن است و فازهای جدید آن با ورود نیروهای مسلح اجرایی میشود.