شهدای ایران؛ حضرت
زهرا علیهاالسلام در بخشی از خطبه خود می فرماید: ... و شما بر لبه
پرتگاهی از آتش قرار داشتید جرعه آبی برای تشنگان و شکار بی رنجی برای
آزمندان بودید، آنگاه خدای بزرگ به وسیله حضرت محمد صلی الله علیه و آله و
پس از چه فراز و نشیب ها ـ و گرفتار شدن به دست مردان حیوان صفت و گرگان
آدمخوار عرب و گردنکشان اهل کتاب ـ نجاتتان بخشید.
هرگاه که آتش جنگی بر می افروختند خدا خاموش می کرد و اگر شاخ شیطانی سرک می کشید و یا مرزی از سوی مشرکان گشوده می شد پیامبر، برادرش ـ حضرت علی علیه السلام ـ را در کام آن می افکند و او نیز تا هنگامی که یال و بال آنان را با کف پای خود پایمال نمی کرد و آتش آنان را با شمشیر خاموش نمی ساخت بر نمی گشت.
متن حدیث:
مِن خُطبَتِها علیهاالسلام: ... وَکُنْتُمْ عَلی شَفا حُفْرَةٍ مِنَ النّارِ مُذْقَةَ الشّارِبِ وَنُهْزَةَ الطّامِعِ... فَاَنْقَذَکُمُ اللّه ُ تَبارَکَ وَ تَعالی بِمُحَمَّدٍ صلی الله علیه و آله بَعْدَ اللَّتَیّا وَاللَّتی وَبَعْدَ اَنْ مُنِیَ بِبُهَمِ الرِّجالِ وَذُؤْبانِ الْعَرَبِ وَمَرَدَةِ اَهْلِ الْکِتابِ کُلَّما أوْقَدُوا نارا لِلْحَرْبِ اَطْفَأَهَااللّه ُ، اَوْ نَجَمَ قَرْنُ الشَّیْطانِ اَوْ فَغَرَتْ فاغِرَةٌ مِنَ الْمُشْرِکینَ قَذَفَ اَخاهُ فی لَهَواتِها، فَلایَنْکَفِی ءُ حَتّی یَطَأَ جَناحَها بِاَخْمُصِهِ وَیَخْمِدَ لَهَبَها بِسَیْفِهِ .
راحتجاج، جلد ۱، صفحه ۱۳۵"
هرگاه که آتش جنگی بر می افروختند خدا خاموش می کرد و اگر شاخ شیطانی سرک می کشید و یا مرزی از سوی مشرکان گشوده می شد پیامبر، برادرش ـ حضرت علی علیه السلام ـ را در کام آن می افکند و او نیز تا هنگامی که یال و بال آنان را با کف پای خود پایمال نمی کرد و آتش آنان را با شمشیر خاموش نمی ساخت بر نمی گشت.
متن حدیث:
مِن خُطبَتِها علیهاالسلام: ... وَکُنْتُمْ عَلی شَفا حُفْرَةٍ مِنَ النّارِ مُذْقَةَ الشّارِبِ وَنُهْزَةَ الطّامِعِ... فَاَنْقَذَکُمُ اللّه ُ تَبارَکَ وَ تَعالی بِمُحَمَّدٍ صلی الله علیه و آله بَعْدَ اللَّتَیّا وَاللَّتی وَبَعْدَ اَنْ مُنِیَ بِبُهَمِ الرِّجالِ وَذُؤْبانِ الْعَرَبِ وَمَرَدَةِ اَهْلِ الْکِتابِ کُلَّما أوْقَدُوا نارا لِلْحَرْبِ اَطْفَأَهَااللّه ُ، اَوْ نَجَمَ قَرْنُ الشَّیْطانِ اَوْ فَغَرَتْ فاغِرَةٌ مِنَ الْمُشْرِکینَ قَذَفَ اَخاهُ فی لَهَواتِها، فَلایَنْکَفِی ءُ حَتّی یَطَأَ جَناحَها بِاَخْمُصِهِ وَیَخْمِدَ لَهَبَها بِسَیْفِهِ .
راحتجاج، جلد ۱، صفحه ۱۳۵"
