برنامه تلویزیونی «بدون توقف» همزمان با نزدیک شدن به انتخابات مجلس در قسمت ۲۰۹ خود با حضور عباس سلیمی و عباس عبدی از پژوهشگران و فعالان رسانه به بررسی نقش مجلس و تضارب آرا پرداخت.
به گزارش شهدای ایران به نقل از فارس، برنامه تلویزیونی «بدون توقف» همزمان با نزدیک شدن به انتخابات مجلس در قسمت ۲۰۹ خود با حضور عباس سلیمی و عباس عبدی از پژوهشگران و فعالان رسانه به بررسی نقش مجلس و تضارب آرا پرداخت.
عبدی در ابتدا با بیان اینکه تصویب برجام در مجلس، فرآیندی صوری بود، گفت: در آن برهه زمانی مجلس شورای اسلامی در مقامی قرار نداشت که بتواند برجام را تصویب نکند و به اعتقاد برخی‌ها رأی مجلس در خصوص برجام نیز بسیار ضروری نبود. از سوی دیگر شورای نگهبان با وجود عدم مطابقت برجام با قانون اساسی و شرع آن را تایید کرد که این امر نیز حاکی از عدم توانایی این شورا برای رد برجام دارد.
وی پذیرش و تصویب برجام را تصمیم نظام دانست و افزود: از ابتدای انقلاب تاکنون دو تصمیم‌گیری مهم در کشور شامل پذیرش قطعنامه ۵۹۸ و دیگری برجام در کشور روی داده است و تصویب برجام نیز تصمیم کلانی در مملکت بود که تنها رهبر معظم انقلاب قادر به تصمیم‌گیری در خصوص آن بودند.
عبدی با اشاره به اینکه برجام یک معاهده نبود؛ بلکه تنها یک توافقنامه بود، تصریح کرد: برای پذیرش یک توافقنامه نیازی به تائید مجلس وجود نداشت و مجلس تنها از طریق کمیسیون امنیت ملی می‌توانست در این زمینه مشارکت کند.
این پژوهشگر در ادامه با بیان اینکه اهمیت برجام به مراتب از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ بیشتر بود، گفت: قطعا پذیرش این امر مهم در اختیار مقام معظم رهبری بوده است و اهمیت برجام نیز در نقضی است که پس از آن به وجود آمد و ایران بود که روح برجام را رد کرد.
عبدی پذیرش دو جانبه ایران و نظام بین‌الملل را معنای روشن برجام دانست و افزود: غیر شفاف سخن گفتن درباره موضوعات مهم کشور ناشی از بزرگ شدن در سیستمی است که انسان‌ها را وادار به عدم شفافیت‌سازی می‌کند.
سلیمی دیگر مهمان برنامه نیز در واکنش به تصمیم‌گیری نظام در خصوص برجام اظهار کرد: سیاست نظام در آن برهه از زمان حاکی براین اصل بود تا با مذاکره، تحریم‌ها را از دوش ملت بردارد و سیاست کلان نظام کشور شامل روسای سه قوه و در رأس آنان، مقام معظم رهبری بر پذیرش این توافقنامه استوار بود.
وی با بیان اینکه ورود به عرصه مذاکره برای تحریم‌ها قبل از روی کار آمدن دولت فعلی آغاز شده بود، گفت: دولت فعلی کشور با بهره‌گیری از این فضا، تمام بخش‌های مختلف کشور را درگیر این موضوع کرد و حال جامعه است که باید درباره عملکرد مثبت و یا منفی دولت در این حوزه قضاوت کند.
سلیمی معتقد است که دولت در بحث برجام خوشبینانه عمل کرده است و در این مسیر، ضمانت‌های قابل پیگیری را از سوی آمریکا دریافت نکرده است که این موضوع نشان از دیدگاه خوش‌باورانه دولت نسبت به غرب می باشد.
وی با اشاره به اینکه تیم مذاکره‌کننده در حوزه برجام باید تشکیل شده از کارشناسان باشد، گفت: وجود برادر رئیس جمهور در تیم مذاکره‌کننده نه جنبه کارشناسی داشت و نه حتی ایشان به زبان انگلیسی تسلط داشتند و تنها حکم عامل فشار بودند. البته توجیه صورت گرفته در خصوص حضور ایشان حاکی از این موضوع بود که نتایج مذاکرات را به زبان سرخه‌ای به رئیس جمهور منتقل کنند.
این فعال رسانه‌ای ادامه داد: تمایل دولت بر این وجه بود که این مذاکرات هرچه سریعتر به توافق برسد تا از آن به‌عنوان برگ برنده استفاده کند که نتیجه این امر سبب ضعیف شدن تیم کارشناسی مذاکره‌کنندگان بود. البته در این مسیر عوامل بسیاری دخیل بودند و رهبر معظم انقلاب در این مسیر برا اساس واقعیت ها عمل کرده است.
سلیمی خاطرنشان کرد: فعل و انفعالات کنونی دشمن نشان از حرکت رو به جلو و پیشرفت ایران در عرصه‌های مختلف دارد که رسانه‌های خود را به تب و تاب انداخته‌اند تا تحریکات فراوانی را در زمینه‌هایی مختلف ایران ایجاد کنند.
عبدی در ابتدا با بیان اینکه تصویب برجام در مجلس، فرآیندی صوری بود، گفت: در آن برهه زمانی مجلس شورای اسلامی در مقامی قرار نداشت که بتواند برجام را تصویب نکند و به اعتقاد برخی‌ها رأی مجلس در خصوص برجام نیز بسیار ضروری نبود. از سوی دیگر شورای نگهبان با وجود عدم مطابقت برجام با قانون اساسی و شرع آن را تایید کرد که این امر نیز حاکی از عدم توانایی این شورا برای رد برجام دارد.
وی پذیرش و تصویب برجام را تصمیم نظام دانست و افزود: از ابتدای انقلاب تاکنون دو تصمیم‌گیری مهم در کشور شامل پذیرش قطعنامه ۵۹۸ و دیگری برجام در کشور روی داده است و تصویب برجام نیز تصمیم کلانی در مملکت بود که تنها رهبر معظم انقلاب قادر به تصمیم‌گیری در خصوص آن بودند.
عبدی با اشاره به اینکه برجام یک معاهده نبود؛ بلکه تنها یک توافقنامه بود، تصریح کرد: برای پذیرش یک توافقنامه نیازی به تائید مجلس وجود نداشت و مجلس تنها از طریق کمیسیون امنیت ملی می‌توانست در این زمینه مشارکت کند.
این پژوهشگر در ادامه با بیان اینکه اهمیت برجام به مراتب از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ بیشتر بود، گفت: قطعا پذیرش این امر مهم در اختیار مقام معظم رهبری بوده است و اهمیت برجام نیز در نقضی است که پس از آن به وجود آمد و ایران بود که روح برجام را رد کرد.
عبدی پذیرش دو جانبه ایران و نظام بین‌الملل را معنای روشن برجام دانست و افزود: غیر شفاف سخن گفتن درباره موضوعات مهم کشور ناشی از بزرگ شدن در سیستمی است که انسان‌ها را وادار به عدم شفافیت‌سازی می‌کند.
سلیمی دیگر مهمان برنامه نیز در واکنش به تصمیم‌گیری نظام در خصوص برجام اظهار کرد: سیاست نظام در آن برهه از زمان حاکی براین اصل بود تا با مذاکره، تحریم‌ها را از دوش ملت بردارد و سیاست کلان نظام کشور شامل روسای سه قوه و در رأس آنان، مقام معظم رهبری بر پذیرش این توافقنامه استوار بود.
وی با بیان اینکه ورود به عرصه مذاکره برای تحریم‌ها قبل از روی کار آمدن دولت فعلی آغاز شده بود، گفت: دولت فعلی کشور با بهره‌گیری از این فضا، تمام بخش‌های مختلف کشور را درگیر این موضوع کرد و حال جامعه است که باید درباره عملکرد مثبت و یا منفی دولت در این حوزه قضاوت کند.
سلیمی معتقد است که دولت در بحث برجام خوشبینانه عمل کرده است و در این مسیر، ضمانت‌های قابل پیگیری را از سوی آمریکا دریافت نکرده است که این موضوع نشان از دیدگاه خوش‌باورانه دولت نسبت به غرب می باشد.
وی با اشاره به اینکه تیم مذاکره‌کننده در حوزه برجام باید تشکیل شده از کارشناسان باشد، گفت: وجود برادر رئیس جمهور در تیم مذاکره‌کننده نه جنبه کارشناسی داشت و نه حتی ایشان به زبان انگلیسی تسلط داشتند و تنها حکم عامل فشار بودند. البته توجیه صورت گرفته در خصوص حضور ایشان حاکی از این موضوع بود که نتایج مذاکرات را به زبان سرخه‌ای به رئیس جمهور منتقل کنند.
این فعال رسانه‌ای ادامه داد: تمایل دولت بر این وجه بود که این مذاکرات هرچه سریعتر به توافق برسد تا از آن به‌عنوان برگ برنده استفاده کند که نتیجه این امر سبب ضعیف شدن تیم کارشناسی مذاکره‌کنندگان بود. البته در این مسیر عوامل بسیاری دخیل بودند و رهبر معظم انقلاب در این مسیر برا اساس واقعیت ها عمل کرده است.
سلیمی خاطرنشان کرد: فعل و انفعالات کنونی دشمن نشان از حرکت رو به جلو و پیشرفت ایران در عرصه‌های مختلف دارد که رسانه‌های خود را به تب و تاب انداخته‌اند تا تحریکات فراوانی را در زمینه‌هایی مختلف ایران ایجاد کنند.
