آیت‌الله نوری همدانی گفت: علم و اخلاق، زهد و پارسایی، تواضع و ولایتمداری یکجا در آیت‌الله محقق داماد جمع بود.
به گزارش شهدای ایران؛ به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حضرت آیت‌الله
العظمی نوری همدانی مدظله العالی، این مرجع عالیقدر جهان تشیع امروز در درس
خارج خود که در مسجد اعظم قم برگزار شد، بعد از نقل چندی از مطالب فقهی و
اصولی آیت‌الله العظمی محقق داماد با اشاره به برگزاری کنگره آموزگار
فقیهان در تکریم آیت‌الله داماد، به بیان خاطراتی از استاد خود مرحوم
آیت‌الله العظمی سیدمحمد محقق داماد پرداخت و گفت: آنچه مایه تأسف است قدر
این استاد عزیز ما مجهول مانده و من از برگزارکنندگان این کنگره تشکر
می‌کنم.
این مرجع جهان تشیع اظهار داشت: در سال ۱۳۲۲ شمسی بنده قصد سفر از همدان به قم برای ادامه تحصیل داشتم، خدمت آیت‌الله العظمی آخوند همدانی رسیدم تا خداحافظی کنم و ایشان تأکید ویژه‌ای بر انتخاب استاد عالم و با تقوا داشتند و صفاتی از نهج البلاغه و کلامی از پیامبر برایم خواندند و فرمودند استاد باید این ویژگی‌ها را داشته باشدکه بنده بعد از آمدن به قم به دنبال استادی با آن ویژگی‌ها رفتم تا اینکه در درس آیت‌الله العظمی محقق داماد شرکت کردم. دیدم همانند تشنه‌ای که به آب می‌رسد، گم شده خودم را یافتم.
آیت‌الله نوری همدانی با اشاره به پنجاهمین سالگرد ارتحال مرحوم آیت‌الله العظمی محقق داماد، به ویژگی‌های برجسته استاد خود اشاره کرد و افزود: خصوصیاتی که آیت‌الله العظمی آخوند همدانی درباره یک استاد به بنده فرموده بودند همه در آیت‌الله العظمی محقق داماد جمع بود.
این مرجع تقلید با بیان این که آیت‌الله العظمی محقق داماد از نظر علم در سطحی بالا و بسیار دقیق بودند اظهار داشت: هرکسی نمی‌توانست درس ایشان را درک کند، مطالب دقیق و الفاظ سنگین بود، تقوا، زهد و تواضع ایشان زبانزد بود و بنده علاوه بر سطح یعنی بخشی از مکاسب و کفایه، توفیق ۱۲ سال شرکت در درس خارج ایشان را داشتم آیت‌الله العظمی محقق داماد بیان خاصی در تدریس داشتند و نخبه پروری می‌کردند و افراد بزرگی در درس ایشان شرکت داشتند. ما در قم عده‌ای بودیم که معروف به شاگردان آقای داماد بودیم.
او ادامه داد: آیت‌الله العظمی محقق داماد شاگردان را به نوشتن تشویق می‌کرد و به مطالعه نوشته‌های شاگردان می‌پرداخت و اگر نکاتی داشت در حاشیه می‌نوشت، بنده نوشته‌های دارم که دستخط مبارک ایشان در حاشیه آن است که اشکالات بنده را بر طرف می‌کرد. ایشان خیلی مهربان و شاگردپرور بود. شاگردان هر وقت با ایشان کار داشتند حاضر بود و نیازی نبود که از قبل وقت گرفته شود.
آیت‌الله نوری همدانی اظهار داشت: آیت‌الله العظمی محقق داماد، دارای تقوا و تواضع ویژه‌ای بودند و با وجود داشتن شاگردان فراوان به احترام آیت‌الله بروجردی در درس ایشان شرکت می‌کرد.
او گفت: مرحوم آیت‌الله العظمی محقق داماد در ولایت قوی بود. روزی ایشان درباره وضو درس می‌گفتند بحث درباره مواجهه امام رضا (ع) و مأمون بود که در آن زمان حضرت مجبور شدند به مأمون امیرالمؤمنین خطاب کند. در اینجا ایشان منقلب شدند و گفتند: ببینید وضع چگونه بوده که امام رضا(ع) به مأمون امیرالمؤمنین می‌گوید، به اندازه‌ای ایشان منقلب شد و گریه کرد که درس را ناتمام گذاشت و رفت.
این مرجع جهان تشیع با تأکید بر تکریم اساتید خاطرنشان کرد: برکت علم در تعظیم استاد است و نباید اساتید خود را فراموش کنیم، اگر اساتید در قید حیات هستند باید تکریم شوند و اگر در حیات نیستند باید برای علو درجاتشان دعا کرد.
آیت‌الله العظمی نوری همدانی در ادامه به درخواست شاگردان بعد از اتمام درس به خاطرات آیت‌الله داماد پرداخته و گفت: او فقط استاد بنده نبود بلکه مثل یک پدر مهربان برایم بود و اگر چیزی دارم به برکت این استاد بود.
او افزود: وقتی آیت‌الله العظمی بروجردی خواستند جامع الاحادیث را بنویسند عده‌ای را از شاگردان نخبه خود را خواستند و موضوع را مطرح کردند؛ من آن موقع از نظر داشتن کتاب ضعیف بودم، خدمت آقای داماد موضوع را گفتم و ایشان فرمودند «هیچ نگران نباش»، من را با خود به منزل برد و تمام کتاب‌ها را در اختیار من گذاشت و فرمود هر چه می‌خواهی جمع کن و ببر کارت را انجام بده.
این مرجع تشیع خاطرنشان کرد: بنده دو مرتبه برای امتحان رفتم؛ یک بار سطح و یک بار خارج. هردو بار ایشان در جلسه امتحان حضور داشتند و هر دوبار به اساتید دیگر گفتند «ایشان شاگرد من است و من ایشان را می‌شناسم» و مانع از دادن امتحان بنده شد.
آیت‌الله نوری همدانی در پایان گفت: خلاصه این مرد آنقدر بزرگ بود و آنقدر مطلب طی این سال‌ها از ایشان دارم شاید ساعت‌ها زمان ببرد تا بگویم. این مطالب را هم عرض کردم خواستم در حد خودم ادبی به این فقیه بزرگ و استادم کرده باشم و توصیه موکد دارم از اساتید غافل نشوید.
