کامبیز مهدیزاده که انتصابش در وزارت صنعت حاشیهساز شده بود حالا حملات تندی را متوجه اعضای کابینه پدر همسرش کرده است.
به گزارش شهدای ایران؛ به نقل از تسنیم، کامبیز مهدیزاده داماد حسن روحانی که مدتها پیش خبر انتصابش حاشیههای زیادی را به همراه داشته، تا جایی که با فشار افکار عمومی مجاب به استعفا از مسئولیت خود شد گفتوگویی با روزنامه شرق انجام داده است. روزنامه اصلاحطلب در این گفتوگو او را مشاور سورنا ستاری معاون علمی و فناوری رئیسجمهور عنوان کرده است.
او در این گفتوگو حملات تندی را به برخی اعضای کابینه پدر همسرش کرده است، او بر همین اساس میگوید که اندک افرادی در دولت حاضرند خود را خرج روحانی کنند و اغلب به فکر دور بعد هستند. آنها در مشکلات جاخالی میدهند که تیرهای انتقادی به تن روحانی بنشیند تا روحانی در مرکز سیل انتقادها باشد.
کامبیز در بخش دیگری از یادداشت خود روحانی را تنهاترین و مظلومترین رئیسجمهور معرفی میکند و با پیش کشیدن موضوع سهمخواهی جناحهای سیاسی از رئیسجمهور مینویسد: با نگاهی به شرایط رؤسای جمهور قبلی ایران به این نتیجه میرسیم که هر یک از این رؤسا طبقهای داشتند که از او حمایت میکردند. طرفداران هاشمی به او لقب سردار سازندگی دادند، اصلاحطلبان هم که حسابی پای کار رئیس دولت اصلاحات بوده و هستند و همواره از او دفاع میکنند. اما در این بین محمود احمدینژاد با اینکه مخالفان زیادی هم داشت، کسانی را در اطراف خود دارد که پای کار او هستند؛ حتی حاضرند تمام فشارها را به جان بخرند تا خم به ابروی احمدینژاد نیاید.
او اضافه میکند: نکته مهم در این بین سهمخواهی هر دو جناح در این سالها از روحانی بود. هر کسی سعی داشت در جامعه القا کند که روحانی متعلق به آن دسته، حزب و گروه است، اما واقعیت چیز دیگری است؛ حسن روحانی در این سالها به آن چیزی که اعتقاد داشت عمل کرد؛ تحول در دستگاه دیپلماسی و روابط بینالملل؛ تا دیروز شریکان استراتژیک ایران، جیبوتی، بوتان و نیکاراگوئه بودند اما امروزه قدرتهای بزرگ دنیا با ایران پشت میز مذاکره مینشینند. تا دیروز همه بر علیه ایران قطعنامه میدادند، اما امروز همه در کنار ایران ایستادهاند.
او همچنین با تکرار این موضوع که نزدیکان رئیسجمهور فقط به فکر حفظ خود در قدرت بوده و هستند و دوست ندارند کمتر آسیبی ببینند، قطعه شعری از شهریار میسراید: در دیاری که در او نیست کسی یار کسی ---- کاش یا رب که نیفتد به کسی کار کسی
او در این گفتوگو حملات تندی را به برخی اعضای کابینه پدر همسرش کرده است، او بر همین اساس میگوید که اندک افرادی در دولت حاضرند خود را خرج روحانی کنند و اغلب به فکر دور بعد هستند. آنها در مشکلات جاخالی میدهند که تیرهای انتقادی به تن روحانی بنشیند تا روحانی در مرکز سیل انتقادها باشد.
کامبیز در بخش دیگری از یادداشت خود روحانی را تنهاترین و مظلومترین رئیسجمهور معرفی میکند و با پیش کشیدن موضوع سهمخواهی جناحهای سیاسی از رئیسجمهور مینویسد: با نگاهی به شرایط رؤسای جمهور قبلی ایران به این نتیجه میرسیم که هر یک از این رؤسا طبقهای داشتند که از او حمایت میکردند. طرفداران هاشمی به او لقب سردار سازندگی دادند، اصلاحطلبان هم که حسابی پای کار رئیس دولت اصلاحات بوده و هستند و همواره از او دفاع میکنند. اما در این بین محمود احمدینژاد با اینکه مخالفان زیادی هم داشت، کسانی را در اطراف خود دارد که پای کار او هستند؛ حتی حاضرند تمام فشارها را به جان بخرند تا خم به ابروی احمدینژاد نیاید.
او اضافه میکند: نکته مهم در این بین سهمخواهی هر دو جناح در این سالها از روحانی بود. هر کسی سعی داشت در جامعه القا کند که روحانی متعلق به آن دسته، حزب و گروه است، اما واقعیت چیز دیگری است؛ حسن روحانی در این سالها به آن چیزی که اعتقاد داشت عمل کرد؛ تحول در دستگاه دیپلماسی و روابط بینالملل؛ تا دیروز شریکان استراتژیک ایران، جیبوتی، بوتان و نیکاراگوئه بودند اما امروزه قدرتهای بزرگ دنیا با ایران پشت میز مذاکره مینشینند. تا دیروز همه بر علیه ایران قطعنامه میدادند، اما امروز همه در کنار ایران ایستادهاند.
او همچنین با تکرار این موضوع که نزدیکان رئیسجمهور فقط به فکر حفظ خود در قدرت بوده و هستند و دوست ندارند کمتر آسیبی ببینند، قطعه شعری از شهریار میسراید: در دیاری که در او نیست کسی یار کسی ---- کاش یا رب که نیفتد به کسی کار کسی