به من میگویند که بیگانههراس هستی. من از بیگانه، هراسی ندارم اما اینکه بیگانه را سر سوزنی در امور کشور دخالت بدهم، سخت هراسانم. ما وسط دنیاییم، ایران کشوری است که بیشتر از هر کشور جهان همسایه دارد، همه هم مزاحم و متجاوز، باید چه کار کنیم؟ ما این اصل موازنه عدمی را مبنا میشناسیم به این معنا که به قدرت خارجی در امور داخلی دخالت نباید داد.
به گزارش شهدای ایران؛ به نقل از مشرق، وحید یامین پور فعال رسانه ای در کانال تلگرامی خود نوشت:بعد از اردشیر زاهدی، مهاجرانی و عبدالکریم سروش، حالا نوبت بنیصدر است. به نظر میرسد بریدهها زودتر پیام "گام دوم" را دریافت کردهاند. اپوزوسیون میبیند اگر بناست آلترناتیو جمهوری اسلامی، تهیمغزهای بیگانهپرستی مثل پهلوی یا رجوی باشند، بهتر است طرف کشور خود بایستند تا انگ خیانت نخورند.
بخشی از سخنرانی اخیر ابوالحسن بنیصدر در پاریس را بخوانید:
آقای رضا پهلوی! پدر و پدر بزرگت چه سودی دیدند که چسبیدی به خارجیها؟
جامعه ایرانی باید خود را مسئول سرنوشت خویش بشناسد، باید پایان داد به این تبلیغ دروغ که شما مردم، هیچ نقشی ندارید و آلت فعل این نخبهها هستید.
الان چهل سال گذشت، ببینید در این چهل سال چند گروه از گروههای سیاسی هستند که مخاطبشان مردمند؟
همه، مخاطبهشان یا با ایالات متحده است یا با رژیم، اصلاً مثل اینکه این ملت وجود خارجی نداره.
آقا رفته در کنگره آمریکا و با نمایندگان دموکرات و جمهوریخواه درباره تدابیری که برای حمایت از مردم ایران [است] گفتوگو کرده، شما با مردم ایران گفتوگو نمیکنید بعد رفتید با سناتور و نماینده جمهوریخواه درباره ایران که آنها چه باید بکنند، که ایران چه بشود، گفتوگو کردید!
به من میگویند که بیگانههراس هستی. من از بیگانه، هراسی ندارم اما اینکه بیگانه را سر سوزنی در امور کشور دخالت بدهم، سخت هراسانم. ما وسط دنیاییم، ایران کشوری است که بیشتر از هر کشور جهان همسایه دارد، همه هم مزاحم و متجاوز، باید چه کار کنیم؟ ما این اصل موازنه عدمی را مبنا میشناسیم به این معنا که به قدرت خارجی در امور داخلی دخالت نباید داد.
اگر ملتی لایق نیست که خویشتن را اداره کند، من چرا بشوم وسیله سلطه بیگانه بر او؟ من باید بروم دنبال این ملت که لیاقت پیدا کند، اما به باور من این مردم عادی ایران نیستند که لایق استقلال و آزادی نیستند، این بخشی از این نخبه سرسپرده ایران است که باید الاوبالله خود را به بیگانه آویزان کند.
خوب به این آقا [رجوی] گفتم نرو بغداد، میروی و میشوی وجهالمصالحه. حالا رفت و آن صدام ورشکست، حالا به هر بیگانهای سر سپردند.
ما باید حساسیت به "استقلال" را صد در صد بکنیم. والله به ضرس قاطع میگویم: حیات ملی ایران در خطر است.
من برای قدرت خارجی سر سوزنی حقی در تحول ایران قائل نیستم؛ پس با وابسته به قدرت خارجی همکاری نمیکنم.
سید ابوالحسن بنیصدر، پاریس، شنبه ۲۰ بهمن 1397
بخشی از سخنرانی اخیر ابوالحسن بنیصدر در پاریس را بخوانید:
آقای رضا پهلوی! پدر و پدر بزرگت چه سودی دیدند که چسبیدی به خارجیها؟
جامعه ایرانی باید خود را مسئول سرنوشت خویش بشناسد، باید پایان داد به این تبلیغ دروغ که شما مردم، هیچ نقشی ندارید و آلت فعل این نخبهها هستید.
الان چهل سال گذشت، ببینید در این چهل سال چند گروه از گروههای سیاسی هستند که مخاطبشان مردمند؟
همه، مخاطبهشان یا با ایالات متحده است یا با رژیم، اصلاً مثل اینکه این ملت وجود خارجی نداره.
آقا رفته در کنگره آمریکا و با نمایندگان دموکرات و جمهوریخواه درباره تدابیری که برای حمایت از مردم ایران [است] گفتوگو کرده، شما با مردم ایران گفتوگو نمیکنید بعد رفتید با سناتور و نماینده جمهوریخواه درباره ایران که آنها چه باید بکنند، که ایران چه بشود، گفتوگو کردید!
به من میگویند که بیگانههراس هستی. من از بیگانه، هراسی ندارم اما اینکه بیگانه را سر سوزنی در امور کشور دخالت بدهم، سخت هراسانم. ما وسط دنیاییم، ایران کشوری است که بیشتر از هر کشور جهان همسایه دارد، همه هم مزاحم و متجاوز، باید چه کار کنیم؟ ما این اصل موازنه عدمی را مبنا میشناسیم به این معنا که به قدرت خارجی در امور داخلی دخالت نباید داد.
اگر ملتی لایق نیست که خویشتن را اداره کند، من چرا بشوم وسیله سلطه بیگانه بر او؟ من باید بروم دنبال این ملت که لیاقت پیدا کند، اما به باور من این مردم عادی ایران نیستند که لایق استقلال و آزادی نیستند، این بخشی از این نخبه سرسپرده ایران است که باید الاوبالله خود را به بیگانه آویزان کند.
خوب به این آقا [رجوی] گفتم نرو بغداد، میروی و میشوی وجهالمصالحه. حالا رفت و آن صدام ورشکست، حالا به هر بیگانهای سر سپردند.
ما باید حساسیت به "استقلال" را صد در صد بکنیم. والله به ضرس قاطع میگویم: حیات ملی ایران در خطر است.
من برای قدرت خارجی سر سوزنی حقی در تحول ایران قائل نیستم؛ پس با وابسته به قدرت خارجی همکاری نمیکنم.
سید ابوالحسن بنیصدر، پاریس، شنبه ۲۰ بهمن 1397