امیر حسین جوانشیر در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی پایگاه خبری شهدای ایران؛  درباره حاشیه‌های سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر اظهار داشت: جشنواره‌ای که می‌توانست همانند جشنواره عمار یا مقاومت به نقطه امید و قدرت فرهنگی ما تبدیل شود با سوء‌مدیریت عده‌ای محدود که همگی هم از چهره‌های شناخته شده یک جریان خاص در سینما هستند به نقطه ضعف و نگرانی برای دلسوزان انقلاب و مردم تبدیل شده و اکثرا فیلم‌هایی بی‌سر‌و‌ته با مضامین غیراخلاقی و غیرمتعارف را نمایش می‌دهد.

وی افزود: فیلم‌های راه‌یافته به جشنواره سی‌و‌هفتم فجر، اغلب جز سیاه‌نمایی و ژست به اصطلاح روشنفکری هیچ حاصلی را برای بیننده به ارمغان نمی‌آورند و البته به جز چند فیلم مانند «۲۳ نفر»، «شبی که ماه کامل شد» و... بقیه آثار راه‌یافته به این دوره از جشنواره مورد اقبال و رضایت عمومی قرار نگرفت و در شأن و سطح جشنواره فیلم فجر نبود! نکته قابل تأمل و مهم این دوره نیز حواشی مراسم افتتاحیه آن بود که به شدت مورد انتقاد علما و مراجع و خانواده‌های شهدا و ایثارگران شد و حتی مورد انتقاد جدی حجت‌الاسلام صدیقی در مراسم فاطمیه بیت رهبری در محضر مقام عظمای ولایت قرار گرفت و لکه ننگ دیگری در کارنامه مدیران لیبرالی فرهنگی و هنری ما شد.

این مراسم، جای چند سؤال جدی را باقی گذاشت که به چه دلیلی و با چه توجیهی در سالگرد چهلمین سال از انقلاب شکوهمند اسلامی از پیرزنی تجلیل می‌کنید که با افتخار همین چندی پیش در جشنواره‌ای خارجی و در مقابل دوربین خبرنگاران کشف حجاب کرد و آبروی زن ایرانی و همه هنرمندان این کشور را برد ؟! شخصی که تا چند سال پیش ممنوع التصویر بود و سابقه‌اش هم در حمایت از فتنه ۸۸ بر همگان روشن است !آیا واقعا ما در این کشور و در میان اهالی فرهنگ و هنر و سینماگران متعهدمان شخصی بهتر و شایسته‌تر از این عنصر معلوم‌الحال برای تجلیل و تکریم نداشتیم؟