به گزارش سرویس فرهنگی پایگاه خبری شهدای ایران؛ علیرضا طهرانی طی یادداشتی یاد آور شد: «در این که اشتباهی از سوی مجریان جوان و جویای نام شبکه اول سیما در برنامه رخ داده است بی‌گمان همه منتقدین هم‌نظر باید باشند لیکن در بررسی علل وقوع این اتفاق، منتقدین نیز نظریات دیگر منتقدین را به نقد می‌گذارند.

زمانی که انتخاب مجری برنامه‌های سیما به دور از بررسی و توانایی افراد در شبکه‌ها علی‌الخصوص شبکه اول سیما - که نام ملی را نیز به یدک می‌کشد - است بدون شک می‌بایست منتظر اتفاقات دیگری همچون قبل حتی بدتر از آن نیز بود.

زمانی که مجری برنامه‌ای در شبکه قرآن به دلیل عدم توانایی و تمرکز، کلماتی را به کار می‌برد که منتقدین برنامه‌های اجتماعی همان کلمات را مخرب پرورش کودکان می‌دانند و بعد از چند ماه در برنامه‌ای پرمخاطب از شبکه اول سیما حاضر می‌شود و یا مجری برنامه‌ای که توان خواندن کلمات روسی را نداشته و اصرار بر غلط خواندن در برنامه زنده دارد نباید از مجریان جوانی که حاضرند با هر نوع ادبیاتی خود را به بیننده برنامه معرفی کنند انتظاری خاص داشت.

حال این سوال مطرح است مجریانی که مرتکب اشتباهاتی این چنین می‌شوند خونشان از مجریان گذشته که به دلایلی نامعلوم ممنوع‌التصویر هستند رنگین‌تر است؟ یا برخوردهای بد با مجریان قبلی شبکه‌های سیما باعث شده تا هر اتفاقی را نادیده بگیرند؟ آیا مجریان جوان جویای نام شبکه‌های سیما در این تفکر هستند که مجریان موفقی مانند احسان علیخانی و فرزاد حسنی و ... از هر کلمه‌ای برای دیده شدن استفاده کرده‌اند؟ و یا توانایی ایشان برای اجرای برنامه موثر واقع شده است؟

شاید تجدید نظر در ممنوع‌التصویر بودن برخی از مجریان توانمند، دست سازمان صدا و سیما را بازتر از گذشته در اجرای برنامه‌های پرمخاطب کند و بدین منظور از هر فرد خوش‌چهره بدون داشتن فن اجرا در برنامه‌های سیما که عامل حاشیه‌های موجود است جلوگیری نماید.»