دبیرکل حزب کارگزاران می‌گوید زمزمه اعمال تغییرات در کابینه و عدم انجام آن، موجب بی‌ثباتی و تزلزل درمیان وزرا و مدیران دولتی شده که نمی‌دانند می‌مانند یا باید بروند.
به گزارش شهدای ایران، دبیرکل حزب کارگزاران می‌گوید زمزمه اعمال تغییرات در کابینه و عدم انجام آن، موجب بی‌ثباتی و تزلزل درمیان وزرا و مدیران دولتی شده که نمی‌دانند می‌مانند یا باید بروند.
غلامحسین کرباسچی درباره سخنان روحانی خطاب به اعضای کابینه مبنی بر اینکه ارتباط خود با نخبگان را بیشتر کنند و اتاق‌فکر تشکیل دهند، گفت: اینکه تشکیلات و مجموعه‌های مختلف اتاق‌فکرهایی تشکیل دهند و در حقیقت در برنامه‌ریزی‌های خود از نظرات کارشناسان خارج از مجموعه هم استفاده کنند، قطعاً پیشنهاد راهبردی و خوبی است. اما به نظر من مهم‌تر از آن در شرایط فعلی ما قدرت تصمیم‌گیری و داشتن جرأت برای انجام تصمیمات است. در حقیقت برنامه‌های حاصل از همان اتاق فکرها با شهامت عملیاتی شود. به نظر می‌رسد یکی از مشکلات ما در حال حاضر همین عدم تصمیم‌گیری‌‌هاست. الان چند وقت است که موضوع ترمیم کابینه مطرح است و به نوعی جامعه و کابینه در حالت صبر و انتظار قرار گرفته‌اند. در چنین شرایطی طبیعی است که اعضای کابینه هم که مطمئن نیستند حضورشان تداوم دارد یا نه، در حالت برزخی قرار میگیرند و قطعاً در کیفیت کار خودشان و حتی معاونان‌شان هم تأثیرگذار خواهد بود.
وی افزود: اولویت را ضرورت تصمیم‌گیری می‌دانم. احساس میشود برخی وزرا و مدیران ارشد در تصمیم‌گیری‌های خود دچار تردید و اضطراب هستند؛ به هر دلیلی. رئیس‌جمهوری اگر می‌خواهد تغییر و تحولی بدهد یا استعفای یک وزیری را قبول کند و سرپرست انتخاب کند، باید سریع‌تر تصمیم بگیرد. ما نمی‌توانیم از وزیری که نمی‌داند هست یا نیست و دائماً با حالت تردید و اضطراب روبه‌رو است، توقع کار داشته باشیم. اگر رئیس‌جمهوری بخواهد به عنوان مثال وزیر مسکن را برکنار کند- حالا من نه طرفدار این موضوع هستم و نه مخالف آن و بسته به ارزیابی خود آقای رئیس‌جمهوری است- فوراً تصمیم خود را عملی کند. یقیناً شما وقتی از وزیر مسکن در حالت تثبیت راضی نیستید، در حالت تردید و بینابینی و اینکه نمی‌دانند تغییر میکند یا نه، از عملکرد او ناراضی‌تر خواهید شد.
کرباسچی تصریح کرد: مگر این دولت چقدر وقت دارد؟ نصف عمر دولت دوم هم تمام شد. این حالت صبر و انتظار یعنی چه؟ به همین نسبتی که آقای رئیس‌جمهوری از بالا به سرنوشت یک وزیری حالت تردید دارند، آن وزیر هم در همه کارهای خود این حالت را دارد. کسی در این حالت کاری برای مردم انجام نمی‌دهد. کسی برای مردم تصمیم نمیگیرد. حتی نمی‌تواند پاسخ مردم را بدهد. سم مهلک برای اداره کشور همین است. هر تصمیم بدی که گرفته شود، از حالت بی‌تصمیمی قطعاً بهتر است. اقلاً هر وقت جواب تصمیم اشتباه خود را دیدند، میتوانند او را عوض کنند ولی در حالت بی‌تصمیمی سرگردانی حاکم میشود. من نمی‌گویم که وزیران را تغییر دهند یا ندهند. منظورم تثبیت است. اگر قرار نیست تغییر دهند بگویند تا آخر این دولت هیچ کس عوض نمیشود همه به‌کار خود بچسبند و اگر هم قرار است تغییر دهند، بالاخره یک روز، دو روز، یک هفته، یک ماه... 6 ماه.
در همین حال روزنامه سازندگی نوشت: این هفته کابینه ترمیم میشود و رئیسجمهور حسن روحانی، برخی از مدیران ارشد دولت را تغییر خواهد داد. رئیسجمهور این هفته همچنین دیداری با اعضای فراکسیون امید دارد و با آنها نیز درخصوص تغییر برخی مدیران و نیز ترمیم بخش‌هایی از ساختار دولت سخن خواهد گفت.
رئیسجمهور قرار است در گفت‌وگویی که با مردم دارد نام مدیران ارشد جدید را اعلام کند اما اینکه چه کسانی قرار است تغییر کنند، هیچ کس جز خود رئیسجمهور از آن اطلاعی ندارد.
با این حال گمانه‌زنی‌ها بر این است که وزارتخانههای صنعت، راه، کار، اقتصاد و سازمان برنامه و بودجه و رئیس بانک مرکزی احتمالا با تغییراتی در ساختار و مدیریت روبه‌رو خواهند شد. برخی از آنها در لایحه تغییر ساختار دولت به وزارتخانههای جدید تقسیم و تبدیل خواهند شد و برخی دیگر نیز ممکن است مدیر ارشد آن دستگاه تغییر کند.
وی افزود: اولویت را ضرورت تصمیم‌گیری می‌دانم. احساس میشود برخی وزرا و مدیران ارشد در تصمیم‌گیری‌های خود دچار تردید و اضطراب هستند؛ به هر دلیلی. رئیس‌جمهوری اگر می‌خواهد تغییر و تحولی بدهد یا استعفای یک وزیری را قبول کند و سرپرست انتخاب کند، باید سریع‌تر تصمیم بگیرد. ما نمی‌توانیم از وزیری که نمی‌داند هست یا نیست و دائماً با حالت تردید و اضطراب روبه‌رو است، توقع کار داشته باشیم. اگر رئیس‌جمهوری بخواهد به عنوان مثال وزیر مسکن را برکنار کند- حالا من نه طرفدار این موضوع هستم و نه مخالف آن و بسته به ارزیابی خود آقای رئیس‌جمهوری است- فوراً تصمیم خود را عملی کند. یقیناً شما وقتی از وزیر مسکن در حالت تثبیت راضی نیستید، در حالت تردید و بینابینی و اینکه نمی‌دانند تغییر میکند یا نه، از عملکرد او ناراضی‌تر خواهید شد.
کرباسچی تصریح کرد: مگر این دولت چقدر وقت دارد؟ نصف عمر دولت دوم هم تمام شد. این حالت صبر و انتظار یعنی چه؟ به همین نسبتی که آقای رئیس‌جمهوری از بالا به سرنوشت یک وزیری حالت تردید دارند، آن وزیر هم در همه کارهای خود این حالت را دارد. کسی در این حالت کاری برای مردم انجام نمی‌دهد. کسی برای مردم تصمیم نمیگیرد. حتی نمی‌تواند پاسخ مردم را بدهد. سم مهلک برای اداره کشور همین است. هر تصمیم بدی که گرفته شود، از حالت بی‌تصمیمی قطعاً بهتر است. اقلاً هر وقت جواب تصمیم اشتباه خود را دیدند، میتوانند او را عوض کنند ولی در حالت بی‌تصمیمی سرگردانی حاکم میشود. من نمی‌گویم که وزیران را تغییر دهند یا ندهند. منظورم تثبیت است. اگر قرار نیست تغییر دهند بگویند تا آخر این دولت هیچ کس عوض نمیشود همه به‌کار خود بچسبند و اگر هم قرار است تغییر دهند، بالاخره یک روز، دو روز، یک هفته، یک ماه... 6 ماه.
در همین حال روزنامه سازندگی نوشت: این هفته کابینه ترمیم میشود و رئیسجمهور حسن روحانی، برخی از مدیران ارشد دولت را تغییر خواهد داد. رئیسجمهور این هفته همچنین دیداری با اعضای فراکسیون امید دارد و با آنها نیز درخصوص تغییر برخی مدیران و نیز ترمیم بخش‌هایی از ساختار دولت سخن خواهد گفت.
رئیسجمهور قرار است در گفت‌وگویی که با مردم دارد نام مدیران ارشد جدید را اعلام کند اما اینکه چه کسانی قرار است تغییر کنند، هیچ کس جز خود رئیسجمهور از آن اطلاعی ندارد.
با این حال گمانه‌زنی‌ها بر این است که وزارتخانههای صنعت، راه، کار، اقتصاد و سازمان برنامه و بودجه و رئیس بانک مرکزی احتمالا با تغییراتی در ساختار و مدیریت روبه‌رو خواهند شد. برخی از آنها در لایحه تغییر ساختار دولت به وزارتخانههای جدید تقسیم و تبدیل خواهند شد و برخی دیگر نیز ممکن است مدیر ارشد آن دستگاه تغییر کند.
99 درصد دولت عامل اصلی مشکل درسراسرکشوراست
مشکل اقتصادی مردم، کشورو... با شعاردولت روحانی درمانی حل نمیشود.
دلال‌های میوه خربزه را از کشاورز بیچاره کیلویی 700 تومان می‌خرند به ما مصرف‌کننده کیلویی 2 هزار و 500 تومان می‌فروشند. متاسفانه دولت روحانی هم تماشاچی است.