ابراهیم حاتمی کیا:
معتقد هستم این فیلم ذرهای از زحمات مدافعان حرم را هم نشان نمیدهد و از خودگذشتگی آنان را نمیتوان به راحتی به تصویر کشید. عملکرد مدافعان حرم باید برای نسل جوان تبیین و از خودگذشتگی آنان در راه کشور به همگان نشان داده شود. اگر نفسی برایم باقی بماند باز هم فیلم خواهم ساخت و دینم را به کشور و شهدا ادا میکنم.
سرویس فرهنگی شهدای ایران: آغاز دهه 90 تولد دوباره حاتمیکیا بود. او که دهه قبل، همچنان در تناقض زندگی و رزمندگی میزیست، این بار دوگانه سازش/ مقاومت را در مقابل خود دید. دوگانهای که انتخابات ریاستجمهوری را نیز متاثر از خود ساخته بود و حاتمیکیا این بار در مقام «چمران» ظهور کرد؛ چمرانی که نماد «اعتدال» بود، تا جایی که برخی او را چمران خمینی و برخی دیگر او را چمران بازرگان میدانستند. در حالی که «چ» نه چمران خمینی بود، نه چمران بازرگان. «چ» نسخه حاتمیکیا برای این دوگانه بود. مرد جنگی با کت و شلواری که برای آرامش مردمش از هیچ تلاشی دریغ نمیکند اما به هنگام اتمام حجت، همین مصلح کت و شلواری تفنگ در دست میگیرد. حاتمیکیا البته که در دوگانه «اصغر وصالی» و «هانا» به عنوان نماد مقاومت و سازش، این بار دیگر دلش با اصغر است؛ هرچند او در سنگر و خط مقدم نیست و گلوله را آخرین راه میداند. حاتمیکیا دیگر از تناقضهای دهه هشتادیاش فارغ شده است. برخلاف فیلمهای دهه قبلیاش با لکنت سخن نمیگوید. صریحا «محافظ شخصیت نظام» میشود و وظیفه خود را دفاع از شخصیتهای دهه 90 میداند. شخصیتهایی که ظاهرشان از دلشان خبر نمیدهد. در بادیگارد حتی دود موتوریها نیز او را اذیت نمیکند. برای او دیگر دوگانه خیبری و موتوری معنا ندارد. حرف او اصل نظام است. بعد از بادیگارد، حاتمیکیا این بار شاکی از ندیدن حقیقتها، فریادش بلندتر شده است. شاکی از ندیدن اتفاقاتی است که دنیا را آب برده و سینماگران را خواب. او به وقت شام پرواز کرد و امسال در انبوه کمدیهای سخیف و اجتماعی سازهای سیاه، جوالدوزی در چشم بیتوجهان فرو کرد تا مگر از خواب بیخیالی و بیمعنایی بیدار شوند. حاتمیکیا در دهه 90 «شقایقخوانی» را از سرگرفته است.
حاتمی کیا در اختتامیه سی وششمین جشنواره فیلم فجر و در فضایی که مجری غیر حرفه ای صدا و سیما و اختتامیه جشنواره فجر و برخی دیگر به وقت شام را کمدی خوانده بودند و بر آن تاخته بودند مانند یک سرباز با غیرت ایستاد و فریاد دفاع از انقلاب و مدافعان حرم سر داد.
او در اختتامیه این جشنواره گفته بود: « من فیلمساز وابسته هستم و فیلسماز این نظام هستم. من از دوستان در سازمان سینمایی اوج تشکر میکنم. کسانی که سربازان گمنام امام زمان (عج) هستند. من افتخار میکنم که درباره مدافعان حرم فیلم ساختم و برای ساخت این فیلم از حاج قاسم سلیمانی جایزه گرفتم و از بچههای سپاه که زحمت کشیدند و من را رشد دادند، استفاده کردم و از کارهایی که کردم، شرمنده نیستم. این واژههایی که در تلویزیون جمهوری اسلامی به نام ارگانی مطرح میشود جای تأسف است و من به این سازمان اعتراض میکنم که فیلمهای من را 40 بار پشت سرهم پخش میکند ولی به محض آنکه باید افرادی را دعوت کند که از نگاه ما دفاع کند، تبدیل به اپوزیسون میشوند. من از صداوسیما و مدیران شبکههای سوم و دوم شکایتم را نزد خدا میبرم.»
حاتمی کیا بعد از اکران های موفق به وقت شام در سراسر کشور بار دیگر در کرج و در حاشیه اکران سینمایی این فیلم و در جمع خانواده شهدا استان البرز گفت: امیدوار هستم کسی از دیدن این فیلم پشیمان نشود.
وی با اشاره به اینکه میدانیم حکومت داعش نابود شده است، افزود: تفکر داعش پابرجاست و لازم است با اقدامات فرهنگی برای مردم روشنگری صورت گیرد.
کارگردان فیلم سینمایی «به وقت شام» با بیان اینکه سینما راهی برای روشنگری مردم است، ادامه داد: معتقد هستم این فیلم ذرهای از زحمات مدافعان حرم را هم نشان نمیدهد و از خودگذشتگی آنان را نمیتوان به راحتی به تصویر کشید.
وی تصریح کرد: عملکرد مدافعان حرم باید برای نسل جوان تبیین و از خودگذشتگی آنان در راه کشور به همگان نشان داده شود. اگر نفسی برایم باقی بماند باز هم فیلم خواهم ساخت و دینم را به کشور و شهدا ادا میکنم.
گفتنی است به وقت شام با فروشی در حدود 5/5 میلیارد تومن جزو پربیننده ترین فیلم های نوروزی امسال سینماهای کشور است.