مثل سفیر شوروی باشید او هرگز نقطه نظری را پیشنهاد نمی کند. در حقیقت او حتی وقتی که یزدی و امام به دولتش حمله می کنند چیزی نمی گوید. او چنین بیاناتی را فراموش می کند.
به گزارش شهدای ایران ، عباس امیر انتظام جاسوسی که جزو اعضای اصلی نهضت آزادی بود و همزمان به آمریکا هم خدمت میکرد، در ابتدای پیروزی انقلاب به مقامات مهمی در دولت موقت دست یافت. او در توصیهی به آمریکاییها در ۲۳ مهر ۱۳۵۸ که در اسناد لانه جاسوسی آمده است، شیوهی برخورد با جمهوری اسلامی را به آنها متذکر شده و میگوید:
«انتظام گفت که ما در اقلیت هستیم. اکثر رهبران دیگر حکومت فعلی ایران در واقع درک نمی کنند که چه موازنه حساسی را ایران باید بین آمریکا و شوروی حفظ کند. آنها ممکن است آنچه را که در ملاقات می گذرد بیشتر از حد خود جلوه دهند و مردم را از آن مطلع کنند.
مسئله صباغیان، اگر با یزدی یا انتظام از ابتدا مشورت می شد ٬ این به آنها فرصتی می داد تا مقامات رسمی مورد نظر را توجیه کند. او و یزدی نمی خواهند روابط کاردار را با مردم قطع کنند بلکه می خواهند مطمئن بشوند که مشکلی رخ نمی دهد. کاردار ]سفارت آمریکا[ به طور مؤدبانه ای اعتراض کرد که کلیه قرار ملاقاتهای او از طریق اداره تشریفات وزارت امور خارجه است. او اشاره کرد که سفارت معتقد است که باید تماسهای بیشتری با ایرانیان خصوصاً رهبران اسلامی داشته باشند. امیرانتظام موافق بود ولی پیشنهاد کرد ٬ کاردار چنین مطالب مهمی را در این جلسات مطرح نکند. ]انتظام بیان داشت[ اگر شما چنین عمیق وارد مسایل بشوید ٬ نتیجتاً همه چیز نابود خواهد شد. مثل سفیر شوروی باشید او هرگز نقطه نظری را پیشنهاد نمی کند. در حقیقت او حتی وقتی که یزدی و امام به دولتش حمله می کنند چیزی نمی گوید. او چنین بیاناتی را فراموش می کند.»[۱]
[۱] اسناد لانه ی جاسوسی، کتاب اول، موسسه مطالعات و پژوهش های سیاسی، صفحه ۵۶۱.
*مشرق
«انتظام گفت که ما در اقلیت هستیم. اکثر رهبران دیگر حکومت فعلی ایران در واقع درک نمی کنند که چه موازنه حساسی را ایران باید بین آمریکا و شوروی حفظ کند. آنها ممکن است آنچه را که در ملاقات می گذرد بیشتر از حد خود جلوه دهند و مردم را از آن مطلع کنند.
مسئله صباغیان، اگر با یزدی یا انتظام از ابتدا مشورت می شد ٬ این به آنها فرصتی می داد تا مقامات رسمی مورد نظر را توجیه کند. او و یزدی نمی خواهند روابط کاردار را با مردم قطع کنند بلکه می خواهند مطمئن بشوند که مشکلی رخ نمی دهد. کاردار ]سفارت آمریکا[ به طور مؤدبانه ای اعتراض کرد که کلیه قرار ملاقاتهای او از طریق اداره تشریفات وزارت امور خارجه است. او اشاره کرد که سفارت معتقد است که باید تماسهای بیشتری با ایرانیان خصوصاً رهبران اسلامی داشته باشند. امیرانتظام موافق بود ولی پیشنهاد کرد ٬ کاردار چنین مطالب مهمی را در این جلسات مطرح نکند. ]انتظام بیان داشت[ اگر شما چنین عمیق وارد مسایل بشوید ٬ نتیجتاً همه چیز نابود خواهد شد. مثل سفیر شوروی باشید او هرگز نقطه نظری را پیشنهاد نمی کند. در حقیقت او حتی وقتی که یزدی و امام به دولتش حمله می کنند چیزی نمی گوید. او چنین بیاناتی را فراموش می کند.»[۱]
[۱] اسناد لانه ی جاسوسی، کتاب اول، موسسه مطالعات و پژوهش های سیاسی، صفحه ۵۶۱.
*مشرق