سرویس بین الملل پایگاه خبری شهدای ایران؛ ویتوریو آریگونی در 4 فوریه 1975 در نزدیکی شهر میلان ایتالیا متولد شد. مادرش شهردار شهر بود و پدربزرگ و اجدادش همه از افرادی بودند که علیه رژیم فاشیستی ایتالیا می جنگیدند و به گفته خود ویتوریو او مبارزه برای آزادی را در خون خود داشت و از آنها به ارث برده بود.

از سال 2007 به غزه رفت و از آن زمان به بعد هرگز به ایتالیا بازنگشت و در یکی از مناطق شمال نوار غزه برای همبستگی با مردم این منطقه تا زمان مرگش اقامت گزید.

ویتوریو جزو اولین فعالان اروپایی حامی فلسطین بود که در آگوست سال 2008 میلادی در قالب دو قایق کوچک امدادرسان به مردم نوار غزه وارد بندر غزه شد و بلافاصله به درگاه خداوند سجده شکر به جا آورد؛ خاک غزه را بوسید و عاطفی ترین و شادترین لحظه عمر خود را لحظه ورود به غزه توصیف کرد.

چند روز پس از پایان جنگ 22 روزه غزه با حضور در اولین کشتی همبستگی با مردم غزه که در بندر العریش مصر پهلو گرفت به غزه بازگشت کشتی که حامل کمک های انسان دوستانه برای اهالی غزه بود.

ویتوریو در طول زندگی همواره مدافع حقوق بشر و نویسنده بسیاری از وبلاگ های ضد جنگ به شمار می رفت کتابی را تحت عنوان " غزه...وقتی انسانی به آن بنگریم" تالیف کرده که به زبان های انگلیسی، ایتالیایی، آلمانی و فرانسه ترجمه شده است.


او تقریباً در تمامی مراسم های  مربوط به همدردی با خانواده شهدا و اسرای فلسطین شرکت می کرد و در تظاهراتی که به دلیل محرومیت فلسطینیان از حضور در مزارعشان توسط اسرائیل برپا می شد مشارکت داشت. ویتوریو در قالب خبرنگار به همراه چند تن از فعالان صلح دیگر به خوبی رنج و مشقت های روزانه اهالی غزه را از طریق گزارشات و مقالاتی در رسانه های ایتالیا به افکار عمومی جهان انقتال می داد. کلیپ های ویدیوئی ویتوریو از مشکلات مردم در نوار غزه و جنایات اسرائیل برای اکثر فعالان صلح در جهان منبع موثقی به شمار می رفت او از طریق وب سایت و رادیو چریکی خود سعی می کرد اتفاقات و وقایع غزه را به گوش دنیا برساند.

او بارها به خاطر شرکت در تظاهرات  و تجمعات فلسطینیان دستگیر شد. عشق و علاقه او به مقاومت و فلسطین تا آنجا بود که در دو نقطه از دست راستش به سبک جوانان غربی دو موضوع از نمادهای فلسطین را خالکوبی کرده بود. یکی واژه مقاومت و دیگری تصویر حنظله نماد کودک فلسطینی.

شعار ویتوریو " انسان بمانیم" بود با اینکه عقایدش با اعتقادات مسلمانان غزه تفاوت داشت برای حمایت از آنان پای به فلسطین گذاشته بود. روز 14 آوریل 2011 بود که توسط یک گروه شبه نظامی سلفی ربوده شد و مدتی بعد فیلمی از او با چشمان بسته و صورتی مجروح منتشر شد که در آن گروه شبه نظامی خواستار آزادی رهبرشان ولید شدند و پس از مدتی نیز او را به قتل رساندند. نیروهای امنیتی حماس جسد وی را در یک آپارتمان خالی در "مرعامر" در شمال نوار غزه پیدا کردند که شواهد نشان می داد با طناب پلاستیکی خفه شده است.


اما سوالی مطرح می شود و اینکه چرا سلفی ها او را به قتل رساندند و آیا اینطور نیست که یک همسویی بین آنان و رژیم صهیونیستی وجود داشت؟ زیرا سال 2009 شبه نظامیان صهیونیست حکم اعدام وی را روی امواج فرستاده بودند. همچینین ناظران معتقدند گروگانگیری و قتل وی با خواست رژیم صهیونیستی همسو بوده و این کار با هدف رعب و وحشت در بین فعالان حامی فلسطین انجام شده تا مانع حضور آنان در نوار غزه و شکستن محاصره شوند.


پس از این اتفاق اسماعیل هنیه نخست وزیر دولت موقت فلسطین و سخنگوی جنبش مقاومت اسلامی حماس با خانواده ویتوریو تماس گرفتند و با آنان ابراز همدردی کردند. مدتی بعد خانواده او در میان استقبال گسترده و رسمی مردم و در حضور نمایندگان گروه ها و جریان های فلسطینی برای تحویل گرفتن جنازه پسر خود وارد نوار غزه شدند و فلسطینیان او را قهرمان غزه نامیدند.