هر گاه که بحث مدیریت تهران مطرح شده اصلاحطلبان به افزایش هزینه شهر تهران و اخذ آن از شهروندان این شهر صحبت کردهاند.
به گزارش شهدای ایران، روزنامه شرق در مطلبی با عنوان «تهرانِ گران از کرباسچی تا نجفی» نوشت:
«تهران امروز پول میخواهد و این پول را باید آنهایی که قبول کردهاند در تهران بمانند، بدهند... تهران برای ساکنانش محکوم به بسیاری از تصمیمات است که برایش گران تمام میشود. سیاستهایی که در سالهای گذشته اعمال شده و اشتباه بوده یا اعمال نشده و باز هم اشتباه بوده، تهران را در مسیری قرار داده که در شرایط فعلی گزینه گرانشدن تهران، جزء اصلیترین گزینههای روی میز مدیران شهری شده است. اگر سیاستهای حمایت از قشر محروم و کوخنشین در دهه اول بعد از انقلاب در صدر سیاستها بود و عدول از آن به واکنشهای اجتماعی میانجامید، امروز شدیدترین تصمیمات که برای قشر محروم فشار و هزینه دارد، نرم و زیرپوستی و گاه علنی اجرا میشود و کسی اعتراضی هم ندارد؛ چون حالا دیگر تقریباً همه روی گرانشدن تهران اتفاق نظر دارند. از میان سیاستمدارانی که قبل و بعد از انقلاب به گرانکردن تهران نظری جدی داشتند و برای اجرای آن هم قدمی برداشتند، شهردار جنجالی سالهای ۶۸ تا ۷۷ را مردم و اذهان عمومی به یاد دارند. غلامحسین کرباسچی دیدگاهی صریح و بدون حاشیه درباره گرانکردن تهران داشته و دارد... باید گفت در همه این چهار دهه پس از انقلاب جریان سیاسی موسوم به چپ، کارگزاران، اصلاحطلبان و همه آن مدیرانی که تکنوکرات بودند اما در جریانی سیاسی خود را قاب نمیگرفتند صراحتاً درباره موضوع گرانکردن تهران و کسب هزینههای خودش از خودش صحبت کردهاند و حتی هزینههای آن را هم دادهاند».
این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت:
«اولین سخنان محمدعلی نجفی در قبل و بعد از انتخاب خود بهعنوان شهردار تهران، درباره بیپولی تهران بود. او را در دامنه مدیران تکنوکرات معرفیشده در جریان سیاسی کارگزاران قرار میدهند و عملکرد و دیدگاههایی که تاکنون داشته و حالا از آن صحبت میکند، این رویکرد را هم تأیید میکند».
گفتنی است این طرح طرفداران زیادی در دولت روحانی و میان اصلاحطلبان دارد و هر گاه که بحث مدیریت تهران مطرح شده اصلاحطلبان به افزایش هزینه شهر تهران و اخذ آن از شهروندان این شهر صحبت کردهاند.
در حال حاضر که دوباره مدیریت شهری مانند تهران به دست اصلاحطلبان افتاده آنان ایده مدیریت طبقاتی و جداسازی مردم از یکدیگر را مطرح میکنند که بسیار خطرناک و غیرحقوقی است. جالب اینجاست که این نوع سخنان از زبان کسانی بازگو میشود که حامی دولتی هستند که چندی پیش منشور حقوق شهروندی را رونمایی کرد تا به جامعه بگوید به دنبال استیفای حقوق آنان است.
ایدهٔ اصلاح طلبان- به مرکزیت کارگزاران- بازگشت به سیستم و ساختار ارباب رعیتی است. در نظام ارباب رعیتی، رعیت در خدمت اشرافیت و خان یا همان طبقه ثروتمند است. این برخلاف نظام شهروندسالاری است که در آن هر فردی دارای حقوقی است که باید جامعه و مسئولان به آن احترام بگذارند.
فارغ از اینکه این نوع پیشنهاد چه بلایی بر سر شهر تهران خواهد آورد، متاسفانه باید به ریشه دواندن اشرافیت در مدیران و مدیریت اشرافی دولت یازدهم و دوازدهم اشاره کرد که بسیار خطرناک و مخرب است. در سیستم مدیریتی که چندین سال است در تهران به وجود آمده با کمترین هزینهای شهروندان میتوانند سفر شهری انجام دهند و فاصله شمال و جنوب با وسایل حمل ونقل عمومی بسیار کوتاه شده است اما به نظر میرسد که اصلاح طلبان این را بر نمیتابند و سعی دارند تهران را به شهر پولدارها و نجومی بگیران تبدیل کنند.
*مشرق
«تهران امروز پول میخواهد و این پول را باید آنهایی که قبول کردهاند در تهران بمانند، بدهند... تهران برای ساکنانش محکوم به بسیاری از تصمیمات است که برایش گران تمام میشود. سیاستهایی که در سالهای گذشته اعمال شده و اشتباه بوده یا اعمال نشده و باز هم اشتباه بوده، تهران را در مسیری قرار داده که در شرایط فعلی گزینه گرانشدن تهران، جزء اصلیترین گزینههای روی میز مدیران شهری شده است. اگر سیاستهای حمایت از قشر محروم و کوخنشین در دهه اول بعد از انقلاب در صدر سیاستها بود و عدول از آن به واکنشهای اجتماعی میانجامید، امروز شدیدترین تصمیمات که برای قشر محروم فشار و هزینه دارد، نرم و زیرپوستی و گاه علنی اجرا میشود و کسی اعتراضی هم ندارد؛ چون حالا دیگر تقریباً همه روی گرانشدن تهران اتفاق نظر دارند. از میان سیاستمدارانی که قبل و بعد از انقلاب به گرانکردن تهران نظری جدی داشتند و برای اجرای آن هم قدمی برداشتند، شهردار جنجالی سالهای ۶۸ تا ۷۷ را مردم و اذهان عمومی به یاد دارند. غلامحسین کرباسچی دیدگاهی صریح و بدون حاشیه درباره گرانکردن تهران داشته و دارد... باید گفت در همه این چهار دهه پس از انقلاب جریان سیاسی موسوم به چپ، کارگزاران، اصلاحطلبان و همه آن مدیرانی که تکنوکرات بودند اما در جریانی سیاسی خود را قاب نمیگرفتند صراحتاً درباره موضوع گرانکردن تهران و کسب هزینههای خودش از خودش صحبت کردهاند و حتی هزینههای آن را هم دادهاند».
این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت:
«اولین سخنان محمدعلی نجفی در قبل و بعد از انتخاب خود بهعنوان شهردار تهران، درباره بیپولی تهران بود. او را در دامنه مدیران تکنوکرات معرفیشده در جریان سیاسی کارگزاران قرار میدهند و عملکرد و دیدگاههایی که تاکنون داشته و حالا از آن صحبت میکند، این رویکرد را هم تأیید میکند».
گفتنی است این طرح طرفداران زیادی در دولت روحانی و میان اصلاحطلبان دارد و هر گاه که بحث مدیریت تهران مطرح شده اصلاحطلبان به افزایش هزینه شهر تهران و اخذ آن از شهروندان این شهر صحبت کردهاند.
در حال حاضر که دوباره مدیریت شهری مانند تهران به دست اصلاحطلبان افتاده آنان ایده مدیریت طبقاتی و جداسازی مردم از یکدیگر را مطرح میکنند که بسیار خطرناک و غیرحقوقی است. جالب اینجاست که این نوع سخنان از زبان کسانی بازگو میشود که حامی دولتی هستند که چندی پیش منشور حقوق شهروندی را رونمایی کرد تا به جامعه بگوید به دنبال استیفای حقوق آنان است.
ایدهٔ اصلاح طلبان- به مرکزیت کارگزاران- بازگشت به سیستم و ساختار ارباب رعیتی است. در نظام ارباب رعیتی، رعیت در خدمت اشرافیت و خان یا همان طبقه ثروتمند است. این برخلاف نظام شهروندسالاری است که در آن هر فردی دارای حقوقی است که باید جامعه و مسئولان به آن احترام بگذارند.
فارغ از اینکه این نوع پیشنهاد چه بلایی بر سر شهر تهران خواهد آورد، متاسفانه باید به ریشه دواندن اشرافیت در مدیران و مدیریت اشرافی دولت یازدهم و دوازدهم اشاره کرد که بسیار خطرناک و مخرب است. در سیستم مدیریتی که چندین سال است در تهران به وجود آمده با کمترین هزینهای شهروندان میتوانند سفر شهری انجام دهند و فاصله شمال و جنوب با وسایل حمل ونقل عمومی بسیار کوتاه شده است اما به نظر میرسد که اصلاح طلبان این را بر نمیتابند و سعی دارند تهران را به شهر پولدارها و نجومی بگیران تبدیل کنند.
*مشرق