منتجب‌نیا حرف‌های خود درباره حمایت از دولت را پس گرفته و تصریح کرد: پاسخگوی عملکرد دولت نیستیم.
به گزارش شهدای ایران، برخی تحلیلگران سیاسی کشور، از چند ماه مانده به انتخابات ریاست‌جمهوری سال 96، عنوان کردند که چپ‌ها علیرغم ژست حمایت از رئیس‌جمهور روحانی، اما طرح «عبور از روحانی» و طلاق سیاسی او را در دستور کار دارند.
آنها عنوان می‌کردند که رئیس‌جمهور روحانی در انتخابات سال 96، پیروز باشد یا ببازد اما اصلاح‌طلبان از صبح فردای انتخابات، سال جدایی از او را کوک خواهند کرد و سفره خود را از روحانی جدا می‌کنند.
این سخن البته آنروزها چندان محاسبه‌گرانه به حساب نمی‌آمد و با پروپاگاندای عظیمی که چپ‌ها برای رئیس‌جمهور روحانی به راه انداخته بودند، ظاهراً جور در نمی‌آمد...
اما پس از انتخابات 96، نشانه‌های آن کم کم آشکار شد!
*تغییر یک‌شبه مواضع رسول منتجب‌نیا/شیرزاد: رفتار روحانی تغییر کرده است/تاجرنیا: از 2 سال دیگر انتقادات جدی‌تری را نسبت به روحانی مطرح می‌کنیم...
در ماجرای طلاق اصلاح‌طلبان از رئیس‌جمهور روحانی نبایستی از نظر دور داشت که آنها ریل‌های این کار را با «عدم تشکیل ستاد انتخاباتی برای رئیس‌جمهور روحانی» و اعلام اینکه او «کاندیدای رسمی» ما نیست! گذاشته‌اند و به لحاظ اصول دموکراسی، می‌توانند ادعا کنند که کار دموکراتیکی برای پیروزی روحانی نکرده‌اند. و البته حرف و فایل تصویری هم که باد هواست...!
از جمله نشانه‌های رخداد اشاره شده در ماجرای عبور از روحانی می‌توان به اظهارات چندی قبل احمد شیرزاد، از نمایندگان مستعفی مجلس ششم اشاره کرد که در یک روزنامه نوشته بود: «این مورد واقعیتی کتمان‌ناپذیر است که در طول ماه اخیر رفتار روحانی شکل جدیدی به خود گرفته و گفتمان برخی از اصلاح‌طلبان نیز از حمایت بی‌چون و چرا از روحانی فاصله پیدا کرده تا جایی که این گفتمان تا حدودی بوی نقد می‌دهد.»[1]
در کنار او، علی تاجرنیا، دیگر فعال اصلاح‌طلب هم گفته است: «به صورت طبیعی حمایت اصلاح‌طلبان در شرایط کنونی و در دوسال آینده ادامه خواهد داشت. با این وجود پس از دو سال و در نیمه پایانی دولت همراهی نقادانه اصلاح‌طلبان با دولت آغاز می‌شود و کم‌کم به سمت نقدهای جدی‌تری پیش خواهد رفت.»[2]
غیر از این دو نفر، کسان دیگری از جمله علی صوفی، مرتضی حاجی، احمد خرّم، جلال جلالی‌زاده و کسان دیگری از اصلاح‌طلبان هم طی ماه‌ها و هفته‌های اخیر بر مسئول نبودن اصلاح‌طلبان در قبال عملکرد روحانی و لزوم نقد جدی روحانی تأکید کرده‌اند.
یکی از تازه‌ترین و البته جالب‌ترین این اظهار نظرها، صحبت‌های «رسول منتجب‌نیا» قائم‌مقام حزب اعتماد ملی است.
او چند هفته قبل طی اظهاراتی به روزنامه آرمان امروز گفته بود:
«اصلاح‌طلبان باید به صورت جدی‌تر با این مساله برخورد می‌کردند و با طرح شروط و گرفتن تعهد از آقای روحانی همه ظرفیت‌های خود را در انتخابات ریاست‌جمهوری به میدان می‌آوردند. این مساله در همه جوامع مرسوم است و اتفاق جدیدی نیست.
در تمام کشورهای جهان هنگامی که یک جریان و یا حزب قصد دارد در انتخابات از یک فرد حمایت کند آبرو و حیثیت خود را به میدان می‌آورد. جریان اصلاحات نیز حیثیت و آبروی خود را به عملکرد آقای روحانی گره زده است. به همین دلیل آقای روحانی و تک‌تک کسانی که در مبارزات انتخاباتی برای آقای روحانی تبلیغ کردند باید در مقابل مردم پاسخگو باشند. برای مثال بنده که در دوران مبارزات انتخاباتی در حدود40 سخنرانی در مناطق مختلف کشور در جهت حمایت از آقای روحانی داشته‌ام باید نسبت به حمایت‌هایی که از آقای روحانی انجام داده‌ام به مردم پاسخگو باشم.»[3]
منتجب‌نیا اما در کمال ناباوری، به تازگی و مجددا در گفت‌وگو با همین روزنامه گفته است:
«از آنجا که ما بین کاندیداها خیرالموجودین را روحانی دانستیم و با توجه به همه شرایط و ملاحظات او را شایسته‌ترین فرد پنداشتیم و با تمام قدرت از او حمایت کردیم، به حسب ظاهر عملکرد او اعم از موفقیت و ناکامی رئیس جمهور بر آینده اصلاح‌طلبان اثر خواهد گذاشت، اما اگر اندکی درنگ نماییم، درمی‌یابیم که اصلاح‌طلب‌ها از برنامه حمایت کردند نه شخص و در شرایطی این حمایت صورت گرفت که شخص بهتری نداشتیم و او خیرالموجودین بود. اگر خواص و عامه این تحلیل را بپذیرند، اصلاح‌طلب‌ها نه تنها نباید پاسخگوی عملکرد ریاست جمهوری باشند، بلکه باید به نمایندگی از مردم از رئیس جمهور پرسشگری کنند. مردم این واقعیت را به خوبی دریافتند که اصلاح‌طلبان از شخص روحانی حمایت نکردند بلکه برنامه‌های او را مورد حمایت قرار دادند!»[4]
اگرچه تناقضات دو گفته مورد اشاره از آقای منتجب‌نیا آشکار است اما در توضیح اظهارات او باید این نکات را هم یادآوری کرد که آقای منتجب‌نیا کسی است که زمانی در ایام دولت یازدهم گفته بود: «ما اصلاح‌طلبان فدائیان دولت هستیم!»[5]
مردم همچنین به روشنی به خاطر می‌آورند که در همان روزها چگونه آقای مرعشی از این می‌گفت که تمام کارهای رئیس‌جمهور روحانی قانونیست و یا آقای اصغرزاده تأکید می‌کرد که مردم باید دست رئیس‌جمهور روحانی و وزیر خارجه ظریف را ببوسند.
بدیهیست که این رفتارها، هرگز نمی‌تواند به معنای دفاع از برنامه! تلقّی شود و تنها نتیجه‌ای هم که داشته است هم‌سرنوشتی اصلاح‌طلبان با آقای روحانی و عملکرد اوست.
هم‌سرنوشتی مشترکی که اگرچه چهره‌های جریان سیاسی خاص به تازگی در حال انکار آن هستند و یا با پاک‌کن به دنبال حذف گذشته مشترک خود با آقای روحانی هستند، اما تبدیل به یک امر محتوم شده و یقینا رخ‌نمون خواهد شد.
برخی معتقدند، راه ناگزیر اصلاح‌طلبان درباره سرنوشت مشترکی که با رئیس‌جمهور روحانی و برجام بی‌دستاورد او دارند؛ عذرخواهی از مردم، پاسخگویی و گفتن واقعیت‌هاست نه رفتارهایی نظیر آنچه منتجب‌نیا مرتکب شده است. رفتارهایی که فی‌الواقع نواختن شیپور از سر گشاد آن است...
***
1_http://tnews.ir/news/b83993344679.html
2_mshrgh.ir/778361
3_mshrgh.ir/765617
4_http://www.armandaily.ir/fa/news/main/199837
5_ http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13931021001553
*فارس
آنها عنوان می‌کردند که رئیس‌جمهور روحانی در انتخابات سال 96، پیروز باشد یا ببازد اما اصلاح‌طلبان از صبح فردای انتخابات، سال جدایی از او را کوک خواهند کرد و سفره خود را از روحانی جدا می‌کنند.
این سخن البته آنروزها چندان محاسبه‌گرانه به حساب نمی‌آمد و با پروپاگاندای عظیمی که چپ‌ها برای رئیس‌جمهور روحانی به راه انداخته بودند، ظاهراً جور در نمی‌آمد...
اما پس از انتخابات 96، نشانه‌های آن کم کم آشکار شد!
*تغییر یک‌شبه مواضع رسول منتجب‌نیا/شیرزاد: رفتار روحانی تغییر کرده است/تاجرنیا: از 2 سال دیگر انتقادات جدی‌تری را نسبت به روحانی مطرح می‌کنیم...
در ماجرای طلاق اصلاح‌طلبان از رئیس‌جمهور روحانی نبایستی از نظر دور داشت که آنها ریل‌های این کار را با «عدم تشکیل ستاد انتخاباتی برای رئیس‌جمهور روحانی» و اعلام اینکه او «کاندیدای رسمی» ما نیست! گذاشته‌اند و به لحاظ اصول دموکراسی، می‌توانند ادعا کنند که کار دموکراتیکی برای پیروزی روحانی نکرده‌اند. و البته حرف و فایل تصویری هم که باد هواست...!
از جمله نشانه‌های رخداد اشاره شده در ماجرای عبور از روحانی می‌توان به اظهارات چندی قبل احمد شیرزاد، از نمایندگان مستعفی مجلس ششم اشاره کرد که در یک روزنامه نوشته بود: «این مورد واقعیتی کتمان‌ناپذیر است که در طول ماه اخیر رفتار روحانی شکل جدیدی به خود گرفته و گفتمان برخی از اصلاح‌طلبان نیز از حمایت بی‌چون و چرا از روحانی فاصله پیدا کرده تا جایی که این گفتمان تا حدودی بوی نقد می‌دهد.»[1]
در کنار او، علی تاجرنیا، دیگر فعال اصلاح‌طلب هم گفته است: «به صورت طبیعی حمایت اصلاح‌طلبان در شرایط کنونی و در دوسال آینده ادامه خواهد داشت. با این وجود پس از دو سال و در نیمه پایانی دولت همراهی نقادانه اصلاح‌طلبان با دولت آغاز می‌شود و کم‌کم به سمت نقدهای جدی‌تری پیش خواهد رفت.»[2]
غیر از این دو نفر، کسان دیگری از جمله علی صوفی، مرتضی حاجی، احمد خرّم، جلال جلالی‌زاده و کسان دیگری از اصلاح‌طلبان هم طی ماه‌ها و هفته‌های اخیر بر مسئول نبودن اصلاح‌طلبان در قبال عملکرد روحانی و لزوم نقد جدی روحانی تأکید کرده‌اند.
یکی از تازه‌ترین و البته جالب‌ترین این اظهار نظرها، صحبت‌های «رسول منتجب‌نیا» قائم‌مقام حزب اعتماد ملی است.
او چند هفته قبل طی اظهاراتی به روزنامه آرمان امروز گفته بود:
«اصلاح‌طلبان باید به صورت جدی‌تر با این مساله برخورد می‌کردند و با طرح شروط و گرفتن تعهد از آقای روحانی همه ظرفیت‌های خود را در انتخابات ریاست‌جمهوری به میدان می‌آوردند. این مساله در همه جوامع مرسوم است و اتفاق جدیدی نیست.
در تمام کشورهای جهان هنگامی که یک جریان و یا حزب قصد دارد در انتخابات از یک فرد حمایت کند آبرو و حیثیت خود را به میدان می‌آورد. جریان اصلاحات نیز حیثیت و آبروی خود را به عملکرد آقای روحانی گره زده است. به همین دلیل آقای روحانی و تک‌تک کسانی که در مبارزات انتخاباتی برای آقای روحانی تبلیغ کردند باید در مقابل مردم پاسخگو باشند. برای مثال بنده که در دوران مبارزات انتخاباتی در حدود40 سخنرانی در مناطق مختلف کشور در جهت حمایت از آقای روحانی داشته‌ام باید نسبت به حمایت‌هایی که از آقای روحانی انجام داده‌ام به مردم پاسخگو باشم.»[3]
منتجب‌نیا اما در کمال ناباوری، به تازگی و مجددا در گفت‌وگو با همین روزنامه گفته است:
«از آنجا که ما بین کاندیداها خیرالموجودین را روحانی دانستیم و با توجه به همه شرایط و ملاحظات او را شایسته‌ترین فرد پنداشتیم و با تمام قدرت از او حمایت کردیم، به حسب ظاهر عملکرد او اعم از موفقیت و ناکامی رئیس جمهور بر آینده اصلاح‌طلبان اثر خواهد گذاشت، اما اگر اندکی درنگ نماییم، درمی‌یابیم که اصلاح‌طلب‌ها از برنامه حمایت کردند نه شخص و در شرایطی این حمایت صورت گرفت که شخص بهتری نداشتیم و او خیرالموجودین بود. اگر خواص و عامه این تحلیل را بپذیرند، اصلاح‌طلب‌ها نه تنها نباید پاسخگوی عملکرد ریاست جمهوری باشند، بلکه باید به نمایندگی از مردم از رئیس جمهور پرسشگری کنند. مردم این واقعیت را به خوبی دریافتند که اصلاح‌طلبان از شخص روحانی حمایت نکردند بلکه برنامه‌های او را مورد حمایت قرار دادند!»[4]
اگرچه تناقضات دو گفته مورد اشاره از آقای منتجب‌نیا آشکار است اما در توضیح اظهارات او باید این نکات را هم یادآوری کرد که آقای منتجب‌نیا کسی است که زمانی در ایام دولت یازدهم گفته بود: «ما اصلاح‌طلبان فدائیان دولت هستیم!»[5]
مردم همچنین به روشنی به خاطر می‌آورند که در همان روزها چگونه آقای مرعشی از این می‌گفت که تمام کارهای رئیس‌جمهور روحانی قانونیست و یا آقای اصغرزاده تأکید می‌کرد که مردم باید دست رئیس‌جمهور روحانی و وزیر خارجه ظریف را ببوسند.
بدیهیست که این رفتارها، هرگز نمی‌تواند به معنای دفاع از برنامه! تلقّی شود و تنها نتیجه‌ای هم که داشته است هم‌سرنوشتی اصلاح‌طلبان با آقای روحانی و عملکرد اوست.
هم‌سرنوشتی مشترکی که اگرچه چهره‌های جریان سیاسی خاص به تازگی در حال انکار آن هستند و یا با پاک‌کن به دنبال حذف گذشته مشترک خود با آقای روحانی هستند، اما تبدیل به یک امر محتوم شده و یقینا رخ‌نمون خواهد شد.
برخی معتقدند، راه ناگزیر اصلاح‌طلبان درباره سرنوشت مشترکی که با رئیس‌جمهور روحانی و برجام بی‌دستاورد او دارند؛ عذرخواهی از مردم، پاسخگویی و گفتن واقعیت‌هاست نه رفتارهایی نظیر آنچه منتجب‌نیا مرتکب شده است. رفتارهایی که فی‌الواقع نواختن شیپور از سر گشاد آن است...
***
1_http://tnews.ir/news/b83993344679.html
2_mshrgh.ir/778361
3_mshrgh.ir/765617
4_http://www.armandaily.ir/fa/news/main/199837
5_ http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13931021001553
*فارس
