دو ماه قبل از آزادسازی «قراویز»، کار، شناسایی صورت گرفت؛ یکی از منافقین در تمام شناسایی‌ها همراه تیم عملیاتی حضور داشت و معمولاً در گشت و شناسایی بی‌سیم‌چی بود.
به گزارش گروه فرهنگی پایگاه خبری شهدای ایران؛ در دوران دفاع مقدس، گاهی افرادی منافق در بین رزمندگان اسلام نفوذ پیدا می‌کردند که به دلیل این خیانت، خون دهها نفر از رزمندگان به زمین می‌ریخت و در نتیجه عملیات به اهداف تعیین شده، نمی‌رسید. عملیات شهیدان «رجایی و باهنر» یکی از عملیات‌هایی است که به دلیل وجود یک نفوذی با عدم دستیابی به اهداف تعیین شده، مواجه شد.
سردار سرتیپ دوم پاسدار «رضا میرزایی» یکی از فرماندهان محور «قراویز» است و در شرحی از این عملیات می‌گوید:
دو ماه قبل از آزادسازی «قراویز»، کار، شناسایی صورت گرفت؛ وحید حاجی‌لو» یکی از مسئولان عملیات در سپاه همدان بود؛ این فرد منافق در تمام شناسایی‌ها همراه تیم عملیاتی بود و طوری رفتار می‌کرد که این امکان را نمی‌دادیم، چنین شخصیتی داشته باشد. معمولاً او در گشت و شناسایی بی‌سیم‌چی بود؛ او قبل از اجرای عملیات سفری به تهران داشت که تمام محورها و نحوه اجرای عملیات را به منافقین گزارش داده و خود نیز برای عملیات در منطقه حاضر شد.
زمان آغاز عملیات همزمان بود با شهادت شهیدان رجایی و باهنر، لذا این عملیات به نام عملیات «شهیدان رجایی و باهنر» نام گرفت؛ 11 شهریور 1360 در نیمه‌های شب این عملیات آغاز شد و قرار بود رزمنده‌ها از سه محور هجوم ببرند تا ارتفاعات قراویز را بگیرند اما از جایی که دشمن متوجه عملیات شده بود و از تمام اطلاعات عملیات آگاهی داشت، قبل از هجوم رزمندگان اسلام، عراقی‌ها آماده‌باش دادند.
در واقع ما با استعداد 572 نیرو وارد عمل شده و با لشکرهای 6 زرهی و 8 پیاده عراق مواجه شدیم؛ زمانی که رزمنده‌ها در منطقه عملیاتی حضور پیدا کردند، از سه طرف اجرای آتش به سمت نیروهای ما صورت گرفت و اما با این حال رزمندگان زیر آتش سنگین عراقی‌ها باز هم تپه‌های «قراویز» (کوچک یا کمیل) را گرفتند. از طرفی دیگر چون پشتیبانی نداشتیم، نیرو کم بود و آذوقه و آب محدود بود، چند ساعتی که رزمندگان سنگرها را گرفتند و تلفات سنگینی نیز به عراق وارد کردند.
در این عملیات پیکر 62 نفر از بهترین نیروهای ما در اطراف سنگرها جا ماند؛ قراویز (بزرگ یا ارتفاعات 801 و 816) دست عراق بود و بعد از اینکه عملیات الی بیت‌المقدس انجام گرفت، عراقی‌ها قراویز را تخلیه کردند و ما هم بعد از تخلیه آنها پیکر شهدا را در قراویز پیدا کردیم اما پیکر شهیدان «جلال محقق»، «محمدتقی ترکمانی» و «احمد باباخانی» برای همیشه بی‌نشان ماند.
در این عملیات 13 نفر از نیروهای سپاه همدان هم به اسارت بعثی‌ها درآمدند که می‌‌توان به عزیزانی همچون حسن رضایی، علی صادقیان، رضا شریفی‌راد و حمید مهدیان اشاره کرد؛ همچنین 112 نفر مجروح شدند؛ از نظر عملیاتی هم بعد از لو رفتن عملیات، دشمن نقاطی را که گرفته بودیم را باز پس گرفت.
حاجی‌لو در این عملیات مجروح شد؛ تا آن زمان هم ما نمی‌دانستیم که وی منافق است؛ بعد از مدتی اسم «وحید حاجی‌لو» توسط یکی از اعضای تیم منافقین لو رفت و محکوم به اعدام شد؛ در ضمن این خائن قبل از سپاه در آموزش و پرورش مشغول کار بود.
سردار سرتیپ دوم پاسدار «رضا میرزایی» یکی از فرماندهان محور «قراویز» است و در شرحی از این عملیات می‌گوید:
دو ماه قبل از آزادسازی «قراویز»، کار، شناسایی صورت گرفت؛ وحید حاجی‌لو» یکی از مسئولان عملیات در سپاه همدان بود؛ این فرد منافق در تمام شناسایی‌ها همراه تیم عملیاتی بود و طوری رفتار می‌کرد که این امکان را نمی‌دادیم، چنین شخصیتی داشته باشد. معمولاً او در گشت و شناسایی بی‌سیم‌چی بود؛ او قبل از اجرای عملیات سفری به تهران داشت که تمام محورها و نحوه اجرای عملیات را به منافقین گزارش داده و خود نیز برای عملیات در منطقه حاضر شد.
زمان آغاز عملیات همزمان بود با شهادت شهیدان رجایی و باهنر، لذا این عملیات به نام عملیات «شهیدان رجایی و باهنر» نام گرفت؛ 11 شهریور 1360 در نیمه‌های شب این عملیات آغاز شد و قرار بود رزمنده‌ها از سه محور هجوم ببرند تا ارتفاعات قراویز را بگیرند اما از جایی که دشمن متوجه عملیات شده بود و از تمام اطلاعات عملیات آگاهی داشت، قبل از هجوم رزمندگان اسلام، عراقی‌ها آماده‌باش دادند.
در واقع ما با استعداد 572 نیرو وارد عمل شده و با لشکرهای 6 زرهی و 8 پیاده عراق مواجه شدیم؛ زمانی که رزمنده‌ها در منطقه عملیاتی حضور پیدا کردند، از سه طرف اجرای آتش به سمت نیروهای ما صورت گرفت و اما با این حال رزمندگان زیر آتش سنگین عراقی‌ها باز هم تپه‌های «قراویز» (کوچک یا کمیل) را گرفتند. از طرفی دیگر چون پشتیبانی نداشتیم، نیرو کم بود و آذوقه و آب محدود بود، چند ساعتی که رزمندگان سنگرها را گرفتند و تلفات سنگینی نیز به عراق وارد کردند.
در این عملیات پیکر 62 نفر از بهترین نیروهای ما در اطراف سنگرها جا ماند؛ قراویز (بزرگ یا ارتفاعات 801 و 816) دست عراق بود و بعد از اینکه عملیات الی بیت‌المقدس انجام گرفت، عراقی‌ها قراویز را تخلیه کردند و ما هم بعد از تخلیه آنها پیکر شهدا را در قراویز پیدا کردیم اما پیکر شهیدان «جلال محقق»، «محمدتقی ترکمانی» و «احمد باباخانی» برای همیشه بی‌نشان ماند.
در این عملیات 13 نفر از نیروهای سپاه همدان هم به اسارت بعثی‌ها درآمدند که می‌‌توان به عزیزانی همچون حسن رضایی، علی صادقیان، رضا شریفی‌راد و حمید مهدیان اشاره کرد؛ همچنین 112 نفر مجروح شدند؛ از نظر عملیاتی هم بعد از لو رفتن عملیات، دشمن نقاطی را که گرفته بودیم را باز پس گرفت.
حاجی‌لو در این عملیات مجروح شد؛ تا آن زمان هم ما نمی‌دانستیم که وی منافق است؛ بعد از مدتی اسم «وحید حاجی‌لو» توسط یکی از اعضای تیم منافقین لو رفت و محکوم به اعدام شد؛ در ضمن این خائن قبل از سپاه در آموزش و پرورش مشغول کار بود.
