سرویس بین الملل پایگاه خبری شهدای ایران؛ پس از انتخاب بیل کلینتون به عنوان رئیس جمهور آمریکا در سال 1992 میلادی وی اولوdت برنامه های خود در سیاست خارجی را آشتی بین اعراب و اسرائیل قرار داد و با دعوت از "اسحاق رابین" نخست وزیر وقت رژیم صهیونیستی و "یاسر عرفات" رئیس سازمان آزادی بخش فلسطین زمینه را برای انجام مذاکرات صلح ایجاد کرد. پس از انجام مذاکرات بسیار بین یاسر عرفات و اسحاق رابین در حضور رئیس جمهور امریکا در 28 اوت سال 1993 قردادی را امضا کردند که به موجب آن  سازمان آزادی بخش فلسطین موجودیت اسرائیل را پس از 45 سال از تاسیس رژیم جعلی اسرائیل به رسمیت شناخت و متقابلا اسرائیل متعهد شد تا اداره امور نوار غزه و منطقه رام الله به فلسطینی ها واگذار شود و مسئله شهرک های صهیونیستی و موضوع قدس به حال خود رها شد.

این قرارداد مخالفت های زیادی در پی داشت و باعث اعتراض بسیاری از فلسطینیان داخل سرزمین های اشغالی شد. به رسمیت شناختن موجودیت اسرائیل از جمله مباحثی بود که صدای اعتراض بسیاری را بلند کرد چرا که در ازای آن امتیازات ناچیزی به فلسطینیان داده شد. پس امضای این قرار داد اسحاق رابین توسط یک یهودی دست راستی تندرو به خاطر واگذاری بخشی از عراضی فلسطین به فلسطینیان ترور شد. یاسر عرفات نیز در ژوئیه 1994 به فلسطین بازگشت و دولت خودمختار فلسطین را تشکیل داد.

جایزه صلح نوبل که در تاریخ 14 اکتبر 1994 به طور مشترک به اسحاق رابین و شیمون پرز و یاسر عرفات داده شد به واسطه انعقاد این قرارداد و صلح بین اسرائیل و فلسطین بود. قراردادی که تنها خیانت به آرمان های فلسطین و قدس محسوب میشد و نه تنها اسرائیل را مجبور به عقب راندن از اشغال فلسطین و بازگرداندن آوارگان فلسطینی و احیای حقوق از دست فلسطینیان نکرد بلکه اسرائیل همچون گذشته به ادامه تجاوزات و ساخت شهرک ها ادامه داد.