سرویس سیاسی پایگاه خبری شهدای ایران؛تقریبا حدود چند ماهی می شود که  دیگر خبری از اتوبوس هایی که پنجشنبه های هر هفته به صورت رایگان خانواده های شهدا و همچنین جانبازان را  به گلزار شهدا می بردند نیست و به طور جدی کمرنگ شده است .

 از آنجایی  هم که سن  پدر و مادر شهدا رو به کهنسالی می باشد و ناتوانی جسمی دارند دیگر کمتر می توانند رنگ مزار فرزندشان را می بینند.

در اوایل انقلاب و اواسط جنگ و بعد از تشکیل بنیاد شهید و امور ایثارگران یکی از اقدامات مهمی که بنیاد متولی آن شد و واجبات آن را به گردن خود گرفت  اتخاذ اتوبوس هایی برای خانواده های شهید بود؛ که بتوانند به صورت رایگان و هر هفته به گلزار شهدا بروند چرا که در آن زمان مشکلات عدیده ای چون گستردگی خانواده های شهدا؛گرانی و کمبود وسائل حمل و نقل وجود داشت و  موجب ضرورت اقدام به این امر شد.

 تا 4 سال  پیش این امر به صورت جدی پیگیری می شد و تمامی خانواده ها و جانبازان از این اقدام بنیاد راضی بودند در اواسط هم مشکلات فرسودگی شدید این اتوبوس ها وجود داشت که نهایت بی اهمیتی به خانواده های شهدا را نشان می داد و منجر به اعتراضات برخی از خانواده های شهدا به ویژه خانواده های شهدای مناطق مرکزی و جنوبی تهران گردید.


 اما به مرور زمان اهمیت انجام طرح اتوبوسهای خانواده شهدا در واقع امر به دلیل فوت بسیاری از پدران و مادران شهدا و به صرفه نبودن آن  جدیت خود را از دست داد و آرام آرام رو به فراموشی سپرده شد.عوامل بنیاد شهید  هم با بیان اینکه تعداد متقاضیان کم شده و در بنیاد  با کمبود بودجه مواجه هستیم از چند هفته پیش به طور کامل شروع به قطع اتوبوس های خانواده شهدا نمودند.

حال با این تفاسیر اگر در نهادی به بزرگی بنیاد شهید و امور ایثارگران؛ کمبود بودجه وجود دارد چرا در عمل رنگ و بوی اختلاس های بزرگ مالی در آن  دیده می شود و به جای پرداخت به موقع حقوق جانبازان و حذف نکردن امر اتوبوسها، به پرداخت سرمایه های هنگفتی به یک نشریه خاص که نمازگزاران، نماز جمعه با نام آن آشنا هستند می پردازند.

اما در صورتی که تعداد کم پدران و مادران شهدا علت عدم تخصیص اعتبار است پس تکلیف آن تعداد باقی مانده مادران و پدران شهدا که وسیله و توانی برای رفتن بر سر مزار شهیدشان را ندارند چه می شود؟!