شهدای ایران:بعد از اینکه خبر فوت مریم میرزاخانی اعلام شد به سرعت مسوولین کشور پیام های تسلیت فرستادند. در این میان عکس العمل های بعضی؛ عجیب بود.
عده ای گفتند این زن بی حجاب شده بود و شما عکس بی حجاب آن را پخش کردید. چطور از یک زن بی حجاب ایرانی اسطوره ساختید. این ها یقینا اگر مریم خانم یه چادر سرش بود دیگه مشکلی باهاش نداشتند و روی چشم می گذاشتند. عده ای گفتند اصلا حجاب مهم نیست. مهم این است که یک زن مسلمان و شیعه با این همه افتخار مسلک و آیین خودش رو حفظ کرده و مایه افتخار ما است. این ها اگر ایشون مسلمون نبود معلوم نبود از چی می خوان دفاع کنند.
برخی گفتند اسلام و شیعه بودنش مهم نیست مهم اینه که یک زن نام ایران رو در جهان پر آوازه کرد. یعنی چون ایران پر آوازه شد با اسم او، پس او ارزشمنده. برای این ها اصل و نسب و خاک و خون ملاک ارزشه. کاش پیامبر هم ایرانی بود افتخارات ما بیشتر می شد خدا رحمت کنه بازرگان می گفت من اسلام رو برای ایران می خوام خمینی ایران رو برای اسلام می خواد.
یادتونه عده ای دنبال ژاپن اسلامی بودن که تعریفشون از آینده ایران بود. سابقه شون هم بر می گرده به کسایی که غرب رو کلا مسلمون تر از ما می دونن. فرق نمی کنه مشکل همه این ها ظاهرگراییه. علم و شناسنامه و استعداد همه اش ظاهره در مقابل تصمیمی که در قلب رخ میده.
واقعا ملاک ارزش چیه؟
خدا رحمت کنه امام رو وقتی جبهه حق و باطل رو ترسیم می کرد برخی ایرانی ها و شیعه ها و مسلمون ها و بلکه فقها رو توی جبهه باطل قرار می داد و برخی سنی ها و بلکه بودایی ها رو توی جبهه حق. چرا؟ چون هیچ چیز توی عالم مهم تر از اراده و حب و بغض نیست. هیچ امری مهم تر از جبهه حق و باطل و نور و ظلمت نیست.
ملاک حب و بغضه. کسی که به خاطر عشقش به علم از جبهه حق کوچ می کنه برای خدمت به باطل چه زن باشه چه مرد چه ایرانی باشه چه نباشه چه مسلمون باشه چه بودایی. قطعا مایه افتخار نخواهد بود.
خدا رحمت کنه چمران رو. علت انتخاب او را کمتر کسی متوجه شد. خیلی ها هنوز منتقد چمران هستند که نخبگی و مقامات علمی آنچنانی در بهترین دانشگاه های آمریکا رو رها کرد و رفت قاطی یتیم های لبنانی و اومد توی گرد و خاک جبهه های ایران. خیلی هم تهمت شنید ولی ماند.
من مادران بسیاری را می شناسم که با این نگاه زندگی می کنند. با این نگاه عزیزترین دارایی های خود را به مسلخ فرستادند.
مریم های حقیقی سرزمین من کسان دیگری هستند من تلاش می کنم به دخترم نام آن ها را بیاموزم.(علی مهدیان)
در نهایت امر باید گفت که مریم میرزاخانی به عنوان یک نخبه ایرانی قابل احترام است، اما به دلایل فراوانی ظرفیت الگو شدن ندارد. و مهم تر از این، درگذشت وی تفاوت برخورد جبهه غرب در مواجهه با دو نابغه ایرانی را متذکر شد. مریم میرزا خانی و شهید مجید شهریاری هر دو ایرانی اند. اما مریم میرزاخانی به دلیل خروج از ایران مورد احترام غرب و غرب گرایان است اما مجید شهریاری که برای این کشور زحمت کشید و در نهایت به دست خبیث جبهه استکبار به شهادت رسید، چندان اهمیتی ندارد.
عده ای گفتند این زن بی حجاب شده بود و شما عکس بی حجاب آن را پخش کردید. چطور از یک زن بی حجاب ایرانی اسطوره ساختید. این ها یقینا اگر مریم خانم یه چادر سرش بود دیگه مشکلی باهاش نداشتند و روی چشم می گذاشتند. عده ای گفتند اصلا حجاب مهم نیست. مهم این است که یک زن مسلمان و شیعه با این همه افتخار مسلک و آیین خودش رو حفظ کرده و مایه افتخار ما است. این ها اگر ایشون مسلمون نبود معلوم نبود از چی می خوان دفاع کنند.
برخی گفتند اسلام و شیعه بودنش مهم نیست مهم اینه که یک زن نام ایران رو در جهان پر آوازه کرد. یعنی چون ایران پر آوازه شد با اسم او، پس او ارزشمنده. برای این ها اصل و نسب و خاک و خون ملاک ارزشه. کاش پیامبر هم ایرانی بود افتخارات ما بیشتر می شد خدا رحمت کنه بازرگان می گفت من اسلام رو برای ایران می خوام خمینی ایران رو برای اسلام می خواد.
یادتونه عده ای دنبال ژاپن اسلامی بودن که تعریفشون از آینده ایران بود. سابقه شون هم بر می گرده به کسایی که غرب رو کلا مسلمون تر از ما می دونن. فرق نمی کنه مشکل همه این ها ظاهرگراییه. علم و شناسنامه و استعداد همه اش ظاهره در مقابل تصمیمی که در قلب رخ میده.
واقعا ملاک ارزش چیه؟
خدا رحمت کنه امام رو وقتی جبهه حق و باطل رو ترسیم می کرد برخی ایرانی ها و شیعه ها و مسلمون ها و بلکه فقها رو توی جبهه باطل قرار می داد و برخی سنی ها و بلکه بودایی ها رو توی جبهه حق. چرا؟ چون هیچ چیز توی عالم مهم تر از اراده و حب و بغض نیست. هیچ امری مهم تر از جبهه حق و باطل و نور و ظلمت نیست.
ملاک حب و بغضه. کسی که به خاطر عشقش به علم از جبهه حق کوچ می کنه برای خدمت به باطل چه زن باشه چه مرد چه ایرانی باشه چه نباشه چه مسلمون باشه چه بودایی. قطعا مایه افتخار نخواهد بود.
خدا رحمت کنه چمران رو. علت انتخاب او را کمتر کسی متوجه شد. خیلی ها هنوز منتقد چمران هستند که نخبگی و مقامات علمی آنچنانی در بهترین دانشگاه های آمریکا رو رها کرد و رفت قاطی یتیم های لبنانی و اومد توی گرد و خاک جبهه های ایران. خیلی هم تهمت شنید ولی ماند.
من مادران بسیاری را می شناسم که با این نگاه زندگی می کنند. با این نگاه عزیزترین دارایی های خود را به مسلخ فرستادند.
مریم های حقیقی سرزمین من کسان دیگری هستند من تلاش می کنم به دخترم نام آن ها را بیاموزم.(علی مهدیان)
در نهایت امر باید گفت که مریم میرزاخانی به عنوان یک نخبه ایرانی قابل احترام است، اما به دلایل فراوانی ظرفیت الگو شدن ندارد. و مهم تر از این، درگذشت وی تفاوت برخورد جبهه غرب در مواجهه با دو نابغه ایرانی را متذکر شد. مریم میرزا خانی و شهید مجید شهریاری هر دو ایرانی اند. اما مریم میرزاخانی به دلیل خروج از ایران مورد احترام غرب و غرب گرایان است اما مجید شهریاری که برای این کشور زحمت کشید و در نهایت به دست خبیث جبهه استکبار به شهادت رسید، چندان اهمیتی ندارد.
*ثامن
تعالی دنیای دانش و انسانیت و رشد و درک ، کار کرده اند ، همه نور چشم و تاج سر ماهایند. مریم را دنیا تعظیم کرد و ما باید برایش هزاران برابر از دیگران ، ارج بنهیم.روح این نابغه تواضع و علم و فرهیختگی ، شاد باد.