شهدای ایران:حجت‌الاسلام مومنی گفت: حرمت‌ها که شکسته شود بی حیایی در جامعه رواج پیدا می‌کند، بر اثر رواج بی حیایی، آسیبی به جامعه و فرد واقع می‌شود که غیرقابل جبران است
 

مراسم عزاداری ایام فاطمیه با سخنرانی حجت الاسلام مومنی و مداحی حاج سید مهدی میرداماد در هیئت یازهرا(س) برگزار شد.

در ادامه گزیده‌ای از متن سخنرانی حجت‌الاسلام سید حسین مومنی که توسط وارث منتشر شده را می خوانید:

«بی حیایی» مهمترین علت خیانت به اسلام

لزوم حفظ حرمت ها

مطلبی وجود دارد که برای زندگی و جامعه الان چه جامعه کوچک یعنی خانواده و چه جامعه بزرگ یعنی اجتماع حیاتی و لازم است؛ این است که مراقب باشیم حرمت ها شکسته نشود؛ یعنی در سبک زندگی این ذوات مقدسه غور کنید هیچ کجا مشاهده نمی کنید کمترین مطلبی مه بوی بی حرمتی از آن به مشام برسد. در خطبه شریف حضرت زهرا سلام الله علیها حضرت می فرماید: حرمت ها شکسته شد. اگر در جامعه ای حرمت ها شکسته شود یا در خانواده حرمت بین زن و شوهر، فرزند و والدین شکسته شود از بنیان متزلزل خواهد بود. قدیم ها می گفتند مردان باید نسبت به زندگی متعهد باشند و زنها باید نسبت به همسر متعبد باشند، این تعبد و تعهد باعث حفظ حریم می شد و حرمتها حفظ می شد.

آسیب های رواج بی حیایی غیرقابل جبران است

حرمت ها که شکسته شود بی حیایی در جامعه رواج پیدا می کند، بر اثر رواج بی حیایی طبق روایتی که عرض می کنم آسیبی به جامعه و فرد واقع می شود که غیرقابل جبران است، این کلام حضرت زهرا سلام الله علیها است: تمام آسیب هایی که وارد می شود به خاطر از بین رفتن حرمت بعد از خاتم الانبیاست. حریم ها را شکستند و از بین بردند.

نکاتی که بیان می کنم برای زندگی الان است و نگذارید حرمت ها از بین برود. روایت در کتاب گرانسنگ اصول کافی است اگر چه این روایت به سلمان می رسد اما از این جهت که در کتاب اصول کافی است و سلمان نقل کرده است معتبر است. دو مطلب است که بعد از رحلت رسول خدا صلی الله علیه و آله در جامعه زیاد شد: خیانت و سلب توفیق امانت داری؛ این دو مستقلا بوجود نیامده و معلول یک علت است، چه می شود افراد به اینجا می رسند که خائن می شوند؟ چگونه افراد با اینکه ممکن است ریشه دار باشند، اما خائن می شوند؟ مردم آن زمان خائن شدند به دلیل عدم رضایت زهرا سلام الله علیها از آنها.

خیانت زمینه را برای سلب توفیق امانت داری آماده می کند؛ به همین جهت حضرت زهرا سلام الله علیها فرمود: من از این مردم راضی نیستم، این مردم نباید بر من نماز بخوانند، این مردم نباید زیر تابوت من بیایند، نباید در تشییع من شرکت کنند، کلام صریح حضرت است: اینها دشمن هستند دشمن خدا و رسول وخدا صلی الله علیه و آله هستند. آنها لیاقت امانت داری نداشتند، علی جان نفهمند قبر من کجاست! ببینید چقدر سخت گذشته!

تبدیل شدن انسان به یک شیطان مجسم!

این سیر را عرض می کنم ببینید از رهگذر خیانت و سلب توفیق امانت داری چه عوارضی بر جامعه نازل می شود چه بر فرد و چه بر خانواده و اجتماع. اول خیانت را معنا کنم؛ کتاب "التحقیق فی الکلمات القرآن" علامه مصطفوی خیانت را اینچنین معرفی می کند: عمل می کند بر خلاف پیمانی که بسته، یک بار حرف می زند به عمل نمی رسد بر خلاف تعهدی که کرده است، یک بار حرفش را نمی زند عمل هم نمی کند بلکه در نیت می آورد و بر خلاف تعهدش است، یعنی خیانت تعهد را از آدم می گیرد.

این ماهواره ها و فضاهای مجازی خیلی سلب تعهد می کند! خیانت یک وقتی در فکر شکل می گیرد و اول در فکر است و بعدا به زبان می آید و بعد از اینکه قبحش شکسته شد در عمل خودش را نشان می دهد.

خیانت از کجا بوجود می آید؟ این روایتی که عرض کردم سیر تحقق خیانت را نشان می دهد تا جایی که انسان شیطان مجسم می شود. تقاضا می کنم روی این روایت فکر کنید نگذارید قوه خیال تقویت شود، با تقویت قوه خیال قوه عقل ضعیف می شود و جنود جهل تقویت می شود و انسان را به سمت گناه سوق می دهد و انسان را نسبت به گنها بی تفاوت می کند! آقا چیزی نشده که یک غیبت کردیم! یک پیام به هم دادیم!

روایتی تکان دهنده از سیر بی حیایی

روایت، این سیر عبارت است از:

إِذَا أَرَادَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ هَلاَکَ عَبْدٍ نَزَعَ مِنْهُ اَلْحَیَاءَ فَإِذَا نَزَعَ مِنْهُ اَلْحَیَاءَ لَمْ تَلْقَهُ إِلاَّ خَائِناً مَخُوناً فَإِذَا کَانَ خَائِناً مَخُوناً نُزِعَتْ مِنْهُ اَلْأَمَانَةُ فَإِذَا نُزِعَتْ مِنْهُ اَلْأَمَانَةُ لَمْ تَلْقَهُ إِلاَّ فَظّاً غَلِیظاً فَإِذَا کَانَ فَظّاً غَلِیظاً نُزِعَتْ مِنْهُ رِبْقَةُ اَلْإِیمَانِ فَإِذَا نُزِعَتْ مِنْهُ رِبْقَةُ اَلْإِیمَانِ لَمْ تَلْقَهُ إِلاَّ شَیْطَاناً مَلْعُوناً2؛ اگر خدا هلاکت عبدی را اراده کند، خدا حیا را از اینها می گیرد و بی حیا می شوند. زمانی که حیا از او گرفته شود این فرد می شود فرد خائن منتهی در سه شعبه: 1- خیانت به خود 2- خیانت به خلق و دیگران 3- خیانت دیگران به او؛ و زمانی که فرد خائن شود امانت از او گرفته می شود و امانت دار نخواهد بود و اگر لیاقت امانت داری نداشته باشد از مدار اخلاق خارج می شود و انسان خشن و خشمگینی می شود، اگر چنین شد ایمان از او گرفته می شود، و اگر ربقه ایمان در فرد از بین برود یک شیطان مجسم می شود.

پاسخ به شبهه رحمانیت خدا

آیا ممکن است خدا هلاکت عبد یا جامعه ای را اراده کند؟ پس رحمانیت خدا، اسلام رحمانی؟ خدای رحمان رحیم اشدالمعاقبین هم هست، اگر یک ذره سواد روایی و تفسیری داشته باشند هیج وقت مدام نمی گویند رحمانی رحمانی! یک کمی درس بخوان! بی سوادی! به طور قطع یقین می گویم یک بار قرآن را از اول تا آخر نخوانده اند گه چنین می گویند! خدای رحمن رحیم چه نیازی دارد بگوید: تَبَّتْ یَدَا أَبِی لَهَبٍ وَتَبَّ1؛

بله ممکن است خدا کسی را هلاک کند؟ وقتی زمینه رشد و تعالی را در فرد بوجود می آورد و شخص مدام لگد می زند به این زمینه ها و نشانه ها:

وَمَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِکْرِی فَإِنَّ لَهُ مَعِیشَةً ضَنْکًا وَنَحْشُرُهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ أَعْمَى * قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِی أَعْمَى وَقَدْ کُنْتُ بَصِیرًا * قَالَ کَذَلِکَ أَتَتْکَ آیَاتُنَا فَنَسِیتَهَا وَکَذَلِکَ الْیَوْمَ تُنْسَى 3؛ اگر کسی از ذکر من اعراض کند در دنیا گره در رزقش می اندازم و زندگی اش را پر چالش قرار می دهم و کور وارد محشرش می کنم! خدایا تو که خدای رحمانی هستی! خدایا برای چه مرا کور وارد محشر کردی؟ خطاب می رسد: این همه آیات و نشانه بر تو نازل کردم و همه را از یاد بردی ما هم امروز تو را از یاد بردیم و اجازه نمی دهیم دستت به کشتی نجات برسد.

خدا نیازی به عذاب صدام ندارد اما عذاب صدام باید با عذاب یک فرد معمولی یکی باشد؟ نخیر. آیا ممکن است خدا کسی یا جامعه ای را هلاک کند؟ بله زمانیکه لیاقت نداشته باشند به آیات و نشانه ها توجه نداشته، خدا فرد یا جامعه یا قومی را به هلاکت برسانند چقدر در قرآن داریم، قصص قرآن را لااقل بعضی ها بخوانند.

مقرون بودن حیا و ایمان به یکدیگر

انسان خائن معرفت و مرام نمی بیند وخائن به او خیانت می کند. امیرالمومنین علیه السلام فرمود: حیا و ایمان مقرون به هم هستند و اگر یکی برود دیگری هم می رود. با از بین رفتن اینهایی که در روایت فرموده ایمان هم از بین خواهد رفت و اگر ربقه ایمان در فرد نباشد یک شیطان به تمام معنا می شود.

یک بار دیگر سیر را عرض کنم: اگر خدا بخواهد کسی را هلاک کند حیا را از او می گیرد، با گرفته شدن حیا فرد خائن می شود، فرد که خائن شد امانت از او گرفته می شود، با گرفته شدن امانت فرد از مدار اخلاق خارج می شود و آدم خشنی می شود، وقتی خشن شد ربقه ی ایمان از او گرفته می شود و یک شیطان به تمام معنا می شود!

اولین بی حیایی در صدر اسلام

کجا بی حیایی صورت گرفت؟ اول بی حیایی کنار بستر خاتم الانبیاء، بعد روز دوشنبه ی بی حیایی دیگری شد و بعد هم عصر سه شنبه که خاتم الانبیا به خاک سپرده شد بی حیایی دیگری اتفاق افتاد. در بستر رسول خدا صلی الله علیه و آله که هنوز زنده هستند فرمود: برای من دوات و کاغذی بیاورید تا مطلبی برایتان بنویسم تا راه را گم نکنید، بی حیایی گفت: این مرد هذیان و چرت و پرت می گوید! قرآن برای ما بس است. آن هم چه کسی پیغمبر صلی الله علیه و آله؟ آیا او نعوذبالله چرت و پرت می گوید؟ به جای اینکه به دهان این بی حیا بزنند اختلاف صورت گرفت و عده‌ای گفتند بیاورید و عده‌ای گفتند نیاورید. وقتی با بی حیایی این منافق، اختلاف افتاد زمینه آماده شد، همین جا سیلی به صورت زهرا سلام‌الله‌عیلها زده شد، پهلویش شکسته شد! سر ابی عبدالله علیه السلام بریده شد.

این حرف که قرآن برای ما بس است مخالف نص صریح قرآن است، در منابع اهل سنت گفته اند قائل به این حرف ایمان به توحید و نبوت ندارد و در حد کفر و شرک است.

دومین بی حیایی

دومین بی حیایی احتماع در سقیفه بنی ساعده، اوس و خزرج با هم نزاع کردند و آن دو نفر برای رفع نزاع ورود پیدا کردند، آنها می خواستند در بین خودشان حاکم پیدا کنند اما آن دونفر جریان را به سمت خودشان برگرداندند و تعمیم دادند "خلیفه رسول الله"، و در پی آن بیعت گرفتن با ارعاب، زور، تطمیع، تهدید توسط ابوعبیده جراح ملعون یک بیعت اجمالی برای اولی از مردم گرفتند.

صبح سه شنبه اجتماع عظیم در مسجد خاتم الانبیاء، بدن پیغمبر صلی الله علیه و آله روی زمین است، چقدر بی حیا! یله، رها و دریده بودند! علی علیه السلام بدن پیغمبر صلی الله علیه و آله را تجهیز می کند نزد او آمدند و گفتند: چه نشسته ای در مسجد اجتماع کردند. حضرت فرمود: من از غسل پیغمبر صلی الله علیه و آله دست بر نمی دارم، چه کسی اول بیعت کرد؟ گفتند: یک پیرمردی بود از پله ی منبر بالا رفت و دست را بوسید و بیعت کرد. امیرالمومنین علیه السلام فرمود: به خدا او ابلیس بود؛ اول کسی که بیعت کرد ابلیس بود.

بی حیایی که صورت گرفت خیانت در پی آن می آید، خیانت به امیرالمومنین علیه السلام

حضرت زهرا سلام الله علیها کنار قبر حضرت حمزه گریه می کرد، آمد جلو و پرسید: آیا از پیامبر صلی الله علیه و آله نصی برای حقانیت امیرالمومنین علیه السلام دارید؟ حضرت فرمود: وای بر شما آیا روز غدیر خم را فراموش کردید؟ شخص پرسید: پس چرا نمی آید حقش را بگیرد؟ حضرت مثال زیبایی زدند و فرمودند: مثل امام مثل کعبه است و مردم باید دور او بگردند نه او؛ خائن شدند و به علی علیه السلام پشت کردند، کاری کردند که مادر ما در وصیت نامه اش کلمه "امیرالمومنین" را مقدم بر کلمه "علی" کردند برای اینکه بفرمایند ایها الناس غم زهرا غم علی است، نه به عنوان اینکه شوهر من است بلکه به خاطر اینکه امام زمان است.

مصادیق خیانت به امیرالمومنین(ع)

حضرت زهرا سلام الله علیها فرمود: شبانه روز با امیرالمومنین علیه السلام و در حالی که حسن و حسین کنارم بودند به درب خانه ی مهاجرین و انصار می رفتیم و می گفتیم این قدر به علی ظلم نکنید، به ما وعده یاری می دادند اما روز که میشد دست از یاری ما برمی داشتند

خیانت که شد سلب امانت می شود، آنها لیاقت امانت نداشتند. یکی از مصادیق خیانت آوردن حطب جزل و بغل بغل هیزم پشت درب بود، برای سوزاندن کی درب آن همه میزم آرده بودند؟ خیر حضرت زهرا سلام الله علیها فرمود: حطب جزل برای سوزاندن من و بچه هایم پشت درب آوردند، می خواستند ما را با همدیگر بسوزانند، می خواستند خانه را با اهلش به آتش بکشند! آن وقت چنین امتی خائنی بر حضرت نماز بخوانند؟ یک نفر نبود تا بیاید دستگیری کند؟ آن اتفاق برای حضرت زهرا سلام الله علیها افتاد این قدر محو امیرالمومنین علیه السلام بود! پهلو، سینه و بازو آسیب دیده اما وقتی می خواستند امیرالمومنین علیه السلام را ببرند حضرت یک تنه ایشان را نگه داشت و فرمود: نمی گذارم آقایم را ببرید اما آنها با غلاف به هر دو بازوی حضرت کوبیدند.

لیاقت امانت داری هم نداشتند خیانت در امانت کردند. لذا حضرت زهرا سلام الله علیها سه بار با "نون تاکید ثقیله" فرمود: مبادا آنها به تشییع من بیایند و زیر تابوت مرا بگیرند. علی جان نیمه شب مرا غسل بده و کفنم کن، اجازه نده احدی محل قبرم را بداند، زمان که همه خواب هستند مرا تشییع کن، علی جان خودت مرا غسل بده، خودت تجهیزم کن، علی جان خودت بر من نماز بخوان، علی جان خودت مرا در قبر بگذار، لحد را خودت بگذار، خودت رویم خاک بریز.
مرحوم صدوق نقل می کند وقتی علی علیه السلام، فاطمه سلام‌الله‌علیها را در قبر گذاشت روی قبر را نپوشاند و نماز خواند و فرمود: خدایا خودت به علی صبر بده.