استفاده از این نظام در برخی از کشورهای پیشرفته نیز رایج  و مرسوم است. به عنوان مثال شرکت توزیع گاز و برق سن‌دیگو (SDG&E) در ایالت کالیفرنیای امریکا با استفاده از این روش هزینه‌های مصرف انرژی مشترکین خود را محاسبه می‌کند. این شرکت با تعیین الگوی معینی از مصرف، مصارف بالای آن را با افزایش ناگهانی برای مشترکین پرمصرف روبرو می‌کند. در شکل(2) الگوی قیمت‌گذاری این شرکت نشان داده شده است.

در همین رابطه دولت تدبیر و امید از  سال 93  تاکنون 2 مرتبه در اقدامی نادرست تعرفه های برق را بدون توجه به روش های مرسوم و هوشمندانه در دنیا افزایش  داده و تمام پله های مصرف با یک درصد یکسان افزایش  یافته است. دفعه اول، در بهار سال 93 قیمت برق برای تمام مشترکین پرمصرف وکم مصرف به میزان 24% و دفعه دوم در زمستان سال 93 قیمت برق برای تمام مشترکین به میزان 10% افزایش  یافت. این در حالی است که منطقی  بود مشترکینی که الگوی مصرف برق را رعایت نمی کنند، هزینه ای بیشتر از مشترکینی که الگوی مصرف برق را رعایت می کنند، پرداخت  نمایند.

اخیرا نیز  در آستانه ورود به نیمه دوم سال ۹۵، مصوبه جدید دولت در خصوص تعدیل نرخ برق در حال گذراندن مراحل نهایی است و شنیده ها حاکی از این است که سومین دوره تعدیل نرخ برق در دولت یازدهم نیز به میزان حدود ۲۰ درصد در تمامی پلکان های مصرفی خواهد بود.

این اقدام عجیب دولت بدین معنی است که هر مشترکی که میزان مصرف برق بالاتری داشته باشد از یارانه پنهان برق بیشتری برخورد دار خواهد شد که خلاف عدالت است. حال سوالی که مطرح می‌گردد این است که چرا دولت حاضر نیست مشترکین پرمصرف برق را که از رفاه و مکنت بالاتری برخوردار هستند را با افزایش تعرفه بیشتری روبرو سازد تا علاوه بر حذف یارانه پنهان این دسته از مشترکین، انگیزه آنها را برای کاهش مصرف برق افزایش دهد؟