به گزارش شهدای ایران به نقل از سینما ژورنال، قرارگیری «ابد و یک روز» در رأس تعداد نامزدی‌ها با لحاظ این واقعیت که این همان فیلمی است که داوران جشنواره فیلم فجر هم حسابی آن را تحسین کرده بودند وقتی مقارن شد با بایکوت تقریبی آثار کارگردانانی نظیر علیرضا رییسیان و علی ملاقلی‌پور، بیش از پیش این ظن را تقویت کرد که در جشن خانه سینما جایی برای منتقدان این نهاد نیست.
امثال رییسیان و ملاقلی‌پور که در ماه‌های اخیر مرتب کم‌کاری‌های صنفی خانه سینما را گوشزد کرده بودند بایکوت شدند و فیلم آخر کیومرث پوراحمد هم کاملا مهجور واقع شد تا فضا باز شود برای فیلم‌هایی مانند «دو»، «بهمن» و «گینس» که علی‌رغم کیفیت زیر حد متوسط اما به واسطه عقبه تولیدکنندگان در جمع نامزدها قرار گرفته اند.
رییسان هم در گفت‌وگو با صبح نو تأکید کرد که مسیر مدیریتی خانه سینما به سمتی رفته که حذف سینماگران مستقل و در عین حال منتقد، تبدیل به هدف شده است.
وی خاطرنشان ساخت: وقتی اهداف سیاسی-جناحی جایگزین اصول اولیه کار صنفی می‌شود نتیجه‌اش هم می‌شود همین که کارکرد صنفی که شاکله راه‌اندازی صنف است از بین می‌رود و جناح‌گرایی است که بر همه چیز حتی توزیع کاندیداها سایه می‌اندازد.