در حالي كه دوباره زمزمههاي طرح يكسانسازي مزار شهدا با عنوان «بهسازي قبور شهدا» در بهشت زهراي تهران شنيده ميشود، شاهد اعتراض خانواده شهداي بسياري بوديم.
به گزارش شهدای ایران، روزنامه جوان نوشت:در حالي كه دوباره زمزمههاي طرح يكسانسازي مزار شهدا با عنوان «بهسازي قبور شهدا» در بهشت زهراي تهران شنيده ميشود، شاهد اعتراض خانواده شهداي بسياري بوديم
در حالي كه دوباره زمزمههاي طرح يكسانسازي مزار شهدا با عنوان «بهسازي قبور شهدا» در بهشت زهراي تهران شنيده ميشود، شاهد اعتراض خانواده شهداي بسياري بوديم كه در تجمعات گروهي يا به صورت مجزا مراتب اعتراض خود را به اين طرح كه معلوم نيست چرا با چنين سماجتي دنبال ميشود، اعلام كردهاند. همين چند روز پيش بود كه خواهر يكي از شهداي دفاع مقدس با صفحه پايداري روزنامه جوان تماس گرفت و بهانه ارائه اين گزارش را براي ما ايجاد كرد.
تاريخچه يك سماجت عجيب
ماههاي پاياني سال ۸۶ اجراي طرح «ساماندهي قبور شهدا» آغاز شد كه نتيجه آن گودبرداري در قطعه ۴۴ گلزار شهداي بهشت زهرا (س) تهران و تجمع و تحصن خانوادههاي شهدا در مقابل لودرهاي راه يافته به قطعات شهدا بود. اين طرح به اسم «بهسازي قبور شهدا» توسط بنياد شهيد و امور ايثارگران و شهرداري تهران اجرا ميشد. پس از اجراي اين طرح خانواده شهدا تصميم گرفتند در مورد اين اقدام شكايت كنند و در آذرماه سال ۱۳۹۰ ديوان عدالت اداري رأي داد تا مناسبسازي قبور متوقف شود. در اين حكم آمده است هرگونه مناسبسازي بايد با اجازه خانواده شهدا باشد. اما پنج سال پس از اين رأي و در خرداد ماه امسال بهشت زهراي تهران و بنياد شهيد دوباره مناسبسازي قطعه ۲۴ را در دستور كار خود قرار دادند. در اين ساماندهي بخشي از حجلههاي شهدا تخريب شده و سنگهاي مزار جابهجا شدند.
خرداد 95
در خردادماه امسال نيز دوباره صداي بيل و كنگهاي طرح يكسانسازي مزار شهدا از بهشت زهرا به گوش رسيد. مردادماه نيز اين حركت به گونهاي ديگر تكرار شد. اين بار نيز پس از جدي شدن طرح «بهسازي قبور شهدا» خانوادههاي زيادي با سرويس پايداري روزنامه جوان تماس گرفتهاند و از ما خواستهاند صداي اعتراض و نارضايتيشان را به گوش مسئولان مربوط برسانيم. در تازهترين تماسي كه با روزنامه گرفته شد، خواهر شهيد ابوالفضل رويينتن از طرف جمعي از خانواده شهداي محله خزانه بخارايي با گلايه شديد از مسئولان شهرداري و بنياد شهيد توقف اين طرح را خواستار شد.
از خانواده شهدا رضايتنامه نگرفتهاند
خواهر شهيد ابوالفضل رويينتن كه به نمايندگي از خانواده شهداي محله خزانه بخارايي صحبت ميكرد، درباره دلايل مخالفتشان با اين طرح ميگويد: خانواده شهدا به شرايط فعلي بهشت زهرا دلبسته شدهاند و فضاي روحاني و معنوياش را دوست دارند. مقبره هر شهيد كه از زمان شهادتش به وجود آمده با خودش حرفها و يادگاريهاي زيادي دارد كه از بين بردن آن خسارات جبرانناپذيري براي همهمان به ارمغان ميآورد.
اين خواهر شهيد با اشاره به ناراحتي خانوادهاش ميگويد: مادرم با شنيدن اين خبر اعصابش خرد شده و ناراحت است.
وقتي از خواهر شهيد ابوالفضل رويينتن درباره ادعاي داشتن رضايتنامه از خانواده شهدا ميپرسم، با قاطعيت پاسخ ميدهد: هيچ كس از ما هيچ اجازهاي نگرفته و اگر اجازه هم بگيرند، كسي راضي نميشود. قطعه 24 را الان خراب كردهاند و بسياري از خانوادههاي شهدا از اين موضوع ناراحت هستند و ميگويند هيچ كسي بابت انجام اين كار از آنها اجازه نگرفته است.
اين خواهر شهيد با بيان اينكه امروز گلزار شهدا به ميراث فرهنگي كشورمان تبديل شده و مثل اين است كه تخت جمشيد را به بهانه قديمي بودن خراب كنيم، اظهار ميكند: ما 28 سال با اين محيط زندگي كردهايم و امروز به چه حقي آمدهاند تا اين سنگ مزار و تابلوها را خراب كنند. تمام دلخوشي مادرم به همين مزار و اتاقي است كه براي پسرش درست كرده و اگر همين را هم از او بگيريد ديگر چه چيزي برايش ميماند.
750 ميليون تومان هزينه براي هر قطعه!
وقتي از او ميپرسم شايد اين كار را براي راحتتر شدن دسترسيها انجام ميدهند با عصبانيت ميگويد: ما هر هفته به بهشت زهرا ميرويم و دسترسي در گلزار شهدا هيچ مشكلي ندارد. چرا ميخواهند براي هر قطعه طرحي كه هيچكس راضي به اجرايش نيست 750 ميليون تومان هزينه كنند. آيا مشكل شهرمان فقط قبور شهداست؟ چرا اين پول را نميبرند قسمتهاي ديگر هزينه كنند؟
اعضاي اين محله براي پيگيري مشكلشان با شهرداري هم تماس گرفتهاند و به هيچ پاسخ روشن و واضحي نرسيدهاند و حتي روابط عمومي شهرداري منكر اين طرح شده است! حتي با بيت رهبري هم تماس گرفتهاند و با بيان مشكلشان اميدوارند اجراي اين طرح هر چه زودتر متوقف شود.
جمعبندي صحبتهاي اين خواهر شهيد و البته ساير خانواده شهدا يك سؤال را در پي دارد كه اگر اين عزيزان و بسياري ديگر از مردم با طرح يكسان سازي مزار شهدا موافق نيستند، اين همه اصرار و سماجت براي اجراي اين طرح چه لزومي ميتواند داشته باشد. آيا مشكل شهري مثل تهران تنها گلزار مزار شهداي بهشت زهرا است؟
در حالي كه دوباره زمزمههاي طرح يكسانسازي مزار شهدا با عنوان «بهسازي قبور شهدا» در بهشت زهراي تهران شنيده ميشود، شاهد اعتراض خانواده شهداي بسياري بوديم كه در تجمعات گروهي يا به صورت مجزا مراتب اعتراض خود را به اين طرح كه معلوم نيست چرا با چنين سماجتي دنبال ميشود، اعلام كردهاند. همين چند روز پيش بود كه خواهر يكي از شهداي دفاع مقدس با صفحه پايداري روزنامه جوان تماس گرفت و بهانه ارائه اين گزارش را براي ما ايجاد كرد.
تاريخچه يك سماجت عجيب
ماههاي پاياني سال ۸۶ اجراي طرح «ساماندهي قبور شهدا» آغاز شد كه نتيجه آن گودبرداري در قطعه ۴۴ گلزار شهداي بهشت زهرا (س) تهران و تجمع و تحصن خانوادههاي شهدا در مقابل لودرهاي راه يافته به قطعات شهدا بود. اين طرح به اسم «بهسازي قبور شهدا» توسط بنياد شهيد و امور ايثارگران و شهرداري تهران اجرا ميشد. پس از اجراي اين طرح خانواده شهدا تصميم گرفتند در مورد اين اقدام شكايت كنند و در آذرماه سال ۱۳۹۰ ديوان عدالت اداري رأي داد تا مناسبسازي قبور متوقف شود. در اين حكم آمده است هرگونه مناسبسازي بايد با اجازه خانواده شهدا باشد. اما پنج سال پس از اين رأي و در خرداد ماه امسال بهشت زهراي تهران و بنياد شهيد دوباره مناسبسازي قطعه ۲۴ را در دستور كار خود قرار دادند. در اين ساماندهي بخشي از حجلههاي شهدا تخريب شده و سنگهاي مزار جابهجا شدند.
خرداد 95
در خردادماه امسال نيز دوباره صداي بيل و كنگهاي طرح يكسانسازي مزار شهدا از بهشت زهرا به گوش رسيد. مردادماه نيز اين حركت به گونهاي ديگر تكرار شد. اين بار نيز پس از جدي شدن طرح «بهسازي قبور شهدا» خانوادههاي زيادي با سرويس پايداري روزنامه جوان تماس گرفتهاند و از ما خواستهاند صداي اعتراض و نارضايتيشان را به گوش مسئولان مربوط برسانيم. در تازهترين تماسي كه با روزنامه گرفته شد، خواهر شهيد ابوالفضل رويينتن از طرف جمعي از خانواده شهداي محله خزانه بخارايي با گلايه شديد از مسئولان شهرداري و بنياد شهيد توقف اين طرح را خواستار شد.
از خانواده شهدا رضايتنامه نگرفتهاند
خواهر شهيد ابوالفضل رويينتن كه به نمايندگي از خانواده شهداي محله خزانه بخارايي صحبت ميكرد، درباره دلايل مخالفتشان با اين طرح ميگويد: خانواده شهدا به شرايط فعلي بهشت زهرا دلبسته شدهاند و فضاي روحاني و معنوياش را دوست دارند. مقبره هر شهيد كه از زمان شهادتش به وجود آمده با خودش حرفها و يادگاريهاي زيادي دارد كه از بين بردن آن خسارات جبرانناپذيري براي همهمان به ارمغان ميآورد.
اين خواهر شهيد با اشاره به ناراحتي خانوادهاش ميگويد: مادرم با شنيدن اين خبر اعصابش خرد شده و ناراحت است.
وقتي از خواهر شهيد ابوالفضل رويينتن درباره ادعاي داشتن رضايتنامه از خانواده شهدا ميپرسم، با قاطعيت پاسخ ميدهد: هيچ كس از ما هيچ اجازهاي نگرفته و اگر اجازه هم بگيرند، كسي راضي نميشود. قطعه 24 را الان خراب كردهاند و بسياري از خانوادههاي شهدا از اين موضوع ناراحت هستند و ميگويند هيچ كسي بابت انجام اين كار از آنها اجازه نگرفته است.
اين خواهر شهيد با بيان اينكه امروز گلزار شهدا به ميراث فرهنگي كشورمان تبديل شده و مثل اين است كه تخت جمشيد را به بهانه قديمي بودن خراب كنيم، اظهار ميكند: ما 28 سال با اين محيط زندگي كردهايم و امروز به چه حقي آمدهاند تا اين سنگ مزار و تابلوها را خراب كنند. تمام دلخوشي مادرم به همين مزار و اتاقي است كه براي پسرش درست كرده و اگر همين را هم از او بگيريد ديگر چه چيزي برايش ميماند.
750 ميليون تومان هزينه براي هر قطعه!
وقتي از او ميپرسم شايد اين كار را براي راحتتر شدن دسترسيها انجام ميدهند با عصبانيت ميگويد: ما هر هفته به بهشت زهرا ميرويم و دسترسي در گلزار شهدا هيچ مشكلي ندارد. چرا ميخواهند براي هر قطعه طرحي كه هيچكس راضي به اجرايش نيست 750 ميليون تومان هزينه كنند. آيا مشكل شهرمان فقط قبور شهداست؟ چرا اين پول را نميبرند قسمتهاي ديگر هزينه كنند؟
اعضاي اين محله براي پيگيري مشكلشان با شهرداري هم تماس گرفتهاند و به هيچ پاسخ روشن و واضحي نرسيدهاند و حتي روابط عمومي شهرداري منكر اين طرح شده است! حتي با بيت رهبري هم تماس گرفتهاند و با بيان مشكلشان اميدوارند اجراي اين طرح هر چه زودتر متوقف شود.
جمعبندي صحبتهاي اين خواهر شهيد و البته ساير خانواده شهدا يك سؤال را در پي دارد كه اگر اين عزيزان و بسياري ديگر از مردم با طرح يكسان سازي مزار شهدا موافق نيستند، اين همه اصرار و سماجت براي اجراي اين طرح چه لزومي ميتواند داشته باشد. آيا مشكل شهري مثل تهران تنها گلزار مزار شهداي بهشت زهرا است؟