به گزارش شهدای ایران به نقل از اقتصاد، امین چاروسه در پاسخ به اینکه آیا روابط تجاری ایران و چین در دوران پساتحریم تغییری خواهد کرد، گفت: برای یافتن جواب باید پاسخ چند سوال دیگر را بدانیم. آیا در سالیان آتی سبد کالاهای صادراتی ایران تغییر محسوسی می‌کند؟ آیا نیازهای کشور به اقلام مصرفی، واسطه‌ای و سرمایه‌ای وارداتی تغییر عمده‌ای می‌کند؟ آیا کالاهای وارداتی مورد نیاز کشور از سایر مبادی ارزان‌تر تامین می‌شود؟ آیا کالاهای مورد نیاز وارداتی با سطح کیفیتی بالاتری مورد نیاز است؟ واضح است که پاسخ هر سه پرسش اول منفی است. شاید تنها بخشی از پاسخ‌دهندگان به آخرین پرسش، پاسخ مثبت بدهند. اما از یاد نبریم که بسیاری از اقلام وارداتی از چین نظیر ماشین‌آلات صنعتی یا محصولات الکترونیکی تحت لیسانس تولیدکنندگان غربی، که به دنبال پایین آوردن قیمت تمام‌شده خطوط تولید خود را به آن کشور منتقل کرده‌اند، تولید می‌شود و قاعدتاً در دوران پس از تحریم هم محصولاتی نظیر مانیتور و موبایل و... را باید کماکان از چین بخریم نه کشور غربی که نشان تجاری در آنجا به ثبت رسیده و معروف شده است.

وی ادامه داد: موضوع را با یک مثال عینی دنبال می‌کنم. آیا کیفیت خودروهای چینی وارداتی امسال با کیفیت خودروهای تولید چین در 10 سال گذشته یکسان است؟ حتی یک مصرف‌کننده معمولی هم این سرعت پیشرفت در کیفیت محصولات تولیدی را درک می‌کند. علاوه بر این خودروسازان چینی کلاس قیمتی را در بازار ایران هدف‌گذاری کرده‌اند که از سوی هیچ‌یک از تولیدکنندگان داخلی یا اروپایی خودرو قابل رقابت نیست.

چاروسه اضافه کرد:خلاصه همه موارد پیش‌گفته این است که در صورت ثابت باقی ماندن پیش‌فرض‌های فعلی در مورد ظرفیت‌های صادراتی و نیازهای وارداتی کشور، که چندان دور از ذهن هم نیست، در دوران پس از تحریم هم از حجم روابط تجاری ایران و چین کاسته نخواهد شد. دلیل آن هم بسیار ساده است. بازرگانان و صنعتگران در دو کشور به این مبادلات نیاز دارند و از آن سود می‌برند، پس دلیل منطقی برای جایگزین کردن این مسیر وجود ندارد.