در نظر بگیرید که آسیب دیدگی که به طور میانگین 3 هفته طول درمان داشته باشد و صرفاً یک‌بار در طول فصل مسابقاتی دچار مصدومیت شود که باشگاه از این بابت ۳۵ میلیون تومان متضرر شده است.
به گزارش شهدای ایران ، دکتر علیرضا شهاب، فیزیوتراپ باسابقه که سالهاست در تیم ملی فوتبال ایران در خصوص رابطه اقتصاد و مصدومیت، یادداشتی را در اختیار خبرگزاری فارس قرار داده که متن آن را در زیر می‌‌خوانید:
«بی شک ورزش جدا از جنبه‌های قهرمانی و پهلوانی، جایگاه برجسته ای در سطح اجتماعی و فرهنگی دارد. این مقوله در تمامی کشورها به صورت یک بنگاه اقتصادی نیز مورد توجه قرار دارد و افزایش سود و حداکثر کردن آن مبتنی بر جذب بیشتر و بهتر طرفداران و حامیان مالی هدف فعالیتهای اقتصادی و فرهنگی است.
اقتصاد ورزش به ارزیابی مسائل و الگوهای تخصیص بهینه منابع در سه بخش عملکرد توسعه و تولیدات است. در همین راستا توجه به کلیه شاخص‌های افزایش سود اقتصادی میتواند از اهداف مدیران باشگاه ها واقع شود. یکی از فاکتورها در حوزه عملکرد که در کشور ما مورد توجه کمتری واقع شده ولی تاثیر بسزایی در افزایش سود اقتصادی باشگاهها و تسهیل مسیر قهرمانی دارد موضوع مصدومیتها و آسیب‌های ورزشی و میزان دوری ورزشکاران از فعالیتهای ورزشی است.
با یک مثال ساده به صورت عینی می‌توان این مسئله را مورد بررسی قرار داد:
ورزشکاری که با قراردادی پانصد میلیونی به خدمت یک باشگاه درآمده است را در نظر بگیرید که برای هر روز تمرین یا مسابقه مبلغی حدود یک ملیون و ششصد هزار تومان هزینه برای باشگاه در بر دارد که هر روز دوری از تمرین و مسابقه به علت مصدومیت میتواند باشگاه را به همین میزان متضرر کند. حال در نظر بگیرید که آسیب دیدگی که به طور میانگین 3 هفته طول درمان داشته باشد و صرفاً یک‌بار در طول فصل مسابقاتی دچار مصدومیت شود که باشگاه از این بابت 35 ملیون تومان متضرر شده است.
اگر این مثال را با مصدومیت‌های بلند مدت‌تر و تکرار بیشتر در نظر بگیرید به عمق ضرر اقتصادی باشگاه پی خواهید برد.
در اینجا با این پرسش رو به رو می‌شویم که برای مقابله با این ضرر اقتصادی و پیشگیری تا حد امکان از آن چه باید کرد؟
شاید توجه به عوامل آسیب رسان به ورزشکار و کنترل آنها تا حد ممکن بتواند به عنوان راهکاری موثر در این زمینه مطرح شود.
عوامل آسیب رسان به عوامل داخلی و خارجی تقسیم بندی میشود: عوامل داخلی به عواملی اطلاق میشود که در همه حالات به همراه ورزشکار بوده و قابلیت جداسازی از ورزشکار را ندارد مانند سن، جنس و آسیب‌های قبلی. عوامل خارجی به شرایط محیطی اطراف ورزشکار مانند آب و هوا و کفش و سطح زمین تمرین مربوط است.
با توجه به تعریف بالا اصلاح عوامل داخلی میسر نبوده و تنها می‌توان عوامل خارجی را به نحوی کنترل کرد تا کمترین میزان آسیب را به همراه داشته باشد. در این راستا کنترل تک تک این عوامل دارای اهمیت بسیاری بوده و میتواند خطر آسیب ورزشکار را کاهش داده و میزان دوری او از فعالیت ورزشی را کم کرده و ضرر اقتصادی مرتبط با آن را کاهش دهد.
تجهیز و مناسب سازی اماکن ورزشی، انتخاب درست زمان و مکان مناسب تمرین یا مسابقه، تجویز تمرینات درست و اصولی پیش از فصل، همچنین توجه به کنترل عوامل درونی افزایش دهنده خطر آسیب مثل سن و جنس و و درمان مناسب آسیب‌های قبلی تا برگشت کامل و بدون عارضه به حیطه ورزش میتواند میزان دوری ورزشکار را به حداقل رسانده و از حیث اهداف اقتصادی باشگاه را تضمین کند.
برای رسیدن به اهدافی که در بالا اشاره شد استفاده از نیروی کارآمد و علمی اولین اقدام موثر مدیران در این زمینه است، مطلبی که تا کنون توجه شایانی بدان نشده و اکثر مدیران ورزشی بازدهی مناسب نیروی پزشکی را در اولویت آخر جذب این افراد در نظر میگیرند.
طراحی مناسب تمرینات پیش از فصل جهت پیشگیری از آسیب معاینات پزشکی جهت ارزیابی دقیق و کامل شرایط فیزیکی و عملکردی ورزشکار و توصیه‌های مناسب برای کاهش ریسک وقوع آسیب از اقدامات یک کادر درمانی موفق است که میتواند به عنوان یک بازوی موثر در افزایش بازدهی اقتصادی باشگاه مطرح شود.
«بی شک ورزش جدا از جنبه‌های قهرمانی و پهلوانی، جایگاه برجسته ای در سطح اجتماعی و فرهنگی دارد. این مقوله در تمامی کشورها به صورت یک بنگاه اقتصادی نیز مورد توجه قرار دارد و افزایش سود و حداکثر کردن آن مبتنی بر جذب بیشتر و بهتر طرفداران و حامیان مالی هدف فعالیتهای اقتصادی و فرهنگی است.
اقتصاد ورزش به ارزیابی مسائل و الگوهای تخصیص بهینه منابع در سه بخش عملکرد توسعه و تولیدات است. در همین راستا توجه به کلیه شاخص‌های افزایش سود اقتصادی میتواند از اهداف مدیران باشگاه ها واقع شود. یکی از فاکتورها در حوزه عملکرد که در کشور ما مورد توجه کمتری واقع شده ولی تاثیر بسزایی در افزایش سود اقتصادی باشگاهها و تسهیل مسیر قهرمانی دارد موضوع مصدومیتها و آسیب‌های ورزشی و میزان دوری ورزشکاران از فعالیتهای ورزشی است.
با یک مثال ساده به صورت عینی می‌توان این مسئله را مورد بررسی قرار داد:
ورزشکاری که با قراردادی پانصد میلیونی به خدمت یک باشگاه درآمده است را در نظر بگیرید که برای هر روز تمرین یا مسابقه مبلغی حدود یک ملیون و ششصد هزار تومان هزینه برای باشگاه در بر دارد که هر روز دوری از تمرین و مسابقه به علت مصدومیت میتواند باشگاه را به همین میزان متضرر کند. حال در نظر بگیرید که آسیب دیدگی که به طور میانگین 3 هفته طول درمان داشته باشد و صرفاً یک‌بار در طول فصل مسابقاتی دچار مصدومیت شود که باشگاه از این بابت 35 ملیون تومان متضرر شده است.
اگر این مثال را با مصدومیت‌های بلند مدت‌تر و تکرار بیشتر در نظر بگیرید به عمق ضرر اقتصادی باشگاه پی خواهید برد.
در اینجا با این پرسش رو به رو می‌شویم که برای مقابله با این ضرر اقتصادی و پیشگیری تا حد امکان از آن چه باید کرد؟
شاید توجه به عوامل آسیب رسان به ورزشکار و کنترل آنها تا حد ممکن بتواند به عنوان راهکاری موثر در این زمینه مطرح شود.
عوامل آسیب رسان به عوامل داخلی و خارجی تقسیم بندی میشود: عوامل داخلی به عواملی اطلاق میشود که در همه حالات به همراه ورزشکار بوده و قابلیت جداسازی از ورزشکار را ندارد مانند سن، جنس و آسیب‌های قبلی. عوامل خارجی به شرایط محیطی اطراف ورزشکار مانند آب و هوا و کفش و سطح زمین تمرین مربوط است.
با توجه به تعریف بالا اصلاح عوامل داخلی میسر نبوده و تنها می‌توان عوامل خارجی را به نحوی کنترل کرد تا کمترین میزان آسیب را به همراه داشته باشد. در این راستا کنترل تک تک این عوامل دارای اهمیت بسیاری بوده و میتواند خطر آسیب ورزشکار را کاهش داده و میزان دوری او از فعالیت ورزشی را کم کرده و ضرر اقتصادی مرتبط با آن را کاهش دهد.
تجهیز و مناسب سازی اماکن ورزشی، انتخاب درست زمان و مکان مناسب تمرین یا مسابقه، تجویز تمرینات درست و اصولی پیش از فصل، همچنین توجه به کنترل عوامل درونی افزایش دهنده خطر آسیب مثل سن و جنس و و درمان مناسب آسیب‌های قبلی تا برگشت کامل و بدون عارضه به حیطه ورزش میتواند میزان دوری ورزشکار را به حداقل رسانده و از حیث اهداف اقتصادی باشگاه را تضمین کند.
برای رسیدن به اهدافی که در بالا اشاره شد استفاده از نیروی کارآمد و علمی اولین اقدام موثر مدیران در این زمینه است، مطلبی که تا کنون توجه شایانی بدان نشده و اکثر مدیران ورزشی بازدهی مناسب نیروی پزشکی را در اولویت آخر جذب این افراد در نظر میگیرند.
طراحی مناسب تمرینات پیش از فصل جهت پیشگیری از آسیب معاینات پزشکی جهت ارزیابی دقیق و کامل شرایط فیزیکی و عملکردی ورزشکار و توصیه‌های مناسب برای کاهش ریسک وقوع آسیب از اقدامات یک کادر درمانی موفق است که میتواند به عنوان یک بازوی موثر در افزایش بازدهی اقتصادی باشگاه مطرح شود.
