بی گمان هر گاه که ما یاد شهدا را به خوبی زنده نگاه داشته ایم، موازنه قدرت در مواجهه با قطب استکبار به سود ما بوده چه آن که از امام عزیزمان یاد گرفته ایم که با فرهنگ شهادت طلبی ، اسارتی برای ما متصور نخواهد بود و فتح و ظفر در نهایت در انتظار شهادت طلبانِ راه حقیقت و فضیلت است.
شهدای ایران، روز گذشته پیکر مطهر مدافع حرم دیگری آن هم از روحانیون شهید در شهر اهواز تشییع شد؛ حجت‌الاسلام جابر حسین پور، از طلاب مدرسه علمیه آیت‌الله کرمی، از جمله مبلغین و مدافعان حرم عمه سادات زینب کبری(س) بود که در روزهای اخیر در سوریه به دست گروهک‌های تکفیری به شهادت رسید.
واقعیت آن است که تا همین چند ماه پیش، بازگشت شهدای مدافع حرم به میهن اسلامی چندان بازتاب رسانه ای پیدا نمی کرد؛ دلیلش قطعاً ملاحظاتی بوده که مسئولان کشور داشته اند و گرنه کیست که نداند عطر شهدای مدافع حرم که پیام آور غربت فاطمیون و زینبیون هستند چه صفایی به این مرز و بوم و دیگر بلاد اسلامی و شیعی داده و می دهد.
این روزها و هفته ها اما کمتر روز و هفته ای است که شاهد تشییع باشکوه شهیدی از این قافله عشق و ایثار نباشیم؛ ایرانی و عراقی و سوری و افغانی و پاکستانی نیز فرق نمی کند چه آن که جملگی شیفته حضرت خون خدا و دلداده خواهران صبور و مظلومش هستند که این گونه به بذل جان در این راه مقدس می پردازند و بی چشمداشت، سینه را آماج کینه و فتنه داعشی جماعت می کنند.
چندی پیش تصویری از یک شهید مدافع حرم عراقی دست به دست می چرخید که دل هر بیننده ای را آتش می زد؛ دخترک عراقی بر روی جنازه بابای شهیدش ، جان داد و به خیل شهیدان پیوست و این گونه است که تاریخ تکرار می شود و رقیه های زمانه به یادمان می آورند که شمرها و خولی ها و سنان ها همین دور و بر هستند؛ غیرت عباسی و علی اکبری باید که از حریم ناموس شیعه و اسلام دفاع کند.
این روزها رسالت اهالی رسانه و دغدغه مندان به انقلاب در این باره مضاعف است چه آن که نخست؛
باید مظلومیت و در عین حال صلابت و شجاعت مدافعان حرم را در رسانه نشان داده و به شبهه افکنی ها و غرض ورزی های عده ای که اقدام آنان را زیر سوال می برند به درستی پاسخ گویند و از سویی می بایست ضمن سرکشی به خانواده های معظم این شهدا و تجلیل از حماسه صبر و عزتمندی آنان از طرق مختلف همچون نگارش کتاب و مقاله ، تهیه پوستر و طرح های گرافیکی جذاب، همچنین مستند و نماهنگ و حتی فیلم کوتاه و بلند داستانی نگذارند که یاد آن ها در جامعه کمرنگ شود.
بی گمان هر گاه که ما یاد شهدا را به خوبی زنده نگاه داشته ایم، موازنه قدرت در مواجهه با قطب استکبار به سود ما بوده چه آن که از امام عزیزمان یاد گرفته ایم که با فرهنگ شهادت طلبی ، اسارتی برای ما متصور نخواهد بود و فتح و ظفر در نهایت در انتظار شهادت طلبانِ راه حقیقت و فضیلت است.
این روزها خیلی ها هستند که مشتاق حضور در جبهه نبرد با تروریست های تکفیری هستند که به نیابت از آمریکا و صهیونیسم و انگلیس خبیث و دار و دسته غربی شان به جنگ با اسلام ناب محمدی و شیعه انقلابی آمده اند.
آری به راستی که قهرمانان ملی ما امروز همین شهدای مدافع حرم هستند که در رزم عاشقانه به لقای معبود می شتابند و نه ورزشکاران و هنرمندانی که مع الاسف تصاویرشان در فلان بزم های خصوصی منتشر می شود و بی غیرتی و لاابالی گری شان در فضای مجازی ، خشم متدینین و غیورمندان را سبب شده است.
و در آخر کلام جای یک آرزوی رسانه ای باقی می ماند و آن هم این که ای کاش جشنواره های ما همچون جشنواره فیلم عمار، بیشتر به این شهیدان و بازنمایی مظلومیت آن ها توجه کرده و دست کم یاد آن ها را ولو در اقدامات صرفاً نمادین گرامی می داشت.
سید محمد مهدی موسوی
واقعیت آن است که تا همین چند ماه پیش، بازگشت شهدای مدافع حرم به میهن اسلامی چندان بازتاب رسانه ای پیدا نمی کرد؛ دلیلش قطعاً ملاحظاتی بوده که مسئولان کشور داشته اند و گرنه کیست که نداند عطر شهدای مدافع حرم که پیام آور غربت فاطمیون و زینبیون هستند چه صفایی به این مرز و بوم و دیگر بلاد اسلامی و شیعی داده و می دهد.
این روزها و هفته ها اما کمتر روز و هفته ای است که شاهد تشییع باشکوه شهیدی از این قافله عشق و ایثار نباشیم؛ ایرانی و عراقی و سوری و افغانی و پاکستانی نیز فرق نمی کند چه آن که جملگی شیفته حضرت خون خدا و دلداده خواهران صبور و مظلومش هستند که این گونه به بذل جان در این راه مقدس می پردازند و بی چشمداشت، سینه را آماج کینه و فتنه داعشی جماعت می کنند.
چندی پیش تصویری از یک شهید مدافع حرم عراقی دست به دست می چرخید که دل هر بیننده ای را آتش می زد؛ دخترک عراقی بر روی جنازه بابای شهیدش ، جان داد و به خیل شهیدان پیوست و این گونه است که تاریخ تکرار می شود و رقیه های زمانه به یادمان می آورند که شمرها و خولی ها و سنان ها همین دور و بر هستند؛ غیرت عباسی و علی اکبری باید که از حریم ناموس شیعه و اسلام دفاع کند.
این روزها رسالت اهالی رسانه و دغدغه مندان به انقلاب در این باره مضاعف است چه آن که نخست؛
باید مظلومیت و در عین حال صلابت و شجاعت مدافعان حرم را در رسانه نشان داده و به شبهه افکنی ها و غرض ورزی های عده ای که اقدام آنان را زیر سوال می برند به درستی پاسخ گویند و از سویی می بایست ضمن سرکشی به خانواده های معظم این شهدا و تجلیل از حماسه صبر و عزتمندی آنان از طرق مختلف همچون نگارش کتاب و مقاله ، تهیه پوستر و طرح های گرافیکی جذاب، همچنین مستند و نماهنگ و حتی فیلم کوتاه و بلند داستانی نگذارند که یاد آن ها در جامعه کمرنگ شود.
بی گمان هر گاه که ما یاد شهدا را به خوبی زنده نگاه داشته ایم، موازنه قدرت در مواجهه با قطب استکبار به سود ما بوده چه آن که از امام عزیزمان یاد گرفته ایم که با فرهنگ شهادت طلبی ، اسارتی برای ما متصور نخواهد بود و فتح و ظفر در نهایت در انتظار شهادت طلبانِ راه حقیقت و فضیلت است.
این روزها خیلی ها هستند که مشتاق حضور در جبهه نبرد با تروریست های تکفیری هستند که به نیابت از آمریکا و صهیونیسم و انگلیس خبیث و دار و دسته غربی شان به جنگ با اسلام ناب محمدی و شیعه انقلابی آمده اند.
آری به راستی که قهرمانان ملی ما امروز همین شهدای مدافع حرم هستند که در رزم عاشقانه به لقای معبود می شتابند و نه ورزشکاران و هنرمندانی که مع الاسف تصاویرشان در فلان بزم های خصوصی منتشر می شود و بی غیرتی و لاابالی گری شان در فضای مجازی ، خشم متدینین و غیورمندان را سبب شده است.
و در آخر کلام جای یک آرزوی رسانه ای باقی می ماند و آن هم این که ای کاش جشنواره های ما همچون جشنواره فیلم عمار، بیشتر به این شهیدان و بازنمایی مظلومیت آن ها توجه کرده و دست کم یاد آن ها را ولو در اقدامات صرفاً نمادین گرامی می داشت.
سید محمد مهدی موسوی
