مراسم گرامیداشت نوزدهمین سالگرد ارتحال آیت‌الله بهاء الدینی با حضور گسترده روحانیون و مردم در مسجد اعظم قم برگزار شد.
به گزارش شهدای ایران به نقل از مهر، در مراسم گرامیداشت نوزدهمین سالگرد ارتحال آیت‌الله رضا بهاء الدینی که شامگاه پنجشنبه با حضور شخصیت‌های حوزوی، برخی اعضای جامعه مدرسین همچون آیت‌الله سید محمد غروی، نمایندگان مردم قم در مجلس شورای اسلامی و اقشار مختلف مردم برگزار شد، پس از قرائت قرآن و مداحی عباس حیدرزاده، حجت‌الاسلام کاظم صدیقی امام جمعه موقت تهران به سخنرانی پرداخت.
این شاگرد آیت‌الله العظمی بهاءالدینی خطاب به شرکت کنندگان در این مراسم گفت: حضور شما در این مراسم، تجلیل از تقوا، زهد، کرامت، نورانیت و فقاهت است، نه فقیهی که فوت شده است.
امام جمعه موقت تهران ادامه داد: مرحوم شیخ عباسی قمی این نگرانی را داشت که اگر جمع زیادی از مردم پشت سر او نماز بخوانند، خطر وسوسه بر او غلبه کند اما آیت‌الله بهاء الدینی اصلا نفسی نداشت که او را وسوسه کند. اگر تمام عالم به او اقتدا می‌کردند چیزی نداشت که بر او غلبه کند، چون این دنیا برایش مهم نبود.
آیت الله سید رضا بهاءالدینی در ۹ فروردین ۱۲۸۷ مطابق عید غدیر ۱۳۲۷ قمری در قم به دنیا آمد. پدر این فقیه و عارف شیعه، سید صفی‌الدین از خادمان حرم حضرت فاطمه معصومه بود.
اوان کودکی وی همراه با استعداد و حافظة فوق‌العاده توصیف شده است. از جمله خود ایشان گفته است: «یک ساله که بودم افراد پاکطینت و نیکوسرشت را دوست داشتم و علاقهای قلبی به آنان پیدا میکردم. خیر و شر را میفهمیدم و بین انسان‌های خیر و نیکوکار و افراد شرور و طغیانگر فرق میگذاشتم.»
آیت الله بهاءالدینی در نوجوانی در درس آیت الله عبدالکریم حائری یزدی شرکت کرد. استادان اخلاق ایشان که از نوجوانی از آن‌ها بهره برد، آیت‌الله ابوالقاسم قمی و شیخ علی صفایی بودند. به نقل خود وی اجازه اجتهادش در بیست و پنج سالگی توسط سید محمد تقی خوانساری صادر گردید.
آیت الله بهاءالدینی در بیست و هشتم تیرماه سال ۱۳۷۶ هجری شمسی در شهر قم دار فانی را وداع گفت و در حرم فاطمه معصومه و در کنار قبر استادش عبدالکریم حائری یزدی به خاک سپرده شد.
این مراسم به همت اداره کل تبلیغات اسلامی، تولیت آستانه کریمه اهل بیت(ع) و بیت مرحوم آیت‌الله بهاءالدینی برگزار شد.
این شاگرد آیت‌الله العظمی بهاءالدینی خطاب به شرکت کنندگان در این مراسم گفت: حضور شما در این مراسم، تجلیل از تقوا، زهد، کرامت، نورانیت و فقاهت است، نه فقیهی که فوت شده است.
امام جمعه موقت تهران ادامه داد: مرحوم شیخ عباسی قمی این نگرانی را داشت که اگر جمع زیادی از مردم پشت سر او نماز بخوانند، خطر وسوسه بر او غلبه کند اما آیت‌الله بهاء الدینی اصلا نفسی نداشت که او را وسوسه کند. اگر تمام عالم به او اقتدا می‌کردند چیزی نداشت که بر او غلبه کند، چون این دنیا برایش مهم نبود.
آیت الله سید رضا بهاءالدینی در ۹ فروردین ۱۲۸۷ مطابق عید غدیر ۱۳۲۷ قمری در قم به دنیا آمد. پدر این فقیه و عارف شیعه، سید صفی‌الدین از خادمان حرم حضرت فاطمه معصومه بود.
اوان کودکی وی همراه با استعداد و حافظة فوق‌العاده توصیف شده است. از جمله خود ایشان گفته است: «یک ساله که بودم افراد پاکطینت و نیکوسرشت را دوست داشتم و علاقهای قلبی به آنان پیدا میکردم. خیر و شر را میفهمیدم و بین انسان‌های خیر و نیکوکار و افراد شرور و طغیانگر فرق میگذاشتم.»
آیت الله بهاءالدینی در نوجوانی در درس آیت الله عبدالکریم حائری یزدی شرکت کرد. استادان اخلاق ایشان که از نوجوانی از آن‌ها بهره برد، آیت‌الله ابوالقاسم قمی و شیخ علی صفایی بودند. به نقل خود وی اجازه اجتهادش در بیست و پنج سالگی توسط سید محمد تقی خوانساری صادر گردید.
آیت الله بهاءالدینی در بیست و هشتم تیرماه سال ۱۳۷۶ هجری شمسی در شهر قم دار فانی را وداع گفت و در حرم فاطمه معصومه و در کنار قبر استادش عبدالکریم حائری یزدی به خاک سپرده شد.
این مراسم به همت اداره کل تبلیغات اسلامی، تولیت آستانه کریمه اهل بیت(ع) و بیت مرحوم آیت‌الله بهاءالدینی برگزار شد.
