درباره بازرسی از مراکز غیرهسته‌ای ایران «تحت شرایط خاص» و مطالب عجیب در نشریه بنیاد ملی نخبگان! از جمله مطالبی است که در بسته امروز گزارش تحلیلی فارس به آنها پرداخته‌ایم.
شهدای ایران: سیدعباس عراقچی، از اعضای مذاکره‌کننده تیم هسته‌ای دولت یازدهم در یک گفت‌وگوی تلویزیونی با اشاره به احتمال بازرسی آژانس از مراکز و تأسیسات نظامی ایران گفته است: بحث مراکز نظامی نیست بلکه بحث عمومی کل مراکز غیر از مراکز هسته ای هستند.
به گزارش الف، او افزوده است: برای مراکز غیر هسته‌ای اگر آژانس درخواست بازرسی داشته باشد این گونه نیست که بازرسی سریع و آسان داده شود بلکه آژانس حتماً باید دلایل و مدارک خود را ارائه دهد و حتماً باید عنوان کند که چرا فکر می‌کند در فلان نقطه و دقیقاً در کجای آن مرکز احتمالاً کار غیر قانونی صورت می‌گیرد و سپس آن کشور مربوطه می‌تواند نسبت به این خواست آژانس وارد مذاکره با آژانس شود و در نهایت هم اگر به این نتیجه برسند که دسترسی برای آژانس ایجاد کنند این بازرسی یک بازرسی مدیریت شده است!
عراقچی همچنین اظهار می‌کند: این طور نیست که آنها هر جایی که بخواهند بتوانند بازرسی کنند بلکه تحت کنترل شدید و تنها آن نقطه‌ای که مد نظرشان است و آن هم با یک ترتیبات خاصی که نتوانند به اطلاعات دیگری دست یابند صورت خواهد گرفت!
در همین زمینه، چندی قبل بود که علی‌اکبرصالحی، رئیس سازمان انرژی اتمی نیز که مدتیست در مذاکرات هسته‌ای دولت یازدهم با کشورهای ۱+۵ حضور می‌یابد با اشاره به پروتکل الحاقی گفته بود: بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی می‌توانند از برخی مراکز غیرهسته‌ای ایران در چارچوب شرایط مشخص بازدید کنند!
*ما، بنا به دلایلی قصد نقد علی‌الدوام دولت محترم بویژه در ماجرای مذاکرات هسته‌ای را نداریم اما بیان حقیقت بویژه آن‌هنگام که الفاظ و مفاهیم شبهه‌آلود در کنار آن گذاشته می‌شود؛ اجتناب‌ناپذیر است.
صحبت از فکت‌شیت آمریکایی و یا ادعای یک مقام مذاکره‌کننده ایالات متحده آمریکا نیست.
بلکه صبحت از موضع دو مقام ارشد تیم مذاکره‌کننده دولت یازدهم است که صریحاً بحث بازدید آژانس اتمی از تمام نقاط ایران یا همان «مراکز غیر هسته‌ای»! را نیز تأیید کرده‌اند.
بدیهیست که در معنای «مراکز غیر هسته‌ای»!؛ گستره‌ای قرار می‌گیرد که حتی حافظیه، سایت‌های نظامی و تحقیقاتی ایران، مراکز ساخت هواپیما و زیردریایی و بیت رهبری را هم شامل می‌شود.
عراقچی و صالحی مشترکاً در صحبت‌های خود همچنین عنوان کرده‌اند که «البته این بازدیدها تحت کنترل شدید و در چارچوب شرایط مشخص»! است.
این سخن نیز به دلایل مختلف قابل مناقشه است و رافع اشکالات اصل بحث نیست زیرا همه‌ی ایرانی‌ها و حتی شاید کودکان ایران هم تابلوی «عکس‌برداری ممنوع»! را در اطراف مکان‌های حساس و یا سایت‌های نظامی ایران دیده‌اند و متوجه معنای آن هستند. (کما اینکه در تمام کشورهای دنیا چنین تابلوهایی در پیرامون مکان‌های حساس نصب می‌شود)
اکنون سؤال اینجاست که دولت و مذاکره‌کنندگان هسته‌ای تحت کدام شرایط و با چه توجیهی می‌خواهند بازرسان آژانس را به هر نقطه‌ای از نقاط غیر هسته‌ای ایران ببرند و چگونه می‌توانند تضمین دهند که فقط اطلاعات هسته‌ای مورد چکاپ قرار می‌گیرد؟!
از سوی دیگر، تأکید عراقچی و صالحی بر چیزی به نام «شرایط خاص در بازدید از مراکز غیر هسته‌ای»! در حالی بیان می‌شود که بر طبق توافق لوزان؛ مرجع راستی‌آزمایی آژانس است نه ایران.
یعنی اینکه آژانس می‌تواند خواستار ایجاد هر نوع شرایطی باشد تا به آنچه که خودش نام «راستی‌آزمایی»! را بر آن می‌گذارد؛ نائل شود.
مورد بعدی که در ماجرای اجازه به آژانس برای بازدید از تمام نقاط ایران! وجود دارد اما گویا عده‌ای خود را درباره آن به تجاهل زده‌اند این است که تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای ایران آیا با خوشبینی معتقد است که با تعدادی «بچه‌های خوب»! معامله می‌کند که قرار است تمام شرایط ایران را در هر لحظه‌ای و برای هر نوع بازرسی و بازدیدی بپذیرند؟!
اگر ثمره برگزاری چند جلسه با بازرسان آژانس؛ ترور چند دانشمند هسته‌ای ایران در خیابان‌های تهران بوده است؛ نتیجه حضور آنها در سایت‌های نظامی ما و نقاط دیگر چه خواهد بود؟!
همچنین است که گویا باید مقامات مذاکره‌کننده دولت را به مطالعه در زمینه ابزارهای جاسوسی نیز فرا خواند. از دوربین‌هایی که در چشم افراد کار گذاشته می‌شود تا فرستنده‌هایی که بر روی پرنده‌ها و گربه‌ها نصب می‌شود و حسگرهای نادیده‌ای که هرچیزی را مخابره می‌کنند...
آیا قرار است پای این تجهیزات به تأسیسات نظامی و نقاط حساس ایران هم باز شود؟!
مسئله دیگری نیز در این میانه وجود دارد و آن اینست که آیا پذیرندگان بازدید و بازرسی مأموران آژانس از تمام نقاط ایران، به ابعاد روانی اجازه‌ای که به ۱+۵ داده‌اند، اندیشیده‌اند؟!
آیا آنها فکر کرده‌اند که هنگامیکه مثلاً خبر فرضی بازدید مأموران آژانس از مراکز پدافندی و موشکی و اسلحه‌خانه‌های ایران منتشر شود؛ مستضعفان و مجاهدان عالم که به ایران اسلامی دلگرم هستند چه احساسی پیدا می‌کنند؟!
گذشته از این؛ مردم کشور خودمان و جوانان و مردانی که هیچگاه در مقابله بیگانه سر تعظیم فرود نیاورده‌اند چه فکری خواهند کرد وقتی خبرهای مربوط به «حضور دشمن در خانه» را ببینند و بخوانند؟!
فی‌الجمله اما باید دید بازرسان آژانس در ماجرای بازدید از تمام نقاط غیر هسته‌ای ایران! سخن محکم فرماندهان نظامی ایران را هم که تصریح کرده‌اند: «پاسخ بازدید از مراکز نظامی ایران را با سرب داغ می‌دهیم...» نیز شنیده‌اند یا خیر؟!
فارس
به گزارش الف، او افزوده است: برای مراکز غیر هسته‌ای اگر آژانس درخواست بازرسی داشته باشد این گونه نیست که بازرسی سریع و آسان داده شود بلکه آژانس حتماً باید دلایل و مدارک خود را ارائه دهد و حتماً باید عنوان کند که چرا فکر می‌کند در فلان نقطه و دقیقاً در کجای آن مرکز احتمالاً کار غیر قانونی صورت می‌گیرد و سپس آن کشور مربوطه می‌تواند نسبت به این خواست آژانس وارد مذاکره با آژانس شود و در نهایت هم اگر به این نتیجه برسند که دسترسی برای آژانس ایجاد کنند این بازرسی یک بازرسی مدیریت شده است!
عراقچی همچنین اظهار می‌کند: این طور نیست که آنها هر جایی که بخواهند بتوانند بازرسی کنند بلکه تحت کنترل شدید و تنها آن نقطه‌ای که مد نظرشان است و آن هم با یک ترتیبات خاصی که نتوانند به اطلاعات دیگری دست یابند صورت خواهد گرفت!
در همین زمینه، چندی قبل بود که علی‌اکبرصالحی، رئیس سازمان انرژی اتمی نیز که مدتیست در مذاکرات هسته‌ای دولت یازدهم با کشورهای ۱+۵ حضور می‌یابد با اشاره به پروتکل الحاقی گفته بود: بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی می‌توانند از برخی مراکز غیرهسته‌ای ایران در چارچوب شرایط مشخص بازدید کنند!
*ما، بنا به دلایلی قصد نقد علی‌الدوام دولت محترم بویژه در ماجرای مذاکرات هسته‌ای را نداریم اما بیان حقیقت بویژه آن‌هنگام که الفاظ و مفاهیم شبهه‌آلود در کنار آن گذاشته می‌شود؛ اجتناب‌ناپذیر است.
صحبت از فکت‌شیت آمریکایی و یا ادعای یک مقام مذاکره‌کننده ایالات متحده آمریکا نیست.
بلکه صبحت از موضع دو مقام ارشد تیم مذاکره‌کننده دولت یازدهم است که صریحاً بحث بازدید آژانس اتمی از تمام نقاط ایران یا همان «مراکز غیر هسته‌ای»! را نیز تأیید کرده‌اند.
بدیهیست که در معنای «مراکز غیر هسته‌ای»!؛ گستره‌ای قرار می‌گیرد که حتی حافظیه، سایت‌های نظامی و تحقیقاتی ایران، مراکز ساخت هواپیما و زیردریایی و بیت رهبری را هم شامل می‌شود.
عراقچی و صالحی مشترکاً در صحبت‌های خود همچنین عنوان کرده‌اند که «البته این بازدیدها تحت کنترل شدید و در چارچوب شرایط مشخص»! است.
این سخن نیز به دلایل مختلف قابل مناقشه است و رافع اشکالات اصل بحث نیست زیرا همه‌ی ایرانی‌ها و حتی شاید کودکان ایران هم تابلوی «عکس‌برداری ممنوع»! را در اطراف مکان‌های حساس و یا سایت‌های نظامی ایران دیده‌اند و متوجه معنای آن هستند. (کما اینکه در تمام کشورهای دنیا چنین تابلوهایی در پیرامون مکان‌های حساس نصب می‌شود)
اکنون سؤال اینجاست که دولت و مذاکره‌کنندگان هسته‌ای تحت کدام شرایط و با چه توجیهی می‌خواهند بازرسان آژانس را به هر نقطه‌ای از نقاط غیر هسته‌ای ایران ببرند و چگونه می‌توانند تضمین دهند که فقط اطلاعات هسته‌ای مورد چکاپ قرار می‌گیرد؟!
از سوی دیگر، تأکید عراقچی و صالحی بر چیزی به نام «شرایط خاص در بازدید از مراکز غیر هسته‌ای»! در حالی بیان می‌شود که بر طبق توافق لوزان؛ مرجع راستی‌آزمایی آژانس است نه ایران.
یعنی اینکه آژانس می‌تواند خواستار ایجاد هر نوع شرایطی باشد تا به آنچه که خودش نام «راستی‌آزمایی»! را بر آن می‌گذارد؛ نائل شود.
مورد بعدی که در ماجرای اجازه به آژانس برای بازدید از تمام نقاط ایران! وجود دارد اما گویا عده‌ای خود را درباره آن به تجاهل زده‌اند این است که تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای ایران آیا با خوشبینی معتقد است که با تعدادی «بچه‌های خوب»! معامله می‌کند که قرار است تمام شرایط ایران را در هر لحظه‌ای و برای هر نوع بازرسی و بازدیدی بپذیرند؟!
اگر ثمره برگزاری چند جلسه با بازرسان آژانس؛ ترور چند دانشمند هسته‌ای ایران در خیابان‌های تهران بوده است؛ نتیجه حضور آنها در سایت‌های نظامی ما و نقاط دیگر چه خواهد بود؟!
همچنین است که گویا باید مقامات مذاکره‌کننده دولت را به مطالعه در زمینه ابزارهای جاسوسی نیز فرا خواند. از دوربین‌هایی که در چشم افراد کار گذاشته می‌شود تا فرستنده‌هایی که بر روی پرنده‌ها و گربه‌ها نصب می‌شود و حسگرهای نادیده‌ای که هرچیزی را مخابره می‌کنند...
آیا قرار است پای این تجهیزات به تأسیسات نظامی و نقاط حساس ایران هم باز شود؟!
مسئله دیگری نیز در این میانه وجود دارد و آن اینست که آیا پذیرندگان بازدید و بازرسی مأموران آژانس از تمام نقاط ایران، به ابعاد روانی اجازه‌ای که به ۱+۵ داده‌اند، اندیشیده‌اند؟!
آیا آنها فکر کرده‌اند که هنگامیکه مثلاً خبر فرضی بازدید مأموران آژانس از مراکز پدافندی و موشکی و اسلحه‌خانه‌های ایران منتشر شود؛ مستضعفان و مجاهدان عالم که به ایران اسلامی دلگرم هستند چه احساسی پیدا می‌کنند؟!
گذشته از این؛ مردم کشور خودمان و جوانان و مردانی که هیچگاه در مقابله بیگانه سر تعظیم فرود نیاورده‌اند چه فکری خواهند کرد وقتی خبرهای مربوط به «حضور دشمن در خانه» را ببینند و بخوانند؟!
فی‌الجمله اما باید دید بازرسان آژانس در ماجرای بازدید از تمام نقاط غیر هسته‌ای ایران! سخن محکم فرماندهان نظامی ایران را هم که تصریح کرده‌اند: «پاسخ بازدید از مراکز نظامی ایران را با سرب داغ می‌دهیم...» نیز شنیده‌اند یا خیر؟!
فارس
