به گزارش شهدای ایران به نقل از مهر، آیت‌الله مصباح یزدی، رئیس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) در نشستی صمیمی با طلاب مدرسه علمیه رشد با بیان این‌که محیط اطراف انسان و آن‌چه می‌بیند و می‌شنود، بر رفتار وی تأثیرگذار است، گفت: محدوده فکر آدمی بر گرفته از دیدنی‌ها و شنیدنی‌های محیط اطراف است و حتی اگر تفکر انسان به معقولات نیز تعلق بگیرد، نقطه آغازین آن، محسوسات بوده است؛ مثلا از استاد خود مطلبی را می‌شنود و لذا ذهن او به معقولات منتقل می‌شود.

آیت‌الله مصباح یزدی با بیان این‌که فکر انسان در راستای همان اموری است که می‌بیند و می‌شنود، به آیه‌ای از قرآن کریم اشاره و خاطر نشان کرد: این مسأله نیز خواست تکوینی خداست و البته تکامل انسان نیز در گرو استفاده از همین محسوسات است، چرا که همان طور که اشاره شد، گاه محسوسات، آدمی را به فراتر نیز سوق می‌دهند.

وی با بیان این‌که دایره وجودی هر شخصی به میزان فکر اوست، خاطر نشان کرد: اگر فردی تنها به مادیات و نیاز‌های مادی خود توجه داشته باشد، شخصیت و روح او نیز محدود به همان است و هر چه قدر سطح فکر و دایره افکار او فراتر برود، وسعت وجودی فرد نیز گسترش می‌یابد. لذا می‌توان با اندکی مسامحه گفت وسعت و ضیق دایره وجودی ما تابع تفکر ماست.

عضو خبرگان رهبری با اشاره به تأکید آیات بر دقت در آسمان‌ها و زمین و موجودات اظهار داشت: باید سعی کنیم تا دایره فکری خود را گسترش دهیم؛ البته قرآن تنها به شناخت موجودات و آسمان و زمین اکتفا نکرده است، بلکه خواسته تا در مورد خلقت آن‌ها نیز فکر کنیم؛ حتی به این میزان نیز اکتفا نکرده و می‌خواهد تا انسان درباره گذشتگان نیز تفکر کند و عبرت اندوزی کند و حتی قرآن کریم پا را از این فراتر گذاشته و بر تفکر انسان برای آینده این جهان نیز تأکید کرده است.

وی با اشاره به آیه‌ای از قرآن کریم خاطر نشان کرد: یکی از ارزش‌های مهم تربیت قرآن این است که از انسان می‌خواهد تا از این محسوسات دنیایی فراتر رفته و درکی عمیق‌تر و بالاتر از خود، جامعه و جهان داشته باشد؛ لذا خداوند در قرآن از انسان‌ها می‌خواهد که در زمین سیر کنند تا صاحب دل بشوند و با چشم دل آیات الهی را ببینند، چرا که کور حقیقی کسی است که صاحب قلب و دل نشده و قلب و دلش نمی‌بیند.

استاد اخلاق حوزه علمیه قم با اشاره به این‌که وسعت دادن به تفکر سبب می‌شود تا انسان متوجه مسئولیت خود نسبت به خود، خانواده، محله، شهر، کشور و جهان بشود، خاطر نشان کرد: البته گاه در این زمینه افراط و تفریط می‌شود، عده‌ای فقط نگاه به مادیات و خودشان و خانواده شان دارند و عده‌ای نیز مسئولیت خود را عظیم دانسته و برای انجام رسالت جهانی خود، نسبت به خانواده و خویشان، اهمال و غفلت دارند. این در حالی است که خداوند متعال بر هدایت یافتن خود و خانواده و خویشان در وهله اول تأکید کرده است.

این استاد اخلاق حوزه علمیه قم اظهار داشت: البته نوع دیگری از تفکر به غیر از تفکر در آسمان و زمین نیز وجود دارد و آن نظر به عالم ملکوت است که خاص اولیاء خداوند متعال است.

وی با اشاره به آیات و روایاتی اظهار داشت: محدود کردن تفکر به دیدنی‌ها و شنیدنی‌های اطراف و توجه به نیاز‌های مادی، سبب محدود شدن شخصیت ما می‌شود؛ لذا باید بخشی از وقت خود را برای تفکر در آفاق و انفس و خلقت آن‌ها اختصاص بدهیم و ببینیم در مقابل خالق آن ها، چه وظیفه‌ای داریم.

وی با اشاره به این‌که تفکر در سرگذشت پیشینیان سبب می‌شود تا غفلت و خود برتر بینی و غرور را از خود دور کنیم، اظهار داشت: شاه این مملکت بعد از یک عمر نوکری برای آمریکا، با ذلت به آمریکا راه داده نشد؛ و صدامی که شاه را به دلیل عدم استفاده از اسلحه برای خودکشی سرزنش می‌کرد، خودش مدت‌ها در یک چاه مخفی شد و در نهایت با خفت و خواری دستگیر و اعدام شد. سرگذشت شاه باید برای کسانی که آرزوی نوکری آمریکا دارند، عبرت باشد و تفکر در همین نمونه‌ها نشان می‌دهد که نباید به این زندگی و قدرت‌ها مغرور شد؛ بلکه باید به چیزی دل بست که فنا شدنی نیست.

این استاد تفسیر قرآن کریم اظهار داشت: قرآن پدید آمدن شب و روز و تغییر اندازه ماه را از جمله آیات الهی معرفی می‌کند تا انسان در آن‌ها تفکر کند، ولی عده‌ای آن‌ها را امور طبیعی و معمولی تلقی می‌کنند و خداوند کسانی که دائما آیات الهی را می‌بینند، اما به آن‌ها توجه نمی‌کنند را توبیخ می‌کند.

وی در پایان اظهار داشت: خداوند دستور به تفکر داده است و بدانید هر چه قدر ذهن و تفکر شما درباره خلقت و پی بردن به حکمت و عظمت خالق آن گسترش یابد، خودتان رشد می‌کنید و شخصیت وجودی تان گسترش می‌یابد.