یک استاد دانشگاه در فیلادلفیا دولت آمریکا را متهم کرد که در عراق خواستار مشارکت تمام گروه‌های اقلیت برای تشکیل دولت واحد است اما در درون آمریکا اقلیتهای نژادی و سیاهپوستان همواره در حاشیه قرار دارند.
به گزاش شهدای ایران به نقل از تسنیم، والتر اسمولارک، فعال حقوق بشر، دانشجوی دانشگاه تمپل و یکی از اعضای حزب سوسیال لیبرال فیلادلفیا در باره قتل مایکل براون، سیاهپوست آمریکایی به دست پلیس آمریکا و انتشار این خبر در سطح جهانی در مصاحبه با خبرنگار خبرگزاری تسنیم در واشنگتن گفت که این تنها یک حادثه نبوده و خشونت‌های نژادپرستانه پلیس علیه سیاهپوستان در هرکجای کشور دیده میشود. به گفته وی کشته شدن اریک گارنر در استاتن آیلند، ازل فورد در لس‌آنجلس و جان کرافورد در اوهایو همزمان با قتل مایکل براون روی داد و تمام مردم فرگوسن تجربه مواجهه با بدرفتاری پلیس را داشته‌اند.
وی درباره عدم توازن در شهر فرگوسن و عدم مشارکت سیاهپوستان این شهر در امور شهری به عنوان اکثریت گفت: ترکیب مقامات شهری و نیروی پلیس حاکی از آن است که این افراد بخشی از یک سیستم بزرگتر با هدف سرکوب اقلیت های نژادی هستند. مسلما هرگز شاهد این وضعیت نخواهیم بود که سیاهپوستان کنترل شهری را که سفیدپوستان در آن ساکن هستند برعهده داشته باشند.
اسمولارک درباره شعار آمریکا مبنی بر این مسئله که تنها راه خروج نظامیان آمریکایی از کشوری مانند عراق تشکیل یک دولت فراگیر با مشارکت تمامی اقلیتهای این کشور است، اما در مورد شهری مانند فرگوسن که باوجود اکثریت رنگین‌پوستان این سیاست اعمال نشده و همچنان سفیدپوستان کنترل شورای شهر را برعهده دارند گفت که در اینجا می‌توان یک تناقض را مشاهده کرد که آمریکا به توصیه خود عمل نمی‌کند. دولت در فرگوسن نیز اقدام به اشغال نظامی شهر کرد. به اعتقاد وی تنها راه حفظ یک سیستم ناموجه از طریق نیروی نظامی است.
در جریان انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا بسیاری از فعالان حقوق بشر این کشور معتقد بودند که اوباما فعالیت ضعیفی در زمینه مسائل مربوط به عدالت داشته و به اندازه کافی از سیاهپوستان این کشور حمایت نکرده است. وی در پاسخ به این سوال که آیا اوباما اولین رئیس‌جمهور سیاهپوست آمریکایی است که در افزایش تنش‌های نژادی نقش داشته گفت: بسیاری از مردم که انتظار دستیابی به عدالت بیشتری را داشتند پس از انتخاب اوباما ناامید شدند. درحالی که نژادپرستهای افراطی با انتخاب اوباما به عنوان رئیس‌جمهور موافقت کردند اما وی تاحد ممکن از صحبت درباره بی‌عدالتی نژادی در آمریکا امتناع کرد. موضوع فرگوسن نیز نشان داد که مخالفان نژادپرستی باید مسائل را به دست خود حل کنند.
وی درباره این مسئله که چه میزان از اعتراضات جنبه اقتصادی دارد نیز اعلام کرد که نابرابری اقتصادی و فقر درمیان سیاهپوستان یکی از عوامل مهم در شورش این قشر از مردم آمریکا است. در شهرهایی مانند سنت‌لوییس نژادهای سیاه و لاتین به حومه شهر و مناطقی مانند فرگوسن کشیده می‌شوند.
این فعال حقوق بشر در ادامه تاکید کرد درصورتی که مایکل براون یک سفیدپوست بود نحوه برخورد با وی مسلما تغییر می‌کرد. به اعتقاد وی درحال حاضر سفیدپوستان در آمریکا ممکن است مرتکب جرایمی شوند که بسیار خشن بوده اما به دلیل رنگ پوست خود از سوی پلیس مورد مواخذه قرار نگیرند.
اسمولارک درباره این مسئله که چرا به صورت پیش‌فرض ذهنیتی منفی درباره سیاهپوستان در آمریکا وجود داشته و آنها را عامل بسیاری از جرائم این کشور می‌دانند گفت که بنیان دولت آمریکا بر اساس نسل‌کشی، تجارت برده و نقض حقوق سیاهان استوار شده است.
وی درباره رویای مارتین لوترکینگ مبنی بر برابری سیاهان و سفیدپوستان در آمریکا گفت که هرچند در دهه 1950 و 60 دستاوردهای بسیار خوبی حاصل شد اما جنبش حقوق مدنی یک انقلاب ناتمام باقی ماند. به اعتقاد وی نقض آزدی‌های مدنی در آمریکا بیش از همه سیاهان را تحت تاثیر قرار داده است و به همین دلیل جنبشی که در دهه 1960 آغاز شد قدرت لازم برای ادامه حرکت را در اختیار فعالان این عرصه قرار داده است.
وی درباره عدم توازن در شهر فرگوسن و عدم مشارکت سیاهپوستان این شهر در امور شهری به عنوان اکثریت گفت: ترکیب مقامات شهری و نیروی پلیس حاکی از آن است که این افراد بخشی از یک سیستم بزرگتر با هدف سرکوب اقلیت های نژادی هستند. مسلما هرگز شاهد این وضعیت نخواهیم بود که سیاهپوستان کنترل شهری را که سفیدپوستان در آن ساکن هستند برعهده داشته باشند.
اسمولارک درباره شعار آمریکا مبنی بر این مسئله که تنها راه خروج نظامیان آمریکایی از کشوری مانند عراق تشکیل یک دولت فراگیر با مشارکت تمامی اقلیتهای این کشور است، اما در مورد شهری مانند فرگوسن که باوجود اکثریت رنگین‌پوستان این سیاست اعمال نشده و همچنان سفیدپوستان کنترل شورای شهر را برعهده دارند گفت که در اینجا می‌توان یک تناقض را مشاهده کرد که آمریکا به توصیه خود عمل نمی‌کند. دولت در فرگوسن نیز اقدام به اشغال نظامی شهر کرد. به اعتقاد وی تنها راه حفظ یک سیستم ناموجه از طریق نیروی نظامی است.
در جریان انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا بسیاری از فعالان حقوق بشر این کشور معتقد بودند که اوباما فعالیت ضعیفی در زمینه مسائل مربوط به عدالت داشته و به اندازه کافی از سیاهپوستان این کشور حمایت نکرده است. وی در پاسخ به این سوال که آیا اوباما اولین رئیس‌جمهور سیاهپوست آمریکایی است که در افزایش تنش‌های نژادی نقش داشته گفت: بسیاری از مردم که انتظار دستیابی به عدالت بیشتری را داشتند پس از انتخاب اوباما ناامید شدند. درحالی که نژادپرستهای افراطی با انتخاب اوباما به عنوان رئیس‌جمهور موافقت کردند اما وی تاحد ممکن از صحبت درباره بی‌عدالتی نژادی در آمریکا امتناع کرد. موضوع فرگوسن نیز نشان داد که مخالفان نژادپرستی باید مسائل را به دست خود حل کنند.
وی درباره این مسئله که چه میزان از اعتراضات جنبه اقتصادی دارد نیز اعلام کرد که نابرابری اقتصادی و فقر درمیان سیاهپوستان یکی از عوامل مهم در شورش این قشر از مردم آمریکا است. در شهرهایی مانند سنت‌لوییس نژادهای سیاه و لاتین به حومه شهر و مناطقی مانند فرگوسن کشیده می‌شوند.
این فعال حقوق بشر در ادامه تاکید کرد درصورتی که مایکل براون یک سفیدپوست بود نحوه برخورد با وی مسلما تغییر می‌کرد. به اعتقاد وی درحال حاضر سفیدپوستان در آمریکا ممکن است مرتکب جرایمی شوند که بسیار خشن بوده اما به دلیل رنگ پوست خود از سوی پلیس مورد مواخذه قرار نگیرند.
اسمولارک درباره این مسئله که چرا به صورت پیش‌فرض ذهنیتی منفی درباره سیاهپوستان در آمریکا وجود داشته و آنها را عامل بسیاری از جرائم این کشور می‌دانند گفت که بنیان دولت آمریکا بر اساس نسل‌کشی، تجارت برده و نقض حقوق سیاهان استوار شده است.
وی درباره رویای مارتین لوترکینگ مبنی بر برابری سیاهان و سفیدپوستان در آمریکا گفت که هرچند در دهه 1950 و 60 دستاوردهای بسیار خوبی حاصل شد اما جنبش حقوق مدنی یک انقلاب ناتمام باقی ماند. به اعتقاد وی نقض آزدی‌های مدنی در آمریکا بیش از همه سیاهان را تحت تاثیر قرار داده است و به همین دلیل جنبشی که در دهه 1960 آغاز شد قدرت لازم برای ادامه حرکت را در اختیار فعالان این عرصه قرار داده است.
