شهدای ایران shohadayeiran.com

بی شک یکی از رذایل اخلاقی و موانع خودسازی غیبت می باشد؛ غیبت، یعنی پشت سر مسلمانی حرفی بزنیم که اگر به گوش او برسد ناراحت شود و فرقی نیست در حرمت غیبت، میان کنایه و تصریح، بلکه چه بسا که کنایه بدتر باشد.
به گزارش شهدای ایران به نقل از قدس آنلاین،  غیبت وقتی به صورت ملکه در آمد، برای غیبت کننده لذت بخش می شود و در این صورت معالجه چنین شخصی بسیار دشوار است؛ اما این افراد باید بدین امر نیز آگاه باشند که در پس این عمل شنیع آثار بسیار سویی چه در دنیا و چه در آخرت نهفته است؛ به نحوی که در این باره شیخ بهایی نقل می کنند: روزی در مجلسی ذکر من شده بود و شنیدم که یکی از حاضرین - که ادعای دوستی با من میکرد، ولی در این ادّعا دروغ بود - شروع به غیبت از من نموده است و پشت سر من حرف زده است. وقتی فهمید که من جریان را فهمیده ام، نامه ای به من نوشت و اظهار پیشمانی کرد و از من درخواست بخشش کرد. من نیز در جواب نوشتم: خدا تو را پاداش دهد، به خاطر هدیه های که برای من فرستادی، چون من در حدیثی دیدم که رسول خدا (ص) فرموده اند: در روز قیامت بنده ای را می آورند که کارهای نیکش در یک کفّه و کارهای زشتش در یک کفّه دیگر است.پس کفه گناه سنگین تر می شود، در این هنگام ورقه ای در روی حسنات قرار میگیرد و کارهای نیکش به واسطه آن ورقه زیاد میشود.

پس میپرسد: آن ورقه چه بود؟
به او میگویند: این ورقه، پاداش حرفی بود که درباره تو گفته اند و از آن نسبت(حرف)، پاک بودی.
به خاطر این حدیث، باید از تو سپاسگزاری کنم که مقداری از ثواب هایت را به من داده ای و اگر رو به رویم این کار را می کردی، با تو مقابله نمی کردم و از من جز عفو و گذشت و دوستی و وفا نمیدیدی.
پی نوشت:
1-موسی خسروی. پند تاریخ، ج1: 95.
2-رضا فرهادیان. چگونه زیستن: 50.

/م118
منبع:عقیق


نظر شما
(ضروری نیست)
(ضروری نیست)
آخرین اخبار