به گزارش شهدای ایران به نقل از  صفا، محمد ساعتی بعد از رویت هلال عید فطر به بستر خواب می رود تا صبح روز عید لباس های عید خود را در مقابل برادران و پسرعموهایش بپوشد، ولی بعد از این صبح، دیگر لباس ها خود را هرگز نخواهد دید.
محمد امسال خود را برای رفتن به کلاس سوم ابتدایی آماده می کرد. او هیچگاه تصور نمی کرد که هدف حملات توپخانه ای رژیم صهیونیستی قرار گیرد. او فکر می کرد که حملات فقط افراد بزرگسال را شامل می شود و کودکان از این حملات در امان هستند.
او خطاب به عمویش می گوید: عمو جان عید کی می رسد تا من لباس های جدیدم را بپوشم و این آخرین جمله ای است که عموی 30 ساله محمد از  او در راه بیمارستان و پیش از اینکه محمد توانایی تکلم و دیدن را از دست بدهد، شنیده است.
ابو محمد می گوید: برادر زاده هایش بعد از خرید لباس های جدید در اتاقشان خوابیدند و در طول شب در حیات منزل بازی می کردند.  اندکی بعد از نماز عید فطر و بدون هیچگونه هشدار، دو خمپاره توسط تانک های رژیم صهیونیستی به اتاق خواب کودکان در حالی که آنها خواب بودند، شلیک شد. ما فورا پیش آنها رفتیم و دیدیم که همه آنها مجروح شده اند و چشم های محمد پر از خون شده است.
وی گفت: محمد به خاطر اصابت مین به تمام نقاط بدنش توانایی تکلم را از دست داده است، زبانه های آتش بمب بخش هایی از جسد نحیف او را سوزانده است.
ابو محمد از جامعه جهانی و تمام آزادگان جهان خواست که برای توقف جنایت ها و کشتار رژیم صهیونیستی علیه ملت بی دفاع فلسطین در غزه، وارد عمل شوند.
وی با سوز و گداز خاصی می گوید: محمد و برادران کوچکش چه کاری علیه رژیم صهیونیستی کرده اند، گناه آنها چیست که باید بمب و خمپاره بدن آنها را بسوزاند، آیا خواب آنها تهدیدی برای اسرائیل بود؟
در جنگ اخیر رژیم صهیونیستی علیه غزه حدود 430 کودک شهید شده و بیش از 400 هزار کودک دیگر دچار آسیب ها و شوک روانی شده اند.
منبع: قدسنا