توجه های بیجای رسانه ای مانع از این شده است که تناسب میان خدمت بازیکنان فوتبال به جامعه و مبالغ هنگفتی که برای این ورزش هزینه می شود، رعایت نشود. در حالی که حتی اگر معیار را سر بلند کردن ایران در میادین جهانی قرار دهیم ورزش‌های دیگر بسیار جلوتر از فوتبال هستند.
شهدای ایران: گزارش تریبون مستضعفین برنامه ماه عسل از ابتدا بدلیل انتخاب سوژه های متفاوت برنامه ای جذاب بود. سوژه هایی که باعث می شد جنبه های فراموش شده از زندگی به مخاطب یادآوری شود و برای برخی نعمت‌ها الهی که به آن بی توجه بوده ایم شکر مجدد به جا آوریم.
اما بر خلاف روند معمول و خوب این برنامه شب گذشتهبرنامه ماه عسل شاهد اتفاقی عجیب در این برنامه بودیم. این بار مهمانان برنامه سه بازیکن فوتبال بودند، و خصوصیتی که باعث شده بود مورد توجه سازندگان برنامه قرار گیرند این بود که هر سه آنان در دوران کودکی و نوجوانی شرایط سختی را پشت سر گذاشته و با وجود مشکلات اقتصادی فراوان توانسته بودند به موفقیت و دست پیدا کنند و به قولی از صفر به جایی که هستند برسند. موفقیت و جایگاهی که بسیاری حاضرند مبالغ هنگفتی خرج کنند تا به آن دست پیدا کنند اما این‌ها تنها با اتکا به تلاش خویش توانسته بودند به آن دست پیدا کنند، تا اینجای قصه همه چیز روبراه و آموزنده بود اما متاسفانه از این اتفاق خوب در آخر برنامه استفاده ای شد که باعث شد که پایان این ماه عسل به کام بسیاری تلخ شود و آن نتیجه گیری نابجای مجری برنامه از مقدمات گفته شده برای توجیه دستمزدهای خارج از عرف در فوتبال بود.
مطمئنا هیچ کس منکر تلاش و همتی که مهمانان این برنامه برای کسب موفقیت کرده‌اند و اینکه می توانند الگوی مناسبی برای بسیاری از جوانان در پشتکار و همت باشند نیست، اما اینکه در رسانه ملی با نشان دادن مسیر سختی که این چند نفر طی کرده اند تمام حق و نا حق هایی را که در فوتبال می‌شود نادیده بگیریم دور از انصاف و منطق است. با آنکه بازیکنان فوتبال نیز مانند بقیه ورزشکاران محترم بوده و برای جامعه مفید هستند اما توجه های بیجای رسانه ای مانع از این شده است که تناسب میان خدمت آنان به جامعه و مبالغ هنگفتی که برای این ورزش هزینه می شود، رعایت نشود. در حالی که حتی اگر معیار را سر بلند کردن ایران در میادین جهانی قرار دهیم ورزش‌های دیگر بسیار جلوتر از فوتبال هستند.
حال چند سوال اینجا مطرح می‌شود، اول آنکه آیا به راستی داشتن چنین سرگذشتی آنان را لایق چنین سر انجامی می‌کند؟ آیا جوانانی که سرگذشت‌های مشابه همین مهمانان را داشته اند اما به جای فوتبال در ورزش‌هایی دیگر افتخاراتی جهانی برای ایران به ارمغان آوردند لایق توجه مشابهی نیستند؟ و یا جوانانی افتخارات علمی برای کشور به ارمغان می‌آورند چطور؟ چه چیز باعث می شود که فوتبال در این میان تافته جدا بافته باشد؟
براستی این قرار دادهایی که در فوتبال بسته می شود، چند نفر جوان را که هم اکنون مشغول گذراندن روزهای سخت خویش هستند نجات دهد؟
و آخرین سوال این است که آیا براستی برنامه ای مانند ماه عسل که یکی از پربیننده‌ترین برنامه های ماه مبارک رمضان است محل مناسبی برای مطرح کردن نظرات شخصی برخی از سازندگان برنامه است؟
اما به هر حال با توجه به روال قبلی این برنامه همچنان می توان امید داشت که همان روند پیگیری شده و همچنان این برنامه ارزشمند باقی بماند.
منبع: تریبوناما بر خلاف روند معمول و خوب این برنامه شب گذشتهبرنامه ماه عسل شاهد اتفاقی عجیب در این برنامه بودیم. این بار مهمانان برنامه سه بازیکن فوتبال بودند، و خصوصیتی که باعث شده بود مورد توجه سازندگان برنامه قرار گیرند این بود که هر سه آنان در دوران کودکی و نوجوانی شرایط سختی را پشت سر گذاشته و با وجود مشکلات اقتصادی فراوان توانسته بودند به موفقیت و دست پیدا کنند و به قولی از صفر به جایی که هستند برسند. موفقیت و جایگاهی که بسیاری حاضرند مبالغ هنگفتی خرج کنند تا به آن دست پیدا کنند اما این‌ها تنها با اتکا به تلاش خویش توانسته بودند به آن دست پیدا کنند، تا اینجای قصه همه چیز روبراه و آموزنده بود اما متاسفانه از این اتفاق خوب در آخر برنامه استفاده ای شد که باعث شد که پایان این ماه عسل به کام بسیاری تلخ شود و آن نتیجه گیری نابجای مجری برنامه از مقدمات گفته شده برای توجیه دستمزدهای خارج از عرف در فوتبال بود.
مطمئنا هیچ کس منکر تلاش و همتی که مهمانان این برنامه برای کسب موفقیت کرده‌اند و اینکه می توانند الگوی مناسبی برای بسیاری از جوانان در پشتکار و همت باشند نیست، اما اینکه در رسانه ملی با نشان دادن مسیر سختی که این چند نفر طی کرده اند تمام حق و نا حق هایی را که در فوتبال می‌شود نادیده بگیریم دور از انصاف و منطق است. با آنکه بازیکنان فوتبال نیز مانند بقیه ورزشکاران محترم بوده و برای جامعه مفید هستند اما توجه های بیجای رسانه ای مانع از این شده است که تناسب میان خدمت آنان به جامعه و مبالغ هنگفتی که برای این ورزش هزینه می شود، رعایت نشود. در حالی که حتی اگر معیار را سر بلند کردن ایران در میادین جهانی قرار دهیم ورزش‌های دیگر بسیار جلوتر از فوتبال هستند.
حال چند سوال اینجا مطرح می‌شود، اول آنکه آیا به راستی داشتن چنین سرگذشتی آنان را لایق چنین سر انجامی می‌کند؟ آیا جوانانی که سرگذشت‌های مشابه همین مهمانان را داشته اند اما به جای فوتبال در ورزش‌هایی دیگر افتخاراتی جهانی برای ایران به ارمغان آوردند لایق توجه مشابهی نیستند؟ و یا جوانانی افتخارات علمی برای کشور به ارمغان می‌آورند چطور؟ چه چیز باعث می شود که فوتبال در این میان تافته جدا بافته باشد؟
براستی این قرار دادهایی که در فوتبال بسته می شود، چند نفر جوان را که هم اکنون مشغول گذراندن روزهای سخت خویش هستند نجات دهد؟
و آخرین سوال این است که آیا براستی برنامه ای مانند ماه عسل که یکی از پربیننده‌ترین برنامه های ماه مبارک رمضان است محل مناسبی برای مطرح کردن نظرات شخصی برخی از سازندگان برنامه است؟
اما به هر حال با توجه به روال قبلی این برنامه همچنان می توان امید داشت که همان روند پیگیری شده و همچنان این برنامه ارزشمند باقی بماند.
