اخلال در روند خدمت رسانی دولت به مردم و درگیر کردن دولت به حواشی نیز یکی دیگر از اهداف کسانی است که سعی دارند دولت یازدهم رادر این پرونده درگیر کنند.
به گزارش شهدای ایران ایران اسلامی، «چه کسانی نان فتنه را می خورند»عنوان یادداشت روز روزرنامه جوان به قلم عباس حاجی نجاری است که در آن می خوانید؛
سالگرد انتخابات دهم ریاست جمهوری و فتنه پس از آن فرصتی را فراهم کرده است تا حامیان اصلی آن حوادث تلخ بار دیگر با طرح مجدد آن در رسانه ها و شبکه های اجتماعی و القای زنده بودن «جنبش سبز» حماسه سیاسی مردم ایران در انتخابات یازدهم ریاست جمهوری در سال ۱۳۹۲ را مصادره به مطلوب کنند.
شبکه انگلیسی بی بی سی در مطلبی در تاریخ ۲۱/۳ در این زمینه می نویسد: «پنج سال از تولد جنبش سبز گذشته و معترضان البته به سایه رفته اند و در خیابان نیستند، اما جابه جا اعتراض و خواسته خود را تا حد امکان عقلایی و واقع بینانه (!) و با سنجش هزینه فایده تعقیب کرده اند. انتخابات ریاست جمهوری ۹۲ خود گواه و سرفصلی مهم بود. تغییر تدریجی بلوک قدرت در جمهوری اسلامی پس از انتخابات ۹۲ و تقویت حضور تکنوکرات ها و بروکرات ها و دموکرات ها و شبه دموکرات ها در حکومت، امکان تداوم جنبش اجتماعی و مجال تقویت عرصه عمومی وشانس گسترش جامعه مدنی را افزایش داده است.»
شبکه دویچه وله نیز با ادعای اینکه رفع حصر از سران فتنه خواسته مقدماتی اولیه است، از ایران به عنوان کشور خرده جنبش ها یاد کرده که باید این خرده جنبش ها در بستر یک رودخانه بزرگ سامان یابند و به همین دلیل تأکید می کند که رهبران جنبش باید بعد از رفع حصر همان راه پیشین را ادامه دهند.
چرایی اصرار غربی ها و سرپل های داخلی آنها را در زنده و فعال نگهداشتن فتنه باید در اهداف راهبردی آنها در چگونگی مقابله با جمهوری اسلامی ایران جست وجو کرد که تاریخ ۳۵ ساله جمهوری اسلامی ایران گواهی بر نوع و تنوع این راهبردها در مقابله با نظام اسلامی است. در جریان حوادث پس از انتخابات دهم و در شرایطی که خیابان های تهران بستر آتش افروزی های عوامل داخلی فتنه بود، سفارتخانه برخی از کشور های غربی، نظیر سفارت انگلیس به ستاد هدایت آشوب های خیابانی تبدیل شده بود و از آن سوی دنیا کنگره امریکا پس از تغییر شعار های عوامل میدانی از «تقلب در انتخابات» به هدف گیری شعار های اساسی انقلاب در حمایت از مقاومت فلسطین و لبنان در روز قدس سال ۸۸ عملاً با تخصیص رسمی بودجه ۵۵ میلیون دلاری برای کمک به فتنه گران، مأموریت اصلی کاخ سفید را حمایت و هدایت این حرکت قرار داد که پیامد های تلخ آن از اذهان مردم شریف ایران قابل زدودن نیست و آنچه که سال های بعد تحت عنوان تحریم فلج کننده اقتصادی، مردم ایران ناچار به تحملش شدند محصول پیوند راهبرد عوامل داخلی و بیرونی است چرا که در همان دوران کلینتون وزیر خارجه وقت امریکا در گفت وگو با سی ان ان اذعان می کند که «ما کارهای زیادی انجام می دهیم تا معترضان را واقعاً قدرتمند سازیم و به حمایت از اپوزیسیون ادامه می دهیم.» و رئیس کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان امریکا نیز بعد از تلاش ناموفق سران فتنه در غائله آفرینی در ۲۵ بهمن ۱۳۸۹، ضمن حمایت و تجلیل از آنها اقدامات انجام شده در حمایت از سران فتنه را کافی ندانسته و تأکید می کند که یکی از راه هایی که از طریق آن می توانیم و باید از مردم ایران حمایت کنیم، این است که از تمام راه ها و ابزار موجود برای تحریم ایران استفاده کنیم.
اما آنچه که اکنون و با گذشت پنج سال از آن روزهای تلخ که حتی بی بی سی نیز حاضر به تأیید آن نیست و در فراخوان اخیر خود حامیان داخلی را به پیگیری مطالبات تا حد امکان عقلایی و واقع بینانه و با سنجش هزینه فایده دعوت می کند، باید مورد توجه قرار گیرد اهداف غرب و عوامل داخلی در زنده نگهداشتن شعله های این فتنه است.
۱- انتخابات یازدهم و حضور حماسی مردم در آن انتخابات نشان دهنده سلامت ساز و کارهای برگزاری و نظارت بر انتخابات در ایران است که بی پایگی شعار تقلب و فراخوان های بعد از آن را اثبات کند و به همین دلیل است که بعد از آن انتخابات عوامل بیرونی و داخلی فتنه با تلاش برای ارائه تحلیلی وارونه از انتخابات یازدهم، آن را در راستای اهداف «جنبش سبز» تعریف و تفسیر می کند. تعبیر بی بی سی مبنی بر اینکه «پس از انتخابات ۹۲ حضور تکنوکرات ها و بروکرات ها و دموکرات ها و شبه دموکرات ها در حکومت امکان تداوم جنبش اجتماعی و مجال تقویت عرصه عمومی و شانس گسترش جامعه مدنی را افزایش داده است» نشان دهنده برآورد آنها از دولت یازدهم است و به همین دلیل است که تلاش می کنند نشست ها و مراسم رسمی دولت را به عرصه ای برای طرح مطالبات خود مطرح کنند.
۲- راهبرد عوامل بیرونی و درونی بقایای فتنه برخلاف شعار ظاهری رفع حصر، تداوم حصر یا پایان آن بدون عذرخواهی سران فتنه است، زیرا از این طریق قادر خواهند بود ضمن حفظ ظرفیت اجتماعی در صحنه، از پاسخ به سؤال اصلی مردم در زمینه چرایی تحلیل این هزینه سنگین بر مردم ایران در سال های اخیر که تحریم فلج کننده غرب تنها گوشه ای از آن است طفره روند. ضمن اینکه از این طریق می توانند روند مطالبه گری خود را از دولت یازدهم حفظ کنند.
۳- اخلال در روند خدمت رسانی دولت به مردم و درگیر کردن دولت به حواشی نیز یکی دیگر از اهداف کسانی است که سعی دارند دولت یازدهم رادر این پرونده درگیر کنند. سایت کلمه در گزارشی از مراسم روز پنج شنبه جشن انتظار و امید، مدعی می شود که شرکت کنندگان چندین بار در مراسم به نفع موسوی و کروبی شعار دادند، یا اینکه همین سایت از دیدار عبدالله نوری با فرزندان موسوی خبر می دهد. روشن است هدف از این خبرسازی ها علاوه بر چالش آفرینی برای دولت، جلوگیری از فراموشی هواداران و حفظ آنان در صحنه است تا به زعم خود و بر اساس راهبرد بیگانگان، «همان راه پیشین» را ادامه دهند.
سالگرد انتخابات دهم ریاست جمهوری و فتنه پس از آن فرصتی را فراهم کرده است تا حامیان اصلی آن حوادث تلخ بار دیگر با طرح مجدد آن در رسانه ها و شبکه های اجتماعی و القای زنده بودن «جنبش سبز» حماسه سیاسی مردم ایران در انتخابات یازدهم ریاست جمهوری در سال ۱۳۹۲ را مصادره به مطلوب کنند.
شبکه انگلیسی بی بی سی در مطلبی در تاریخ ۲۱/۳ در این زمینه می نویسد: «پنج سال از تولد جنبش سبز گذشته و معترضان البته به سایه رفته اند و در خیابان نیستند، اما جابه جا اعتراض و خواسته خود را تا حد امکان عقلایی و واقع بینانه (!) و با سنجش هزینه فایده تعقیب کرده اند. انتخابات ریاست جمهوری ۹۲ خود گواه و سرفصلی مهم بود. تغییر تدریجی بلوک قدرت در جمهوری اسلامی پس از انتخابات ۹۲ و تقویت حضور تکنوکرات ها و بروکرات ها و دموکرات ها و شبه دموکرات ها در حکومت، امکان تداوم جنبش اجتماعی و مجال تقویت عرصه عمومی وشانس گسترش جامعه مدنی را افزایش داده است.»
شبکه دویچه وله نیز با ادعای اینکه رفع حصر از سران فتنه خواسته مقدماتی اولیه است، از ایران به عنوان کشور خرده جنبش ها یاد کرده که باید این خرده جنبش ها در بستر یک رودخانه بزرگ سامان یابند و به همین دلیل تأکید می کند که رهبران جنبش باید بعد از رفع حصر همان راه پیشین را ادامه دهند.
چرایی اصرار غربی ها و سرپل های داخلی آنها را در زنده و فعال نگهداشتن فتنه باید در اهداف راهبردی آنها در چگونگی مقابله با جمهوری اسلامی ایران جست وجو کرد که تاریخ ۳۵ ساله جمهوری اسلامی ایران گواهی بر نوع و تنوع این راهبردها در مقابله با نظام اسلامی است. در جریان حوادث پس از انتخابات دهم و در شرایطی که خیابان های تهران بستر آتش افروزی های عوامل داخلی فتنه بود، سفارتخانه برخی از کشور های غربی، نظیر سفارت انگلیس به ستاد هدایت آشوب های خیابانی تبدیل شده بود و از آن سوی دنیا کنگره امریکا پس از تغییر شعار های عوامل میدانی از «تقلب در انتخابات» به هدف گیری شعار های اساسی انقلاب در حمایت از مقاومت فلسطین و لبنان در روز قدس سال ۸۸ عملاً با تخصیص رسمی بودجه ۵۵ میلیون دلاری برای کمک به فتنه گران، مأموریت اصلی کاخ سفید را حمایت و هدایت این حرکت قرار داد که پیامد های تلخ آن از اذهان مردم شریف ایران قابل زدودن نیست و آنچه که سال های بعد تحت عنوان تحریم فلج کننده اقتصادی، مردم ایران ناچار به تحملش شدند محصول پیوند راهبرد عوامل داخلی و بیرونی است چرا که در همان دوران کلینتون وزیر خارجه وقت امریکا در گفت وگو با سی ان ان اذعان می کند که «ما کارهای زیادی انجام می دهیم تا معترضان را واقعاً قدرتمند سازیم و به حمایت از اپوزیسیون ادامه می دهیم.» و رئیس کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان امریکا نیز بعد از تلاش ناموفق سران فتنه در غائله آفرینی در ۲۵ بهمن ۱۳۸۹، ضمن حمایت و تجلیل از آنها اقدامات انجام شده در حمایت از سران فتنه را کافی ندانسته و تأکید می کند که یکی از راه هایی که از طریق آن می توانیم و باید از مردم ایران حمایت کنیم، این است که از تمام راه ها و ابزار موجود برای تحریم ایران استفاده کنیم.
اما آنچه که اکنون و با گذشت پنج سال از آن روزهای تلخ که حتی بی بی سی نیز حاضر به تأیید آن نیست و در فراخوان اخیر خود حامیان داخلی را به پیگیری مطالبات تا حد امکان عقلایی و واقع بینانه و با سنجش هزینه فایده دعوت می کند، باید مورد توجه قرار گیرد اهداف غرب و عوامل داخلی در زنده نگهداشتن شعله های این فتنه است.
۱- انتخابات یازدهم و حضور حماسی مردم در آن انتخابات نشان دهنده سلامت ساز و کارهای برگزاری و نظارت بر انتخابات در ایران است که بی پایگی شعار تقلب و فراخوان های بعد از آن را اثبات کند و به همین دلیل است که بعد از آن انتخابات عوامل بیرونی و داخلی فتنه با تلاش برای ارائه تحلیلی وارونه از انتخابات یازدهم، آن را در راستای اهداف «جنبش سبز» تعریف و تفسیر می کند. تعبیر بی بی سی مبنی بر اینکه «پس از انتخابات ۹۲ حضور تکنوکرات ها و بروکرات ها و دموکرات ها و شبه دموکرات ها در حکومت امکان تداوم جنبش اجتماعی و مجال تقویت عرصه عمومی و شانس گسترش جامعه مدنی را افزایش داده است» نشان دهنده برآورد آنها از دولت یازدهم است و به همین دلیل است که تلاش می کنند نشست ها و مراسم رسمی دولت را به عرصه ای برای طرح مطالبات خود مطرح کنند.
۲- راهبرد عوامل بیرونی و درونی بقایای فتنه برخلاف شعار ظاهری رفع حصر، تداوم حصر یا پایان آن بدون عذرخواهی سران فتنه است، زیرا از این طریق قادر خواهند بود ضمن حفظ ظرفیت اجتماعی در صحنه، از پاسخ به سؤال اصلی مردم در زمینه چرایی تحلیل این هزینه سنگین بر مردم ایران در سال های اخیر که تحریم فلج کننده غرب تنها گوشه ای از آن است طفره روند. ضمن اینکه از این طریق می توانند روند مطالبه گری خود را از دولت یازدهم حفظ کنند.
۳- اخلال در روند خدمت رسانی دولت به مردم و درگیر کردن دولت به حواشی نیز یکی دیگر از اهداف کسانی است که سعی دارند دولت یازدهم رادر این پرونده درگیر کنند. سایت کلمه در گزارشی از مراسم روز پنج شنبه جشن انتظار و امید، مدعی می شود که شرکت کنندگان چندین بار در مراسم به نفع موسوی و کروبی شعار دادند، یا اینکه همین سایت از دیدار عبدالله نوری با فرزندان موسوی خبر می دهد. روشن است هدف از این خبرسازی ها علاوه بر چالش آفرینی برای دولت، جلوگیری از فراموشی هواداران و حفظ آنان در صحنه است تا به زعم خود و بر اساس راهبرد بیگانگان، «همان راه پیشین» را ادامه دهند.
