شهدای ایران shohadayeiran.com

کد خبر: ۴۱۳۱۰
تاریخ انتشار: ۲۵ خرداد ۱۳۹۳ - ۱۰:۴۷
البته پس از اعتماد مجدد مردم به نظام و روشن تر شدن امانتداری آن در انتخابات خرداد ۹۲، اتاق فکر افراطیون، اکنون واقعیت را دریافته و فهمیده است که مسیر بازگشت به صحنه سیاسی راهی جز عذرخواهی رسمی ندارد؛ و بر همین مبناست که می‌کوشد تا با فشارهای باواسطه به امثال رئیس جمهور، وی را سپر انتقادات کند و از او به عنوان پل بازگشت بدون هزینه محمد خاتمی سپس دیگران استفاده کند؛ درست همانند سخنان ابراهیم اصغرزاده که از تعبیر “رحم اجاره ای” برای دولت یازدهم استفاده کرد.
شهدای ایران:  فتنه‌گران و تندروهای اصلاح‌طلب در جریان فتنه ۸۸ بارها توصیه دلسوزانه و دوستانه افکار عمومی و مسئولان ارشد کشور را شنیدند اما هرگز از آشوب و اردوکشی خیابانی دست برنداشتند و با عبور از قانون و صندوق‌های رای، حتی مقدسات و ارزش‌های ملت را از جمله در عاشورای حسینی زیر پا گذاشتند.

آنان همسویی با دشمنان تابلودار کشور را به جایی رساندند که مردم دیگر ادامه مدارا را جایز ندانستند و حماسه بزرگ ۹ دی را خلق کردند. افراطیون اما وقتی آن خیل اقیانوس‌وار جمعیت را دیدند نه تنها از تهمت‌ها و خسارت‌هایی که به نظام و ملت زده بودند، کوتاه نیامدند که حتی بساط برچیده شده خود از خیابان‌ها را به فضای مجازی و زیرزمینی انتقال دادند و ادامه ساختارشکنی‌ها را از آنجا پی گرفتند.

با گذشت زمان و روشن شدن چهره و حامیان واقعی فتنه در سرویس‌های بیگانه، بخش زیادی از افراد منفعل یا حتی گول خورده سال ۸۸ آشکارا به تقبیح اتهام‌ تقلب و رد آن پرداختند و جریان مدعی تقلب روز به روز آب رفت. حتی کار به جایی رسید که نوبت به اعتراف سران داخلی فتنه در جلسات خصوصی خود رسید. آنان به صراحت وقوع تقلب در انتخابات سال ۸۸ را رد کردند اما به زعم آنان این پایان کار است و به قول معروف باید بر گذشته صلوات فرستاد.

قریب به دو سال است که رسانه ها و محافل عملیات روانی تندروهای اصلاح طلب، به انحاء مختلف سعی بر به حاشیه بردن آبروی ریخته نظام دارند،‌ تا شاید با بازسازی پل‌های پشت سرشان که خود خراب کرده‌اند، به قدرت و صدارت برگردند؛ بی آنکه پاسخ گویند اگر ادعای تقلب دروغ بود، چرا هشت ماه کشور را به آشوب کشیدند و زمینه کشته و زخمی شدن صدها نفر را مهیا و میلیاردها تومان خسارت مادی به مملکت زدند؛ و شاید مهمتر از همه خدشه دار کردن آبروی جمهوری اسلامی در داخل و خارج و ایجاد کینه و کدورت بی سابقه در میان خانواده‌ها، اقوام و طوایف مختلف کشور بود که آثار آن همچنان باقیست.

بر این اساس است که اشاره فعالان سیاسی به فتنه بزرگ ۸۸ و یادآوری رویدادهای تلخ آن سال برای افراطیون اصلاح طلب ناراحت کننده است. آنان دوست ندارند که شورش علیه رای مردم و قانون اساسی در خاطره‌ها زنده شود زیرا شعار و ادعاهای کنونی شان در دفاع از قانون و رای مردم را بی‌اعتبار می کند.

"صلوات فرستادن بر گذشته” بدون بستن پرونده فتنه بزرگ، اخیرا در سیاست برخی دولتمردان و حتی شخص رئیس جمهور -از سوی نزدیکان حاشیه دار وی – هم گنجانده شده است. از دید افراطیون شاید او بهترین و بانفوذترین شخص برای پیگیری سیاست بازگشت دست کم برخی متهمان فتنه ۸۸ است که هنوز به اشتباه خود و نادرستی تهمت تقلب اذعان نکرده اند.

حجت الاسلام حسن روحانی در کنفرانس خبری روز شنبه خود در این باره گفت: «ما در روابط خارجی دشمن تراشی نمی‌کنیم و مردم دیده‌اند که امروز روابط ما با دنیا نسبت به قبل بهبود یافته است، ما قول‌هایی داده ایم که هنوز وقت نکرده‌ایم آنها را برآورده کنیم و باید در ادامه با کمک مردم و سایر قوا آنها را برآورده کنیم تا روزی که همه با هم باشیم من امیدوار هستم. باید سه قوه با هم باشند و هدایت رهبری هم مستمر باشد و آنقدر گذشته را به یاد نیاوریم.»

وی در ادامه با بیان این‌که بعضی‌ها آنقدر به پشت نگاه می‌کنند که من می ترسم آنها زمین بخورند، اظهار کرد: «حالا زمانی اتفاقی افتاده است که باید از آن بگذریم نباید آنقدر گذشته را به یاد آوریم و باید به جلو نگاه کنیم بعضی ها فقط به پشت نگاه می‌کنند، هرکس جرمی مرتکب شده قوه قضاییه باید او را محاکمه کند، اگر قوه قضاییه وی را محاکمه نکرد، یعنی وی پاک است. آن قدر سایرین را متهم نکنیم کسی که اکنون در خیابان راه می رود یعنی گناهی ندارد.»

شاید به طوری قطعی نتوان گفت که منظور آقای روحانی، میرحسین موسوی و مهدی کروبی است اما با جمله آخر رئیس جمهور در اشاره وی به محمد خاتمی تردیدی وجود ندارد.

خاتمی یکی از سه ضلع مثلث سران داخلی فتنه ۸۸ است که البته از دلگرمی و تحریک ویژه برخی خواص بی بصیرت هم برخوردار بودند.

روزی که هاشمی، موسوی و خاتمی هم‌قسم شدند

او به واسطه شهرت و سابقه سیاسی اش، در تحریک آشوب ها و دمیدن در کوره فتنه نقش غیرقابل انکاری داشت البته در ماه‌های پایانی فتنه کوشید دست کم همردیف موسوی و کروبی قرار نگیرد اما با وجود پالس های مثبت مسؤولان ارشد نظام، وی حاضر به اعلام برائت رسمی از فتنه و اتهام تقلب نشده؛ هرچند در برخی محافل خصوصی این عقیده را ابراز کرده است.

رهبر انقلاب اسلامی در مردادماه سال ۹۲ در دیدار دانشجویان درباره اتهام تقلب در سال ۱۳۸۸ فرمودند: «در انتخابات سال ۸۸، آن کسانى که فکر می‌کردند در انتخابات تقلب شده، چرا براى مواجهه‌ى با تقلب، اردوکشى خیابانى کردند؟ چرا این را جواب نمی‌دهند؟ صد بار ما سؤال کردیم؛ نه در مجامع عمومى، نخیر، به شکلى که قابل جواب دادن بوده؛ اما جواب ندارند. خب، چرا عذرخواهى نمی‌کنند؟ در جلسات خصوصى می‌گویند ما اعتراف می‌کنیم که تقلب اتفاق نیفتاده بود. خب، اگر تقلب اتفاق نیفتاده بود، چرا کشور را دچار این ضایعات کردید؟ چرا براى کشور هزینه درست کردید؟ اگر خداى متعال به این ملت کمک نمی‌کرد، گروه‌هاى مردم به جان هم مى‌افتادند، می‌دانید چه اتفاقى مى‌افتاد؟ مى‌بینید امروز در کشورهاى منطقه، آنجاهایى که گروه‌هاى مردم مقابل هم قرار می‌گیرند، چه اتفاقى دارد مى‌افتد؟ کشور را لب یک چنین پرتگاهى بردند؛ خداوند نگذاشت، ملت هم بصیرت به‌خرج دادند. در قضایاى سال ۸۸، این مسأله اصلى است؛ این را چرا فراموش می‌کنید؟»

این سخنان دقیق ترین موضع گیری درباره فتنه ۸۸ و نشانگر این است که "اتهام زنی به نظام” مسأله اصلی است و نباید آن را فراموش کرد. در عین حال طبق آن، راه برگشت هیچ یک از متهمان فتنه به آغوش نظام و حتی صحنه سیاسی هم بسته نیست. البته راه هموار و‌ آسانی هم نیست!

در واقع آقای خاتمی و دوستانش می‌دانند که تنها مسیر برگشت "عذرخواهی رسمی” از اشتباهات سال ۸۸ و جبران آنهاست؛ گرچه با این کار نمی‌توان لطمه بزرگ به کشور را ترمیم کرد اما دست کم راه بر عاملان فتنه‌های آینده دشوار خواهد شد که به آشوب کشیدن مملکت و شورش علیه رأی مردم در نظر ملت و مسؤولان گناه کمی نیست که پس از ارتکاب آن بازهم بتوان به راحتی به صحنه سیاسی برگشت و سر همه را شیره مالید!

همانگونه که اشتباه کوچک یک فوتبالیست ممکن است برای کشورش ابعاد ملی و حتی جهانی مانند حذف از جام جهانی داشته باشد، به طریق اولی اشتباه نخبگان سیاسی یک مملکت، حتی ممکن است خاطره آن تا نسل‌ها بعد هم دردآور باشد.

اما چرا عذرخواهی و اذعان به دروغ بزرگ تقلب آنقدر سخت است که امثال خاتمی از انجام علنی آن هراسان است؟ بی شک یکی از دلایل آن فشارهای طیف افراطی و تندروی اصلاح طلبان است که وجود و ماهیت خود را در متهم بودن نظام می دانند و اذعان علنی سران اصلاح طلب به دروغ بودن تقلب را به معنای از دست رفتن اندک حامیان و اعتبار خود تلقی می کنند. علاوه بر این چون آنان مسبب خسارت‌های سال ۸۸ بودند، قاعدتا پس از عذرخواهی باید در مقام جبران برآیند. بر این اساس از هر دری وارد می‌شوند تا زمینه عذرخواهی امثال خاتمی را برچینند.

البته پس از اعتماد مجدد مردم به نظام و روشن تر شدن امانتداری آن در انتخابات خرداد ۹۲، اتاق فکر افراطیون، اکنون واقعیت را دریافته و فهمیده است که مسیر بازگشت به صحنه سیاسی راهی جز عذرخواهی رسمی ندارد؛ و بر همین مبناست که می‌کوشد تا با فشارهای باواسطه به امثال رئیس جمهور، وی را سپر انتقادات کند و از او به عنوان پل بازگشت بدون هزینه محمد خاتمی، سپس دیگران استفاده کند؛ درست همانند سخنان ابراهیم اصغرزاده که از تعبیر "رحم اجاره ای” برای دولت یازدهم استفاده کرد.

مخالفت خاتمی با گرفتن عکس با جنتی

اینجاست که هوشیاری و تیزبینی رئیس جمهور و توجه به سناریوهای فتنه گران ضروری به نظر می رسد و انتظار می رود که وی در پازل طراحی شده تندروها نیفتد و اعتبار و رای اعتماد ملت به خود را فدای برگرداندن برخی متهمان فتنه که حسابشان با قوه قضائیه است، نکند.
منبع : جهان

نظر شما
(ضروری نیست)
(ضروری نیست)
آخرین اخبار