شهدای ایران shohadayeiran.com

علی باقری معاون بین الملل شورای عالی امنیت ملی در همایش " ده سال مقاومت هسته ای" ضمن واکاوی تاریخ ده ساله مبارزه دشمن علیه چرخه صلح آمیز فناوری هسته ای ایران، به تبیین رفتار مذبوحانه کشورهای غربی درمانع تراشی برای به انحراف کشیدن مسیر واضح ملت ایران پرداخ
برای دیدن تصویر بزرگتر روی تصویر کلیک نمایید

Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA به گزارش خبرنگار شهدای ایران، علی باقری معاون بین الملل شورای عالی امنیت ملی در همایش " ده سال مقاومت هسته ای"  ضمن واکاوی تاریخ ده ساله مبارزه دشمن علیه چرخه صلح آمیز فناوری هسته ای ایران، به تبیین رفتار مذبوحانه کشورهای غربی درمانع تراشی برای به انحراف کشیدن مسیر واضح ملت ایران پرداخت.

پاسخ سیاست تنش زدایی ما، تصویب شش قطعنامه بود

وی با شرح تاریخ نگار فعالیت هسته ای ایران از سال 82، تصریح کرد: ما در راستای همکاری و تنش زدایی با طرف غربی که در آن زمان سه کشور بودند اقداماتی انجام دادیم و رفتارهایی دیدیم که مطالعه آن انسان را به نتیجه واضح میرساند

در تاریخ 3/6/82 – دولت هشتم -  ما نامه ای به آژانس بین المللی انرژی هسته ای فرستادیم مبنی بر اعلام آمادگی خود برای مذاکره پیرامون پروتکل الحاقی.

21/6/82 یعنی 18 روز بعد، اولین قطعنامه شورای حکام آژانس علیه ایران تصویب شد؛ نتیجه رویکرد تنش زدایی در همان گام اول .

22/7/82 یعنی حدود یک ماه بعد، تواقنامه سعدآباد در تهران امضا شد. ایران پذیرفت که فرایند غنی سلزی را تعلیق کند.

1/8/82 ایران اظهارنامه ای در مورد کل فعالیت های هسته ای انجام شده تنظیم کرد و به آژانش فرستاد. چون آژانس ادعا کرده بود که از فعالیت های ایران بی اطلاع است.

30/8/82 امضای پروتکل الحاقی توسط ایران در آژانس تأیید شد.

5/8/82 دومین قطعنامه علیه ایران در شورای حکام تصویب شد.

4/12/82 تفاهم نامه بروکسل به موارد تعلیق اضافه شد.

25/12/82 سومین قطعنامه سه کشورغربی، علیه ایران در شورای حکام به تصویب رسید.

1/3/83 ایران اظهارنامه 1033 صفحه ای از تمام فعالیت های هسته ای ایران به آزانس تقدیم کرد.

23/3/83 یعنی کمتر از سه هفته بعد از اظهارنامه 1033 صفحه ای ما، چهارمین قطعنامه علیه ایرن تنظیم و تصویب شد!

28/6/83 پنجمین قطعنامه شورای علیه ایران تصویب شد.

قطعنامه های شورای حکام بار حقوقی زیادی دارد و همین قطعنامه ها در نهایت باعث ارجاع پرونده هسته ای ما به شورای امنیت شد. جالب است که حالا دوستان میگویند که ما از اول میدانستیم که اگر ادامه دهیم به این تحریم ها و مشکلات میرسیم! اگر خود این دوستان آن زمان تا این حد همه موقعیت ها را واگذار نمیکردند، اصلا ما به چنین مرحله ای نمی رسیدیم.

2/9/83 ایران فعالیت های UCF اصفهان را تعلیق کرد.

9/9/83 ششمین قطعنامه علیه ایران به تصویب رسید.

طبق این روند واضح است که هر بار که ما قدم عقب گذاشتیم، و با طرف غربی را آمدیم، نه تنها اوضاع بعتر نشد بلکه  تحریم جدیدی علیه ما به تصویب رسید.

بعضی موارد تعلیق پیشنهاد هیئت ایرانی بود!

تأسف بار این است که ما در همین دوره تشدید تحریم ها از اعضای شورای حکام بودیم – شورای حکام 35 عضو دارد که 25 عضو آن غربی هستند- نماینده ایران هنگام تصویب قطعنامه علیه کشورش برای اینکه اجماع رأی در شورای حکام شکسته نشود، جلسه را ترک کرد و این قطعنامه با رأی اکثریت تصویب شد! حتی بعضی موارد تعلیق به پیشنهاد هیئت ایرانی به تصویب میرسید که نتیجه اش دو سال و نیم تعلیق فعالیت های هسته ای ایران بود.

فیشر گفت: بازرسان آژانس به شما دروغ گفته اند!

پس ازاتمام مدت تعلیق فرایند هسته ای در ایران و مذاکرات با آژانس، نماینده ایران اظهارنامه ها و گزارش بازرسان آژانس را حجت کافی برای شکستن تعلیق غنی سازی ایران اعلام کرد، فیشر وزیر خارجه آلمان، در پاسخ نماینده ما به صراحت گفت که بازرسان به شما دروغ گفته اند! ما نگفته بودیم تعلیق ها موقت است. شما باید به تعلیق غنی سازی در ایران ادامه داده و به تعطیلی کامل و بعد از آن به تخریب تمام تجهیزات و تسلیحات هسته ای برسید.

وقتی ما منافع ملی خود را بر اساس سهم، تدوین و ترسیم کنیم، سرنوشت بهتری نخواهیم داشت.

در پاییز84 طرح قطعنامه دیگری در شورای حکام علیه ایران –اولین قطعنامه در دولت نهم- با مخالفت چند کشورعضو شورا مواجه شد که بی سابقه بود. دلیل آن مذاکراتی بود که ما با چند کشور عضو شورا، مثل ونزوئلا انجام داده بودیم.

این روند تا جایی ادامه دار شد که چند سال پیش تحریمی علیه ایران در شورای حکام بیش از ده رأی مخالف داشت. حتی نماینده برزیل در این نشست به صراحت دلیل مخالفت خود را بیان کرد وگفت: شما فقط با ایران کار ندارید بلکه  میخواهید جلوی فعالیت های هسته ای کشورهای در حال توسعه را بگیرید.

رئیس سرویس جاسوسی انگلیس (mI6): ما نمیخواهیم که شما حتی دانش هسته ای داشته باشید

جان ساورز، نماینده انگلیس در آن زمان به صراحت میگفت :ما نمیخواهیم که شما حتی دانش هسته ای داشته باشید. جان ساورز که الان رئیس سرویس جاسوسی انگلیس (mI6) است، قبل از شهادت شهید شهریاری گفته بود با دیپلماسی نمیتوانیم جلوی پیشرفت فعالیت هسته ای ایران را گرفت؛ باید با عملیات مبتنی بر اطلاعات، مانع آن شویم.

غربی ها گفتند: فناوری هسته ای بدهید، اینترنت پر سرعت بگیرید!

طرف غربی در سال 84 گفت که ایران باید تعلیق را ادامه دهد ما هم در همین راستا یک بسته پیشنهادی به ایران میدهیم. گرچه که مدتی بعد از دادن این بسته اظهار ندامت کردند . مفاد آن بسته چهار بند بود:

1- طرف غربی متعهد میشود که  تسهیلاتی برای دسترسی ایران به اینترنت پرسرعت فراهم میکند

2- طرف غربی متعهد میشود که  تسهیلاتی برای واردات قطعات هواپیمای سویل در اختیار ایران قرار دهد.

3- طرف غربی متعهد میشود که  تسهیلاتی برای عضویت ایران در سازمان تجارت جهانی (WTO) فراهم کند.

4- طرف غربی متعهد میشود که برای اشتغال دانشمندان هسته ای بیکار شده ایرانی، در داخل کشور کار پیدا کند!

این عبارت "تسهیلات" که عنوان میکردند در واقع حتی به دعا برای اینکه ایران مثلا به اینترنت پرسرعت برسد هم، اطلاق میشود.هواپیمای سویل را آنها خدشان میساختند، با این حال در مفاد بسته پیشنهادی خود حتی از عبارت "فروختن" هم استفاده نکردند و فقط گفتند "ارائه تسهیلات" .

نگاه غربی ها نگاه حذفی است

این نگاهی که غربی ها به ایران داشتند، معلول تعریف خود ما برای منافع ملی مان بود. ما در چارچوب مورد نظر آنها حرکت میکردیم غافل از اینکه چارچوبی که آنها را راضی میکند این است که شما هیچی نداشته باشید. این نگاهی است که انها در همه عرصه ها به ما دارند. آن‌ها امروز در عرصه‌های علمی و نظامی متعارف از جمله فعالیت‌های موشکی ایران نیز به ما خرده می‌گیرند. نگاه آنها نگاه حذفی و حدی است.

چرا دشمن بر انحراف برنامه هسته ای ایران تأکید دارد

کوپر معاون سیاست خارجی اتحادیه اروپا در صحبتی که با من داشت صریحا گفت که مشکل ما با شما فنی و حقوقی نیست؛ ما با شما مشکل سیاسی داریم و تا این مشکل حل نشود چیزی درست نخواهد شد.

چندی پیش، قبل از اینکه امریکا منافقین را از لیست ترور خارج کند، سفیر ما به بروکسل رفت وبه مقامات اتحادیه اروپا مستنداتی مبنی بر تروریست بودن منافقین ارائه کرد.نماینده یک کشوراروپایی در جواب سفیر ایران گفت تروریست بودنمنافقین برای ما موضوعیت ندارد؛ شما در موضوع هسته ای با ما کنار نمی آیید ما هم مجبوریم از ابزار دیگری علیه شما استفاده کنیم.

یک دهه پایداری جلوه و ظهورش در بحث هسته ‌ای بوده اما پایداری ما در حفظ منافع و امنیت ملی بوده است. این که منافع یک ملت را دودستی تقدیم آن‌ها کنیم هنر نیست. اینکه دشمن روی انحراف برنامه هسته ای ایران تاکید دارد دلیلش چیست؟ اگر چنین ادعایی حقیقت داشت شک نکنید که تا الان هزاران بار مدرک و سند جعلی و غیر جعلی آن را جهانی میکردند.  دشمن بر این موضوع تاکید دارد چون این نقطه قوت ماست. دشمن همیشه خواسته اش  این بوده که فرصت های ایران  را برایمان تبدیل به تهدید کند  و متاسفانه در دوره قبل ما در سناریوی آن‌ها (کشورهای غربی) بازی کردیم.

در بحث مقاومت (در منطقه) که آنها تعبیر به تروریسم میکنند، دلیل تاکید انها این است که مقاومت نقطه قوت ماست. برای این نقطه قوت دو حالت وجود دارد یا ما خودمان از آن دست میکشیم. که در این صورت آنها کوتاه امدن ما را همه جا عنوان میکنند. یا اگر خودمان کوتاه نیاییم فرصت ها یمان را به تهدید تبدیل میکنند. راه حلی که ما در این مورد پیش رو داریم این است که باید ظرفیت های داخلی کشور را روز به روز به سمت تکامل ببریم.تا آسییب پذیری مان کمتر شود.

دفاع از موضوع هسته ای، دفاع از دانشگاه است

موضوع هسته ای اساسا یک موضوع دانشگاهی است. دفاع نظام در موضوع هسته ای یعنی دفاع نظام از دانشگاه. متقابلا دانشگاه هم باید بیشترین مدافع این گفتمان  -ترسیم منافع ملی بر اساس "حق" و نه "سهم" - در جامعه باشد.ما برای هیچ ابرقدرتی در منافع ملی خود سهمی قائل نیستیم. البته بعید می‌دانم کسی بخواهد از حقش بگذرد اما اخیرا دیدم برخی افراد که در دوره قبل مسوولیت داشتند در فضای انتخاباتی کنونی برخی صحبت‌ها را مطرح می‌کنند اما باید بگویم اگر روند گذشته ادامه یافته بود امروز چیزی به عنوان برنامه هسته‌ای نداشتیم.

ترور شهید شهریاری هدفمند بود

در بحث تبدیل اورانیوم به صفحه سوخت، آن‌ها فکر می‌کردند که ما قادر نخواهیم بود این کار را انجام دهیم، اما شهید شهریاری که در این زمینه طراح بود، توانست بخش مهمی از کار را انجام دهد در شرایطی که غربی ها نمی توانستند باور کنند ما چنین توانایی داریم. ترور شهید شهریاری تروری هدفمند بود. ما به عنوان یک جامعه نخبه باید ابرام کنیم بر احقاق حقمان نه سهممان. نباید اشتباه راهبردی گذشته را تکرار کنیم.. ملت ایران زیر بار چنین ننگی نخواهد رفت .

ما میز مذاکره را ترک نکردیم// اشتون گفت مذاکرات بعد ماه رمضان پیگیری شود

باقری در مورد مذاکرات سال 91 گفت: در مذاکرت استانبول پیشنهاداتی از  جانب دو طرف مذاکره مطرح شد. این پیشنهادات در مذاکرات بغداد ابهام زدایی شد. آن‌ها ابهام‌هایی داشتند و قرار شد موضوع در نشست کارشناسان بررسی شود که آن‌ها طفره رفتند. در مسکو ما پیشنهادات خود را در غالب power point کاملا صریح و شفاف مطرح کردیم اما آن‌ها مجددا اعلام کردند که نیاز دارند  بررسی‌های بیش‌تری صورت دهند. طرف غربی پیشنهاد داد که یک جلسه کارشناسی برگزار شود که ابعاد پیشنهادات آنها و طرف ایرانی بررسی شود. ما هم پذیرفتیم. قرار شد در نشستی با حضور معاونان نمایندگان عضو 1+5 و ایران نشستی برای بررسی‌های بیش‌تر صورت گیرد تا یک پیشنهاد واحد به دست آید. بعد از مذاکرات مسکو طرف غربی اذعان داشت جلسه خوبی بود و به سوالات آنها تماما پاسخ داده شد.

صحبت های خانم اشمیت و من بخاطر عدم آمادگی آنها به نتیجه نرسید.بعد از آن هم در ماه مبارک رمضان ارتباط تلفنی خانم اشتون و آقای جلیلی برقرار شد که ما باز هم اعلام آمادگی کردیم و خانم اشتون در پاسخ گفتند گفتگوها بعد از ماه رمضان پیگیری شود. بعد از اتمام ماه رمضان و اتمام شوال از دفتر خانم اشتون تماس گرفتند و دیداری با آقای جلیلی در استانبول هماهنگ شد.ما در آن نشست گفتیم که منتظر پاسخ شما برای پیشنهاداتمان هستیم. خانم اشتون گفت در آستانه مجمع عمومی سازمان ملل هستیم و قصد داریم در حاشیه مجمع عمومی، دیدگاه های مطرح شده را با  6 کشور دیگر مطرح کنیم.

در جواب بعضی تبلیغات رسانه ای که خبر بازگشت ایران به میز مذاکره را تیتر کردند میگویم که ما میز مذاکره را ترک نکردیم.

امروز هم از دفترخانم اشمیت معاون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا با بنده تماسی گرفته شد که من به دلیل حضور در این جمع، صحبت با ایشان را به وقت دیگری موکول کردم.

سیاست "گفتگو و فشار" ناکام است

پیشنهادهای اخیر ما صرفا مبتنی بر مواضعمان نبود بلکه  بر پایه حقوقی که در معاهده های قبلی بین دو طرف پذیرفته شده بود، مطرح شد. به همین دلیل نتوانستند آنها را رد کنند.

تشدید تحریم ها که اخیرا در گفته های وزیر امورخارجه انگلیس هم مطرح است نشان دهنده صحت دیدگاه ما و ناکام بودن راهبرد دو مسیره "گفتگو و فشار" است.

آنها ابزار منطقی گفتگو ندارند  به همین دلیل به ابزارهای دیگری دست میزنند.مثلا در اظهاراتشان مؤکدا میگویند ما به تحریم ها ادامه میدهیم تا ایران به میز مذاکره برگردد. یعنی اینقدر فشار می آوریم تا ایران آنچه را که ما میگوییم ، بپذیرد. اشتباه محاسباتی همین جاست که تا به حال هرچقدر به ما فشار آوردند باعث ایجاد فرصت برای ما شد. در جنگ حتی سیم خاردار هم به ما نمی فروختند. ولی نتیجه جنگ چیز دیگری بود. اگر جنگ نبود ما تا این حد ظرفیت و توانمندی داخلی نداشتیم.

تأکید ویژه آنها بر تاسیسات فوردو بخاطر ویژگی خاص آن است. این تاسیسات ده ها متر زیرزمین واقع است و از تهدیدات در امان است. ما میگوییم که نمایندگان آژانس سایت فوردو را زیر نظر دارند و این برای تایید فورد کافی است.

 



نظر شما
(ضروری نیست)
(ضروری نیست)
آخرین اخبار