به گزارش شهدای ایران به نقل از رجا، وی با بیان اینکه محبت اهل بیت (ع) جای اطاعت خدا را نمی‌گیرد، گفت: امام باقر (ع) می‌فرماید کسی که مطیع خدا باشد ولایت ما برایش فایده دارد، آنکه اهل معصیت است ولایت ما نیز برایش منفعتی ندارد؛ خودتان را فریب ندهید راه نجات‌‌ همان بندگی خدا است و محبت ما، تنها شما را در این راه کمک می‌کند «أَنِ اعْبُدُونِی هٰذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِیمٌ‌ «. محب واقعی اهل بیت (ع) نمی‌تواند اهل معصیت باشد.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: کسی که مدعی دوستی اهل بیت (ع) باشد نمی‌تواند راه معصیت را در پیش گیرد؛ اگر هم مبتلا به گناه شود باید بلافاصله توبه کند و خجالت بکشد؛ حضرت فرمود کسی که ما را دوست بدارد مخالفت ما را نمی‌کند.

نماینده مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری به روایت دیگری از امام باقر (ع) اشاره کرد و بیان داشت: حضرت می‌فرماید ما با خدا رابطه قوم و خویشی نداریم، بنده او هستیم؛ کسی که می‌خواهد به خدا تقرب پیدا کند تنها از راه اطاعت خدا می‌تواند، اگر کسی در کنار این اطاعت ما را نیز دوست داشت ولی ما است اما اگر گنهکار باشد دوستی ما نفعی برای او ندارد.

استاد اخلاق حوزه علمیه قم محبت اهل بیت (ع) را زمانی منشأ اثر دانست که در فرع محبت خدا باشد و گفت: در جای دیگر امام باقر (ع) می‌فرماید کسی که خودش را شیعه می‌داند آیا کافی است که بگوید من علی (ع) را دوست دارم؟ اگر صرف گفتن دوست داشتن کار ساز بود به جای آن بگوید حضرت محمد (ص) را دوست دارم چراکه مقام ایشان افضل است؛ این گفتن‌ها مشکلی حل نمی‌کند؛ محبت باید عمق داشته باشد.

آیت الله مصباح یزدی با اشاره به اینکه گنهکاران بسیاری بودند که در اثر عمق محبتشان به اهل بیت (ع) نجات یافتند، خاطرنشان کرد: نمونه بارزی از این افراد در عصر ما مرحوم طیب حاج میرزایی بود. راه‌های دست یابی به محبت الهیوی در تشریح راه‌های دستیابی به محبت الهی، گفت: با تفکر در نعمت‌های الهی ابتدا محبتی نسبت به آن‌ها پیدا می‌کنیم و سپس بر اساس فطرت خود نسبت به کسی که این نعمت‌ها را بر ما ارزانی داشته محبت پیدا می‌کنیم این محبت می‌تواند تاجایی پیش برود که دیگر هیچ چیز را مستقلا دوست نداشته باشیم و محبت‌های غیر الهی محبت تبعی شود یعنی چون همه چیز نشانه‌ای از سوی خدا است، آن‌ها را نیز دوست داریم.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم افزود: اما کسانی هستند که رابطه‌شان با خداوند فرا‌تر از فهم ما است؛ امام زین العابدین (ع) در دعای ابوحمزه ثمالی می‌فرماید «بِکَ عَرَفْتُکَ وَ أَنْتَ دَلَلْتَنِی عَلَیْکَ» من تو را با خودت شناختم نه با نعمت‌هایت، تو خودت بودی که دست مرا گرفتی و به سوی خود بردی.

رییس مؤسسه امام خمینی (ره) گفت: در روایت دیگر از معصوم داریم من تو را دوست دارم و نه غیر تو را، هرکه را هم دوست می‌دارم بخاطر تو است؛ از این روایات اجمالا در می‌یابیم که خداوند بندگانی دارد که کلاسشان بسیار بالا‌تر از فهم و تصور ما است.

استاد اخلاق حوزه علمیه قم با بیان اینکه سیر محبت باید از بالا به پایین باشد، ابراز داشت: پیامبر (ص) می‌فرماید مرا به خاطر خدا و اهل بیت مرا به خاطر من دوست بدارید؛ یعنی در محبت باید این سلسله مراتب رعایت شود اما ما با این روند آشنایی نداریم چراکه اول پیامبر (ص) را می‌شناسیم و به ایشان محبت پیدا می‌کنیم و با آن به محبت خدا می‌رسیم.

نماینده مجلس خبرگان رهبری دوستی پیامبر (ص) و اهل بیتش را در شعاع محبت خدا دانست و گفت: این‌ها دو محبت مجزا نیستند؛ دوستی با دوستان خدا محبت تبعی است و این ابرازمحبت، انگیزه‌ای جداگانه نمی‌خواهد‌‌ همان گونه که کسی عکس محبوبش را دوست دارد؛ ابراز دوستی با متعلقات یک محبت طبیعی است.

آیت الله مصباح یزدی محبت اهل بیت (ع) را خالص دانست و بیان داشت: انجام افعال دیگر انگیزه‌ای جداگانه می‌طلبد بنابراین می‌شود در آنجا اخلاص افراد را مورد ارزیابی قرار داد؛ مثلا کسی که نماز می‌خواند، روزه می‌گیرد و عبادت می‌کند باید دید که به چه نیت این کار‌ها را می‌کند به طمع بهشت است یا برای اطاعت از خدا است. دوستی با اهل ایمان کانالی به سوی محبت الهی استوی دوستی با مؤمنان را کانالی برای رسیدن به محبت الهی دانست و گفت: کسانی از محبت مخلوقات شروع می‌کنند و به محبت خدا می‌رسند، ابتدا محبتی استقلالی نسبت به آن مخلوق دارند اما با جدیت در این مسیر، خدا کاری می‌کند که محبت‌های دیگر رنگ ببازد و به جایی می‌رسد که هیچ چیز را مستقلا به خاطر خودش دوست نخواهد داشت.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم افزود: به همین دلیل خداوند ما را تشویق می‌کند که با افراد مؤمن دوست شویم زیرا این ارتباطات موجب تقویت و رشد محبت، معنویت و تقرب به خدا می‌شود؛ کم کم در اثر اخلاص در محبت، وجودش جز خدا را نمی‌بیند ومحبت دیگران تبعی می‌شود.

رییس مؤسسه امام خمینی (ره) با اشاره به روایات فراوانی که سفارش می‌کند به دیدن برادران مؤمن خود برویم، گفت: خداوند خطاب به کسانی که بدون هیچ احتیاجی به دیدن دوستان مؤمن خود می‌روند، می‌فرماید تو به زیارت من آمده‌ای و پذیرایی‌ات نیز با من است.

نماینده مجلس خبرگان رهبری ادامه داد: در روایت دیگری آمده است وقتی دو مؤمن یکدیگر را ملاقات می‌کنند نور یکی بر دیگری می‌تابد و این ملاقات موجب افزایش نورانیت هر دو نفر می‌شود.

آیت الله مصباح یزدی در تشریح اینکه دوستی با چه افرادی بهتر است، گفت: اولین و مهم‌ترین شرط ایمان است؛ برخی افراد هستند که صرف دیدنشان انسان را نورانی می‌کند و پس از ملاقات آن‌ها تمایل انسان به عبادت و ارتباط با خدا زیاد می‌شود باید با چنین افرادی رفت و آمد کرد.

وی افزود: دوستی با مؤمنی که به پیامبر (ص) منتسب باشد از ذریه ایشان باشد بسیار بهتر است اما در مرحله بعد تقوا و علم فرد ملاک است چراکه هر اندازه تقوا و علم بیشتر باشد محبت شخص به خدا زیاد‌تر می‌شود و تقرب دارد؛ بنابراین برای رسیدن محبت الهی باید دوستی با چنین افرادی را تقویت کنیم.

عضو جامعه مدرسین در تشریح نحوه چگونگی ارادت پیدا کردن یک استاد مصری نسبت به امام زمان (عج)، بیان داشت: امام (ره) در میان مراجع تنها کسی بود که نسبت به امام عصر (ع) تعبیر «روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه فداء» را به کار می‌برد؛ این استاد مصری می‌گفت ما بعد از پیامبر، امام خمینی (ره) را بهترین افراد می‌دانستیم و این پرسش در ذهنمان ایجاد شد که آن شخصی که امام (ره) در موردش این تعابیر را به کار می‌برد کیست؟ با تحقیق در این مورد به محبت امام زمان خود رسید.