به گزارش شهدای ایران به نقل از تسنیم؛ وقتی ملتی مورد تهاجم بیگانه‌ای قرار می‌گیرد، در اندیشه مقاومت است.

آنگاه که مقاومتش نتیجه‌ای ندارد و مغلوب می‌شود، در انتظار امدادی است از سوی همسایه‌هایش. این انتظار و امید برای امداد، وقتی پر رنگ‌تر می‌شود که بیگانه‌های مهاجم، متحجرانِ بی‌رحمی باشند که انسانیت را زیر پا گذاشته‌اند.

وقتی مردم شهر مسیحی نشین «معلولا» از سوی تروریست‌های سلفی مورد تهاجم قرار گرفتند؛ تقریبا امیدی برای نجات نداشتند. اما حزب الله به یاری آن‌ها می‌شتابد. حزب الله شهر را نجات می‌دهد و رزمندگان این حزب در نخستین اقدام؛ ناقوس کلیسا‌ها را به صدا در می‌آورد.

صدای ناقوس کلیسا‌ها پیامی برای مردم داشت و آن اینکه؛ ما فارغ از دین و مذهب، برای کمک به شما آمده‌ایم. ما دوست شما بوده‌ایم و دوست شما خواهیم ماند.

کمی به عقب‌تر که برگردیم، در جریان جنگ 33 روزه لبنان، تنها مقاومتی که در مقابل ارتش اسرائیل قرار گرفت، رزمنده‌های حزب الله بودند.

پس از پیروزی حزب الله بر اسرائیل، مردم مسیحی این کشور، برای ارج نهادن به اقدامات حزب‌الله و بیان احساس خود، به موسیقی پناه بردند.

ارکستری از نوازنده‌های سازهای موسیقی کلاسیک گرد هم می‌آیند و در فضایی باز و در حالی که جمعیت انبوهی از مردم گرد هم آمده‌اند، قطعه‌ای را به پاسداشت از زحمات حزب الله اجرا می‌کنند.

در این قطعه موسیقی که با همراهی مردم و زمزمه آن‌ها اجرا می‌شود؛ متن آواز این قطعه به این شرح است:

شکوه تو ذلت و شکست‌ها را بلعید
هنگامی که جنوب برای مقاومت وزیدن گرفت

تاریخ غرور نخوابید است‌
درباره زمین ما، زمین حماسه‌ها می‌نویسد

من اهل اراده هستم اگر اراده‌ها فراخوانده شوند
این شمشیر من در نبرد با مرگ است

ملت من همه مقاوم است و به غیر از عزت و کرامت را برنمی گزیند

سنگ بنای ذلت را نگذاشتیم، سازش نکردیم و علی رغم توحش مهاجم پیروز شدیم

پس ببینند آزادگان و کل پایتخت‌ها که چگونه شکوه در سرزمین‌ها ماندگار می‌شود