بسم الله الرحمن الرحیم
در حجة الوداع رسول خدا (صلی الله علیه و اله) فرمودند: ای مردم ریختن خون مسلمان حلال نیست و همچنین بردن مالش جایز نیست مگر با رضایت خاطرش، پس بر خودتان ظلم نکنید و بعد از من به کفر بر نگردید.
اهمیت حدیث را از آنجا که پیامبر آن را در حجة الوداع یعنی آخرین روزهای عمر شریفشان ایراد نموده اند در می یابیم.
در حدیث فوق به دو حکم و قاعده در اسلام اشاره شده است که ما قصد اشاره ای مصداقی به حکم دوم را داریم.
پیامبر می فرمایند: بردن مال مسلمان جایز نیست مگر با رضایت خاطرش، لذا طبق این روایت حذف دهک های بالا از سهم یارانه نقدی کاری نارواست و در اسلام جایز نیست و نشانه ی ظلم و کفر است. تنها در صورتی جایز است که افراد خود رضایت داشته باشند. در غیر این صورت ظلم به دو گروه متحمل می شود. ظلم به دهک های بالا و ظلم به دهک های پایین؛ ظلم به دهک های بالا روشن و واضح است اگر از حذف یارانه خود ناراضی باشند. اما ظلم به دهک های پایین چگونه است؟
مالی که به این افراد می رسد حق دیگری است و با نارضایتی صاحبان مال به آنها رسیده و همچنین با ظلم همراه است،بنابراین شبهه ناک و حرام است.
از این رو حذف دهک های بالا جایزنیست که نارضایتی عده ای و آلوده کردن مال عده ای دیگر را به دنبال دارد.
توجه به این قاعده ی اسلامی بود که دولت دهم حاضر به حذف یارانه ی دهک های بالا نبود و از افراد توانمند تقاضا و خواهش کرد که خود استعفا دهند و به زور و اجبار حق آنان را حذف ننمود .
نمونه تاریخی آن را در سیره امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) شاهد هستیم که سهم غنی و فقیر از بیت المال یکسان بوده است چرا که بیت المال برای همه یکسان است و این ایثار و جوانمردی افراد ثروتمند است که با طیب خاطر اموال خود را به ضعیفان بسپارند و خود انصراف دهند نه آنکه به اجبار حذف شوند.
در حجة الوداع رسول خدا (صلی الله علیه و اله) فرمودند: ای مردم ریختن خون مسلمان حلال نیست و همچنین بردن مالش جایز نیست مگر با رضایت خاطرش، پس بر خودتان ظلم نکنید و بعد از من به کفر بر نگردید.
اهمیت حدیث را از آنجا که پیامبر آن را در حجة الوداع یعنی آخرین روزهای عمر شریفشان ایراد نموده اند در می یابیم.
در حدیث فوق به دو حکم و قاعده در اسلام اشاره شده است که ما قصد اشاره ای مصداقی به حکم دوم را داریم.
پیامبر می فرمایند: بردن مال مسلمان جایز نیست مگر با رضایت خاطرش، لذا طبق این روایت حذف دهک های بالا از سهم یارانه نقدی کاری نارواست و در اسلام جایز نیست و نشانه ی ظلم و کفر است. تنها در صورتی جایز است که افراد خود رضایت داشته باشند. در غیر این صورت ظلم به دو گروه متحمل می شود. ظلم به دهک های بالا و ظلم به دهک های پایین؛ ظلم به دهک های بالا روشن و واضح است اگر از حذف یارانه خود ناراضی باشند. اما ظلم به دهک های پایین چگونه است؟
مالی که به این افراد می رسد حق دیگری است و با نارضایتی صاحبان مال به آنها رسیده و همچنین با ظلم همراه است،بنابراین شبهه ناک و حرام است.
از این رو حذف دهک های بالا جایزنیست که نارضایتی عده ای و آلوده کردن مال عده ای دیگر را به دنبال دارد.
توجه به این قاعده ی اسلامی بود که دولت دهم حاضر به حذف یارانه ی دهک های بالا نبود و از افراد توانمند تقاضا و خواهش کرد که خود استعفا دهند و به زور و اجبار حق آنان را حذف ننمود .
نمونه تاریخی آن را در سیره امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) شاهد هستیم که سهم غنی و فقیر از بیت المال یکسان بوده است چرا که بیت المال برای همه یکسان است و این ایثار و جوانمردی افراد ثروتمند است که با طیب خاطر اموال خود را به ضعیفان بسپارند و خود انصراف دهند نه آنکه به اجبار حذف شوند.
