به گزارش شهدای ایران، مرزبان توحید و فیلسوف عدالت، حامی محرومان و مستضعفان، استاد علامه محمّدرضا حکیمی، به ملکوت اعلی پیوست.

 انا لله و انا الیه راجعون 
یا ایتها النفس المطمئنه! ارجعی الی ربک راضیه مرضیه، فادخلی فی عبادی وادخلی جنتی.

فرزانه‌ای که علوی زیست و پس از عمری پُر برکت و تألیف بیش از یکصد کتاب و مقاله در مرزبانی از ارزش‌های توحیدی و انسانی به لقاء الله شتافت.

حضرت امام خمینی(ره) در پیامی به‌تاریخ  28 آذرماه سال 1348 او را با این جملات مورد خطاب قرار داده‌اند "جناب مستطاب ثقةالاسلام آقای محمدرضا حکیمی ـ دامت افاضاته".

کتاب "الحیاة" وی که یک دایرةالمعارف اسلامی است، از شهرت و اعتبار خاصی در جهان اسلام برخوردار است.

حکیمی در سال 1320 تحصیلاتش را آغاز کرد، در سال 1326 وارد حوزه علمیه خراسان شد و تا 20 سال از عمر خودش را در این حوزه به تحصیل دروس مقدمات و سطح، خارج، فلسفه، ادبیات عرب، نجوم و تقویم گذراند.

محمد تقی ادیب نیشابوری، شیخ مجتبی قزوینی خراسانی، سید محمدهادی میلانی، احمد مدرس یزدی، اسماعیل نجومیان، حاج سید ابوالحسن حافظیان و حاجی‌خان مخیری از مهم‌ترین اساتید وی بودند.

علامه حکیمی در سال 1348 اجازه اجتهاد را از آقابزرگ تهرانی دریافت کرد. وی از مُجَدِّدانِ مکتب معارفی خراسان، مشهور به مکتب تفکیک است که معتقد به جدایی دین از فلسفه و عرفان است. دکتر علی شریعتی وی را به‌عنوان وصی خود جهت هرگونه دخل و تصرف در آثارش انتخاب کرده بود.

این ضایعه‌ی جان‌گداز را به حضور نورانی حضرت ولی‌عصر (عج)؛ رهبر معظم انقلاب و دلسوختگان عدالت و انسانیت در سراسر گیتی تسلیت می‌گوید.

روح بلندش با سیّد آزادگان جهان، حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام محشور باد.