شهدای ایران: عباس عبدی، از تئوریسین‌های اصلاحات در بخشی از مصاحبه با شماره شنبه گذشته روزنامه اعتماد، اظهار کرده است:
"اگر روزی مردم حکومت دیگری را خواستند، به قول امام، خواست‌شان باید محقق شود. نکته مهم برای ما این است که هر خواستی را باید از طریق سیاست اصلاح‌طلبی جلو ببریم. حالا اگر روزی مردم روشی به جز سیاست اصلاح‌طلبانه را در پیش گرفتند، ما اگر با آنها موافق باشیم، به آنها می‌پیوندیم. در غیر این صورت در خانه می‌نشینیم و مردم هم کار خودشان را انجام می‌دهند."
*منظور سلیس‌تر عبدی آنست که اگر یک حرکت مسلحانه هم شکل بگیرد و اصلاح‌طلبان با آن موافق باشند؛ حتما به آن خواهند پیوست.
یعنی در کلام این رجل سیاسی هیچ اثری از توجه به حسن و قبح عمل و هدایتگری اجتماعی وجود ندارد.
و این مقوله جای تأملات بسیاری دارد...
قبل از عبدی، محمود میرلوحی نیز در اظهاراتی اینطور تأکید کرده بود که تحریم انتخابات مجلس یازدهم از سوی اصلاح‌طلبان به دلیل همراهی با حرکاتی مثل آبان ۹۸ بوده است!
دقت شود که اصلاح‌طلبان از آن رو اصلی‌ترین شأن رجال سیاسی یعنی "هدایتگری جامعه" و گوشزد درست و غلط به جامعه را کنار گذاشته و از تمام حرکات آنارشیک حمایت می‌کنند که بنا به وعده حجاریان، فضای جامعه را "عام‌البلوی" می‌دانند و تحلیلشان اینست که مردم در یک فتنه بزرگ اقتصادی، کار نظام اسلامی را یکسره می‌کنند!
حتی یکی از آنان نیز به تازگی اینطور گفته است که نظام اسلامی دیگر توانایی تکرار مقاومت در آبان ۹۸ را ندارد.
در گام بعدی باید اشاره کرد که آقای عبدی دروغ بزرگی را به امام راحل نسبت داده است و امام(ره) هیچگاه نگفت اگر مردم حکومت دیگری خواستند...
بلکه حکما اشاره عبدی به سخنان امام راحل در قبل از برگزاری انتخابات ۱۲ اسفند است که ایشان در اشاره به شکل حکومت (اعم از جمهوری یا غیره) تصریح می‌کند که "شما آزادید که به هرچه بخواهید رأی بدهید لکن رفراندم معنایش «آری» و «نه» است و لیکن شما آزاد هستید. به همین نکته هم توجه کنید که «نه» معنایش رژیم سلطنتی نیست. "
ایشان همچنین در مقطعی دیگر هم تأکید کردند که اگر مردم جمهوری اسلامی را نخواهند "سلطنت‌طلب" هم نیستند.
کسانی از اصلاح‌طلبان نظیر حجاریان، بهشتی و اینک عبدی چند سالی است که بر تئوری "تجدید نظرطلبی" پای می‌فشارند و با کنایه اینطور می‌گویند که اگر کسانی از مردم روزی نظام جمهوری اسلامی را نخواهند، چه باید بکنند!؟
پاسخ فلسفی این شبهه نیز اینست که مادام که یک حکومت بر رأس امور است یعنی تحت حمایت اکثریت مردم و قاطبه فهیم کشور قرار دارد و کسانی که حکومت را نمی‌خواهند نیز با گزینه‌های مشخصی مواجه هستند.
عبدی و دوستانش نیز با درک همین معنی؛ دائماً از مقولاتی برساخته مثل خشم فروخورده جامعه، آرزوی بدتر شدن اوضاع، امکان حضور جمعیت میلیونی در خیابان علیه نظام و... صحبت می‌کنند تا گزینه اعتراض خیابانی و انقلاب را بعنوان انتخاب خود از آن گزینه‌های مشخص، در پیش پای مخاطبانشان بگذارند و در هنگامه گُر گرفتن معرکه نیز بعنوان فرماندهان فتنه به صحنه بیایند.
بیان بیشتر عقلانیت‌های حکومتی در جامعه، روشنگری‌های خواص و بازخواست مروّجین دیدگاه‌های خطرناک فوق‌الاشاره؛ ضرورت‌هایی است که جامعه را از خطر فتنه دور می‌کند.
"اگر روزی مردم حکومت دیگری را خواستند، به قول امام، خواست‌شان باید محقق شود. نکته مهم برای ما این است که هر خواستی را باید از طریق سیاست اصلاح‌طلبی جلو ببریم. حالا اگر روزی مردم روشی به جز سیاست اصلاح‌طلبانه را در پیش گرفتند، ما اگر با آنها موافق باشیم، به آنها می‌پیوندیم. در غیر این صورت در خانه می‌نشینیم و مردم هم کار خودشان را انجام می‌دهند."
*منظور سلیس‌تر عبدی آنست که اگر یک حرکت مسلحانه هم شکل بگیرد و اصلاح‌طلبان با آن موافق باشند؛ حتما به آن خواهند پیوست.
یعنی در کلام این رجل سیاسی هیچ اثری از توجه به حسن و قبح عمل و هدایتگری اجتماعی وجود ندارد.
و این مقوله جای تأملات بسیاری دارد...
قبل از عبدی، محمود میرلوحی نیز در اظهاراتی اینطور تأکید کرده بود که تحریم انتخابات مجلس یازدهم از سوی اصلاح‌طلبان به دلیل همراهی با حرکاتی مثل آبان ۹۸ بوده است!
دقت شود که اصلاح‌طلبان از آن رو اصلی‌ترین شأن رجال سیاسی یعنی "هدایتگری جامعه" و گوشزد درست و غلط به جامعه را کنار گذاشته و از تمام حرکات آنارشیک حمایت می‌کنند که بنا به وعده حجاریان، فضای جامعه را "عام‌البلوی" می‌دانند و تحلیلشان اینست که مردم در یک فتنه بزرگ اقتصادی، کار نظام اسلامی را یکسره می‌کنند!
حتی یکی از آنان نیز به تازگی اینطور گفته است که نظام اسلامی دیگر توانایی تکرار مقاومت در آبان ۹۸ را ندارد.
در گام بعدی باید اشاره کرد که آقای عبدی دروغ بزرگی را به امام راحل نسبت داده است و امام(ره) هیچگاه نگفت اگر مردم حکومت دیگری خواستند...
بلکه حکما اشاره عبدی به سخنان امام راحل در قبل از برگزاری انتخابات ۱۲ اسفند است که ایشان در اشاره به شکل حکومت (اعم از جمهوری یا غیره) تصریح می‌کند که "شما آزادید که به هرچه بخواهید رأی بدهید لکن رفراندم معنایش «آری» و «نه» است و لیکن شما آزاد هستید. به همین نکته هم توجه کنید که «نه» معنایش رژیم سلطنتی نیست. "
ایشان همچنین در مقطعی دیگر هم تأکید کردند که اگر مردم جمهوری اسلامی را نخواهند "سلطنت‌طلب" هم نیستند.
کسانی از اصلاح‌طلبان نظیر حجاریان، بهشتی و اینک عبدی چند سالی است که بر تئوری "تجدید نظرطلبی" پای می‌فشارند و با کنایه اینطور می‌گویند که اگر کسانی از مردم روزی نظام جمهوری اسلامی را نخواهند، چه باید بکنند!؟
پاسخ فلسفی این شبهه نیز اینست که مادام که یک حکومت بر رأس امور است یعنی تحت حمایت اکثریت مردم و قاطبه فهیم کشور قرار دارد و کسانی که حکومت را نمی‌خواهند نیز با گزینه‌های مشخصی مواجه هستند.
عبدی و دوستانش نیز با درک همین معنی؛ دائماً از مقولاتی برساخته مثل خشم فروخورده جامعه، آرزوی بدتر شدن اوضاع، امکان حضور جمعیت میلیونی در خیابان علیه نظام و... صحبت می‌کنند تا گزینه اعتراض خیابانی و انقلاب را بعنوان انتخاب خود از آن گزینه‌های مشخص، در پیش پای مخاطبانشان بگذارند و در هنگامه گُر گرفتن معرکه نیز بعنوان فرماندهان فتنه به صحنه بیایند.
بیان بیشتر عقلانیت‌های حکومتی در جامعه، روشنگری‌های خواص و بازخواست مروّجین دیدگاه‌های خطرناک فوق‌الاشاره؛ ضرورت‌هایی است که جامعه را از خطر فتنه دور می‌کند.
